Herrie onder de motorkap…

“Hier, hier hier… Dat bedoel ik…”
“Wat?”
“Hoor je het niet?? Kijk, hier is het weer!!”
“Waar moet ik kijken??”
“Nee, luister nu, hoor je het niet? Gek wordt ik er van!”
“Ik hoor alleen jou!!”
Zegt vriendlief na mij geïrriteerd aangekeken te hebben. En bedankt!! Het geluid dat onder mijn auto vandaan komt lijkt nog het meest op ijzeren castagnetten die op hol geslagen zijn. Ik weet niet veel van auto’s maar ik weet wel dat ijzeren castagnetten niet onder een auto horen te zitten…

“Kijk, de rem doet ook raar.” Zeg ik terwijl ik keihard op de rem trap. Vanuit mijn rechter ooghoek zie ik vriendlief een halve meter naar voren schieten. “Zoooo… Met je rem is niks mis hoor. Met je gordels trouwens ook niet!! Gelukkig maar anders had je nu mijn oogballen van je voorruit kunnen schrapen!” We kijken elkaar een poosje stilzwijgend aan en moeten dan hard lachen. Het lachen is zo erg dat ik niet meer kan stoppen. De tranen staan inmiddels in mijn ogen. Het was een hilarisch gezicht. Vriendlief denkt daar iets anders over maar lacht uiteindelijk toch mee. Waarschijnlijk om mijn gehinnik.

Eerder op de dag had ik al neurotisch in het boekje zitten zoeken naar de betekenis van de extra “sfeerverlichting” die King Toet te pas en te onpas op zijn dashboard liet zien. Gezellig, zeker tijdens de donkere dagen. Maar nu het langer licht is, vind ik het overbodig. De garage had hem inmiddels al twee keer gereset aangezien de storing maar “klein” was. Dit hielp meestal een weekje voordat de sfeerverlichting zich weer liet zien.

De motorkap gaat open, alsof we er verstand van hebben. We gluren naar binnen en zien wat er hoogstwaarschijnlijk onder een motorkap hoort te zitten… Vriendlief draait aan een schroefje, plukt wat onder de kabels vandaan en komt vervolgens met de mededeling dat mijn ruitervloeistof bijna op is. Nadat het reservoir is bijgevuld besluiten we het hierbij te laten. Zelf repareren kunnen we toch niet. We weten niet eens wat er loos is. De volgende dag maak ik een afspraak bij de garage waar de Beetle Expert er naar mag kijken.

Na een dag zwoegen komt hij met de mededeling dat de “luchtmassameter” het begeven had. Dat zorgde ervoor dat King Toet af en toe een eigen leven ging leiden. Zo sloeg hij wel eens spontaan af, wilde hij niet starten, stotterde hij als ik “plankgas” wilde of gaf hij zelf gas als ik niks deed… Dat laatste was nog het meest enge van alles.

Bij de garage ontstond een, volgens zeggen, eerlijke ruil. Een rib uit mijn lijf voor de sleutels van King Toet. “Alles doet het weer naar behoren!” Was de mededeling. Ik startte de motor en verhip… de lampjes waren uit. De motor hoorde ik niet meer en hij reed weer als vanouds. Ook de daarop volgende dagen bleven de lampjes op het dashboard uit.

Nu King Toet gemaakt is kunnen we weer onbezorgd onze rondjes rijden. Heerlijk met het dak open. Dat durfde ik namelijk niet meer. Stel je voor dat er een storing op zou treden terwijl het dak open is en het zou gaan regenen… Ik zag het al helemaal gebeuren dat ik zou kunnen badderen in mijn eigen auto. Gelukkig is het niet zo ver gekomen. Dus kom maar op met het mooi weer, wij zijn er klaar voor.

29 gedachtes over “Herrie onder de motorkap…

  1. De luchtmassameter. Natuurlijk. Ik dacht meteen al toen ik het las ‘dat klinkt als een kapotte luchtmassameter’. 😉

    • Ja idd Nicky. Ik zei het ook al tegen de monteur: “Ik zou eerst maar eens beginnen met de luchtmassameter.” Ppfff.. Maar ben blij dat ie gemaakt is haha.

