Op weg…

Het is smerig weer. En met smerig weer bedoel ik niet zomaar een donkere wolk of een regenbui. Ik bedoel winterse kou, donkere luchten, windstoten en liters regenwater die zich over ons uitstorten zodra het maar kan. Het is totaal geen weer om je buiten te begeven. Maar na dagen binnen zitten en niets doen moet je er gewoon even uit.

Daar lopen we dan. Zwijgend naast elkaar, hoofden gebogen in de hoop geen regen in ons gezicht en oren te krijgen. De koude wind snijdt in mijn gezicht en vult mijn oren met het gevoel alsof ik gestoken wordt door duizenden naaldjes. We zijn alle twee stik chagrijnig. Naast het gieren van de wind zijn alleen onze passen hoorbaar op de verharde weg. Het is leeg in de polder. Er is geen mens of dier te zien. Behalve wij …

Ik waag een blik opzij en zie twee vernietigende ogen mijn kant op priemen. Jij ook altijd met je stomme ideeën over wandelen in de polder!? Voel aan je hoofd, niemand waagt zich nu buiten. Die ene dag stil staan kan er heus nog wel bij! Moet hij gedacht hebben. Maar hij deed wijselijk wat ik van hem vroeg en stampvoetend liep hij naast mij mee. Tja, het leven van een paard gaat nou eenmaal niet over rozen als zijn baas een zomermens is.

We stappen stevig door, onderwijl mijn capuchon over mijn oren trekkend, om het gevoel in mijn oren nog enigszins te behouden. Mijn rondje van vijf/zes kilometer werd bij een kilometer of drie al verstoord. Meneer had er duidelijk geen zin meer in. Eerst staakte hij bij een passerende auto, toen bij een windvlaag die het riet harder dan anders deed ritselen om er vervolgens helemaal maar mee te stoppen. Hij keek mij zonder een spoor van meelij aan. Ik kon kiezen: “Of alleen verder of samen terug!”

Daar lopen we dan. Zwijgend naast elkaar, hoofden gebogen in de hoop geen regen in ons gezicht en oren te krijgen. Het is leeg in de polder. Er is geen mens of dier te zien. Behalve wij, op weg naar huis…

28 gedachtes over “Op weg…

  1. aaaah ik zie jullie al lopen saampjes haha en het leuke is, zoals je het beschrijft hoor en zie ik Maris ook echt denken en handelen! leuk geschreven weer en ook leuk dat je op het laatst hetzelfd schrijft als in het begin …maar dan over de weg terug!! een erg pakkend stukje dus……

  2. Even dacht ik dat het over uw man ging 🙂 , heel leuk geschreven! Tja, soms is het geen weer om een hond door te jagen….

    • Dat was ook wel een beetje mijn bedoeling Bea, om niet direct te laten weten dat ik daar liep met mijn paard. Wandelen in de regen en met slecht weer vinden vriendlief en ik overigens alle twee niet zo leuk.

  3. Wat heerlijk sfeervol geschreven! Ik heb zelf alleen mooiweerwandelaars thuis, maar dan heb ik nog altijd de hond. Die wil altijd wel 😉

  4. Pingback: Wist je dat… | Deborah Hamar

Reacties zijn gesloten.