Ik ken Deborah al zo’n 15 jaar bruto, waarvan zo’n kleine drie jaar als netto mag worden gekwalificeerd. Kennen is in dit geval ook nog eens een beladen term. Deborah en ik hadden destijds het voorrecht om samen aan de inmiddels platgegooide vestiging van het Da Vinci college aan de Oranjelaan in Dordrecht te mogen studeren. Wat wij daar precies hebben gestudeerd, dat kan ik jullie niet meer navertellen. Wat ik nog wel weet is dat ik mezelf had ingeschreven voor een MBO-opleiding Automatisering, en dat ik uiteindelijk met een diploma voor Administratief Juridisch Medewerker Openbaar Bestuur naar huis ging. Nee, er was indertijd geen sprake van “InHollandse” praktijken of een geklapte ICT-luchtbel. In de klas met deze twee studierichtingen zaten – voor Alblasserwaardse begrippen – leuke Turkse meiden. Jammer dat zij nog voor het verlaten van de school uitgehuwelijkt werden.
Hoe vaak is ons vroeger niet op het hart gedrukt dat je goed je best moest doen op school? Dat zou ons verzekeren van een stabiel inkomen en een leuke baan. Op Sinterklaas na beschouw ik dat laatste als de grootste leugen die onze maatschappij beïnvloedt. En Sinterklaas is dan tenminste een leugen waar vrijwel altijd plezier aan te beleven is. Mocht op een bepaald moment de samenzang onder de schoorsteen onder het genot van een CD van “De Damrakkertjes” beginnen te vervelen, dan kun je altijd nog de TV aan zetten en van een jaarlijks oplaaiende Sinterklaas-discriminatie-mensenrechten-discussie genieten in de grote Peter R. de Vries-show. Ehm.. ik bedoel eigenlijk De Wereld Draait Door.
Terug naar het advies om goed je best te doen op school. Het advies heb ik ter harte genomen en ik moet zeggen dat ik er veel aan heb gehad, maar veel ook niet. Mijn schoolresultaten waren momentopnamen die ik nodig had om verder te gaan, maar de door onze overheid, ouders en docenten gepropageerde garantie op een onbezorgde, ongeschonden, onbevlekte en dynamische carriérre bleek voor mij een wassen neus te zijn. Los daarvan is het ook nog maar de vraag wat ik er qua kennis aan heb gehad. Ik had bijvoorbeeld een zeven voor het vak Sociale Zekerheid. Wist ik veel dat zo’n tien jaar later ons sociale zekerheidsstelsel in afbraak zou zijn? Veel van de wetten die ik toen uit mijn hoofd moest leren, zijn nu afgeschaft of opnieuw gelabeld. En wie ziet er anno 2013 nog de toegevoegde waarde van een Duitse naamval? Als Merkel op televisie komt, zet ik hem in elk geval uit.
Het vak wat in die tijd bij mij niet aansloeg, was lichamelijke opvoeding. Regelmatig (lees: op structurele basis) schitterde ik door afwezigheid en haalde Deborah over om in de kantine samen huiswerk voor te bereiden c.q. in te halen. Dat samenzijn kwam de kwaliteit noch de kwantiteit van gemaakt huiswerk ten goede. Inmiddels maakt lichamelijke opvoeding een onlosmakelijk onderdeel uit van mijn levensstijl. Zal het dan toch aan de v(r)ouwfiets van onze mannelijke gymdocent hebben gelegen? Tot ik les van hem kreeg, zag ik basketbal als een stoere sport…
Negatief over mijn schoolverleden? Nee hoor. Mijn kijk op ons onderwijsstelsel – en mijn pogingen om dat gedrocht te doorlopen – en de ‘ratrace’ waarin wij allemaal zouden zitten, is drastisch veranderd door het lezen van de eerste hoofdstukken van het boek “Rich Dad, Poor Dad” van Robert Kiyosak. Mocht in het kader van mijn rol als gastblogger sluikreclame in bepaalde mate zijn toegestaan, dan heb ik zojuist succesvol een product gepromoot. Dit boek is bestemd voor iedereen die vastzit in een bepaald onderdeel van je denken, leven en/of geldzaken. De gemiddelde Nederlander dus. Lees dit dan eens. Het is echt de moeite waard! En niet onbelangrijk in deze crisistijd: het is gratis te downloaden!