  2. Soms kun je zo enorm in een deuk liggen om zoiets. Je zag het gewoon voor je die oogballen (ik ook, gets). Gelukkig is King Toet weer helemaal in orde.

    • Nou he :’) mijn verbeelding gaat soms met mij aan de haal. Er zijn momenten dat ik ook niet meer kan stoppen met lachen terwijl er nog niks gebeurd is. Maar het idee alleen al…
      Hij is weer helemaal de oude.

  3. Tja, de auto. Voor mij moet die het doen. Heb geen snars verstand van z’n binnenste, iets wat Johan wel had,. Als ik nu iets raars bespeur, bel ik gelijk de garage maar. Komt altijd goed.
    Je hebt e.e.a. prachtig beschreven.

    • Ik ben ook heel blij met de garage. Knutselen aan auto’s is niet aan mij besteed haha. De rekening, daar word ik dan weer niet zo vrolijk van…

  4. allez vooruit, gerust het goeie dakloze (cabrio) seizoen tegemoet!
    hier wat van hetzelfde, door mijn hartoperatie stond mijn motor hier 4 maanden stil in de garage,
    deze week mocht ik er voor het eerst weer mee rijden, zalig! gisterenvoormiddag ook; na het middagmaal kwam er geen kik meer uit …. vandaag op de aanhangwagen en de motorgarage (waar het nu door het machtige motorweer razend druk is) binnen en hopen op een herstelling deze week nog!

      • Ha, ik moet hem niet voor eind volgende week terug verwachten!
        Maarre, we zitten hier tegen de Franse grens en de zwarte wolken zijn vanuit Frankrijk aan het binnendringen. Ik vrees dat het nog serieus zal kletteren straks!

  5. Een van de eerste dingen die zoonlief (20, 3e jaars automonteur) op zijn huidige stageplaats leerde was ‘Als een vrouw zegt dat de auto gek doet of een gek geluidje maakt, dan is dat ook zo ook al roepen wij mannen nog zo hard dat er niets aan de hand is… En verdorie, ze hebben altijd gelijk die vrouwen’..

  6. Als je je relatieve ellende zo goed onder woorden kan brengen verdien je ook een betere auto. Maar je bent vast aan dat oudje gehecht. Hopelijk gehoorzaamt hij nu weer blijvend aan zijn baasje 🙂
    Veel mooie ritten gewenst.

  7. haha, mooi geschreven Deborah.
    Gelukkig is je King opnieuw hersteld, het is nog zo aangenaam rijden als er niks aan een wagen mankeert hé… 😉

  8. Jeetje wat een autoverhaal haha! Gelukkig doet alles het weer dankzij de expert. Oké, het kost wat maar dan kun je ook weer veilig en wel op weg 🙂

  9. Wat leuk dat je ook een cabrio king hebt! Bij die van ons bleef het dak een keer spontaan half open staan geen beweging in te krijgen. Met de takel naar de garage, gelukkig was het droog….

    • Nou weet je, dat is iets waar ik ook echt de kriebels van kan krijgen… Dat dak!!
      Ik weet ook niet of ik na deze weer voor een carbio zal gaan.

  10. Oh, ik ben ook zo’n muts waarbij ieder geluid of lampje me op de zenuwen werkt. Ik denk dan meteen dat er iets ergs aan de hand is. Gelukkig kun je nu weer onbezorgd met King Toet aan de haal.

  11. Lang leve de garage. Ik word ook altijd zenuwachtig van brandende lampjes of rare geluiden. Gelukkig doet je wagentje het weer! Hopelijk heb je er goed gebruik van kunnen maken dit weekend!

  12. Ja ik had in mijn polo ook zo’n knipperlicht, bleek een sensor te zijn. Was niet nodig om te vervangen maar prettig vond ik het niet. Toch zelf maar zo’n sensor gekocht was maar 20 euro en zoonlief hem even vervagen. Zo gepiept en lichtje uit.

Reacties zijn gesloten.