Tot de volgende blog!
Erwin van Wijk
Deborah Hamar 
Leuk geschreven Erwin. Ik kan mij de gymlessen niet meer zo goed herinneren, wel dat die beste man zo op Tom Hanks leek. En ik lees dat het gebouw inmiddels plat ligt?! Time flies…Ik kijk uit naar je volgend stuk. Je bent in ieder geval net zo’n schrijftalent als Deborah.
Hey Anita!! Dat is lang geleden 🙂
Leek die man echt op Tom Hanks? Waarom kan ik mij dat niet herinneren? In mijn beleving was het een oude grijze vent hihi.
En bedankt voor je mooie compliment 😀
Dankje! Die Tom Hanks haal ik er ook niet echt uit hoor, alhoewel? Volgens mij waren er twee, waarvan één de charismaloze eeneiige tweelingbroer van Frans Bauer moet zijn geweest. Die heeft bij mij het meeste indruk gemaakt. Het gebouw ligt inderdaad plat. Ik weet nog precies waar de matrixprinters van het “Open Leer Centrum” stonden….
Hiermee moest ik erg lachen : “Als Merkel op televisie komt, zet ik hem in elk geval uit.” 😀
De Oranjelaan in Dordrecht, wat grappig, ik zie het precies voor me. Ik kom oorspronkelijk uit Papendrecht haha! Leuke blog!
Dat is in de buurt van mijn geboortedorp Streefkerk! Als je hem uitrijdt, kom je bij de gevangenis waarnaast men sinds kort een vestiging van de Vergulden Drietand heeft zitten (op de plek waar ooit die twee grote schoorstenen stonden, remember?)
Leuk stukje Erwin. En toch he…binnenkort ga ik naar Dld verhuizen en nu denk ik ‘had ik maar beter opgelet bij Duits’. Zo zie je maar, je weet maar nooit waar de toen opgedane ‘kennis’ nog eens goed voor kan zijn 😉
Dat wordt oefenen met die naamvallen dan… zoals de Duitsers zeggen: “Übung macht den Meister ” 😉
Het is hartstikke handig als je veel mondenvol duits spreekt en verstaat. Terwijl de door mij gevolgde duitse lessen wel in een heel ver verleden liggen (plm 57 jaar). Nou heb ik het voordeel misschien dat ik in de grensstreek ben opgegroeid, maar toch. Menig complimentje heb ik gehad over mijn “spreekvaardigheid”. Ik bedoel eigenlijk te zeggen, dat ik genoten heb van je eerste blog. Dat belooft nog wat!
Dankjewel! Ik zal de tv bij het verschijnen van Merkel eens aan laten staan en mocht ik les nodig hebben om haar te ‘verstehen’, dan weet ik je te vinden…
Dat goed je best doen op school ons verzekert van een stabiel inkomen en een leuke baan is een verzonnen sprookje. Mijn beide zoons studeren. Eén zit in de laatste van het vmbo en wil piloot worden en de ander volgt de HBO-opleiding Commerciële Economie. Baangarantie? Nee. En piloot zeker niet gezien het overschot aan. Onzekere toekomst? Ja.
De maatschappij heeft straks een tekort aan praktische mensen, eigenlijk zou ik mijn kids moeten adviseren om lasser of timmerman te worden. Dat is goed bedoeld advies, maar ja …
Ik hoorde laatst zelfs dat piloten momenteel hun verplichte vlieguren zelfs moeten kopen (vliegtuigmaatschappijen maken daar misbruik van). Das helemaal zuur, zo’n opleiding kost tienduizenden euro’s! Helemaal met je eens met je voorspelling over het tekort aan praktische mensen. De meeste opleidingen staan naar mijn mening ver van de praktijk af…
In deze tijd zijn er geen zekerheden meer, zelfs niet met een stapel diploma’s. Je hebt mijn nieuwsgierig absoluut geprikkeld wat het boek betreft. Ik ga eens kijken of ik het kan vinden!
Er zit een link in mijn blog, zoekt en gij zult vinden 😉
Ik heb mijn school niet afgemaakt en er nooit spijt van gehad (foei). Met de diploma’s die ik wel heb, ben ik nog steeds dolblij. Mijn zwemdiploma, mijn typdiploma en mijn rijbewijs! En, nou ja, mijn strikdiploma komt ook vaak van pas.