Een tijdje terug was ik te gast bij mijn nichtje. We zouden daar gaan BBQ-en. Maar omdat het weer omsloeg en er voor heel de dag 100% regen zou vallen vroeg ze ons of we er bezwaar tegen hadden dat het diner werd aangepast naar een “home-made Indische rijsttafel”. Daar hadden wij zeker geen bezwaar tegen.
Eenmaal binnen rook het er al helemaal bekend. Voor een deel naar “vroeger”, wanneer we als kind bij oma over de vloer kwamen. Voor een deel naar eigen recept. Vol bewondering keek ik naar wat ze allemaal op het aanrecht had staan. Er stonden al diverse potjes en pannetjes te pruttelen. Een deel was reeds bereid en een deel werd klaar gemaakt terwijl we gezellig aan het kletsen waren. Ik kreeg spontaan grote trek bij alle geuren. Als dit mijn thuis was geweest zou ik herhaaldelijk met mijn jatten in de pan gezeten hebben om alvast voor te proeven. Ik hield mij in.
Alle gerechten kwamen uit een prehistorisch kookboek dat de tand des tijds had doorstaan. Iedere stap in het hele proces werd keurig gevolgd en dat leverde uiteindelijk een zeer smaakvolle maaltijd op. Zo smaakvol dat ik mij gerust 30 tot 35 jaar terug in de tijd waande. Aan tafel bij opa en oma tussen al mijn ooms en tantes.
Ik realiseerde mij dat ik de kookboeken van mijn moeder niet meer tot mijn beschikking heb. Als ik ze al zou hebben, liggen ze ver achterin op zolder weggestopt. Aan internet had ik ook niks. Daar wordt een gerecht al Indisch genoemd als er een sjalot en een scheut ketjap in gaat. Overigens diverse keren geprobeerd maar ik miste steevast de Indische bite die ik bij de gerechten van oma en mijn moeder wel altijd proefde. En nu dus ook, aan tafel bij mijn nichtje.
Ze schoot te hulp door een aantal bladzijdes uit het boek voor mij te kopiëren. Online vond ik nog twee sites waar volgens authentieke wijze recepten werden klaargemaakt. Ik maakte een combinatie van de diverse gerechten en besloot er mijn eigen draai aan te geven. Maar eerst moest ik langs de toko om de missende ingrediënten te kopen.
Juist de ontbrekende kruiden zijn de smaakmakers die ik bij mijn eigen gerechten dus altijd miste. Denk hierbij aan sereh, daoen salam en kemiri noten. Daar wordt in de “simpele online keuken” met geen woord over gerept. Oké toegegeven, de kokosmelk of blokje santen en kruitnagel door de rijst had ik zelf nog wel kunnen bedenken.
En in plaats van het bakje boemboe van Conimex besloot ik nu ook die maar helemaal zelf te maken. Dus stond ik de avond van te voren de boel al fijn te stampen in mijn pas aangeschafte vijzel. Nou dat is niet helemaal waar. Ik masseerde de sjalotten, nootjes, trassi en andere kruiden met liefde tot een egaal mengsel voor de marinade van het vlees. Want naast de juiste kruiden is het de liefde die de finish in touch geeft.
De volgende dag stond ik ’s middags al weer vroeg in de keuken. Met iedere minuut die verstreek kwamen er meer geuren vrij. Een goede voorbode voor de smaak van straks. Mijn zwoegen werd beloond. Ik had het voor elkaar gekregen om een minirijsttafel op te dienen. Hier en daar moet nog wat geschaafd worden om de smaken te verfijnen. Maar mijn (o)ma zou trots op mij zijn!
Deborah Hamar 
Je begrijpt dat ik jouw toekomstige gerechten graag kom proeven!
Een kookboek online bouwen is misschien ook een mooi eigentijdse oplossing om de recepten door te geven?
Smakelijke groet,
Wat een goed idee Rob. Daar ga ik eens over nadenken. Wanneer ik zelf tevreden ben kan ik daar inderdaad eens een apart hoofdstuk op mijn blog aan wijden.
Rijst is van nature glutenvrij dus… Ik wil best een keertje komen proeven. Vooral omdat je geen conimex gebruikt. Dan ben je bij mij al met vlag en wimpel geslaagd!
Als mijn kinderen hun kookbeurt hebben mogen ze Conimex gebruiken. Ik ben zelf ook van het vers. Ooit een kookcursus Indisch koken gevolgd. Ik gebruik deze recepten nog steeds.
Wat leuk, zo heb je zeker iets aan je cursus gehad. Heb je misschien nog lekkere recepten die we ook kunnen uitproberen?
Het water staat me in de mond. Ik schuif graag een keer aan….
Heerlijk! Maar wat een werk! Ik vind het waanzinnig knap van je. Ik houd het bij pasta. 8 minuten koken…
Erg he, er gaat heel veel tijd inzitten! Koken heeft mij nooit een voldaan gevoel kunnen geven. Eten daarentegen weer wel. Maar tijden veranderen en op de een of andere manier begin ik het steeds leuker te vinden. Net als het kweken van plantjes hahaha.
Wat goed zeg, ik ben ook trots op je!
hahaha dank je wel Laura!!
Mijn opa komt uit Indonesië. Die maakte ook altijd een enorm uitgebreide rijsttafel met kerst. Altijd zo lekker
Leuk dat je nu in ieder geval weer wat familierecepten tot je beschikking hebt! Indisch eten is inderdaad heerlijk, maar bij mij blijft het helaas beperkt tot de recepten die ik daarvan op internet vind.
Nou dat is een presentatie een hele rijstentafel klaar maken. Eet smakelijk.
Heerlijk! Vooral als je het ook leuk vind om in de keuken te staan. Dan is de liefde in het gerecht te proeven.
Ha! Eten kan zoveel herinneringen teweeg brengen. Zo leuk vind ik dat. Ik heb dat ook met Libanees eten, dan word ik getransporteerd naar vroeger PS.. ik moest erg lachen om deze zin: “Daar wordt een gerecht al Indisch genoemd als er een sjalot en een scheut ketjap in gaat.”,
Mooi om die voldoening te lezen nadat je echt alles zelf bereid had! Enne… Hoe smaakte het?
heerlijk ! uren in de keuken staan, glaasje wijn ernaast en rommelen en roeren!
ik gebruik een kookboek van Bep Vuyk, die zijn vast nog wel ergens te krijgen
Volgens mij is dat de bijbel onder de Indische kookboeken hahaha.
toen ik nog rijst mocht stond ik ook uren in de keuken voor een rijsttafel. heb dat leren koken van een kennis van ons en is heerlijk!! en gezellig vind ik altijd
Klinkt heel goed! Lang geleden dat ik een rijsttafel had maar zou er wel heel erg zin in hebben nu door jouw blog!
Wat zo’n “bbq” etentje wel niet te weeg kan brengen. Fijn dat je de connectie via eten naar je (o)ma weer hebt gevonden.
Super leuk zeg dat je daar zo van kan genieten. Ik heb zelf echt helemaal niks met koken, haha.
Ik eigenlijk ook niet 🙈🙈
😂
Zo’n home made Indische rijsttafel klinkt anders ook niet verkeerd!
Ik heb ooit bij een indische rijsstafel indische frikandellen op nou ja het heet anders maar ik was een jong meisje en zo noemde die mevrouw het. Jaren heb ik gezocht naar wat het nu was maar ik ben er helaas nog steeds niet achter.
Bedoel je misschien Frikadel Pan (dus zonder N in het woord frikadel)?
Mooie zoektocht: rijsttafel frikadelen.
Vrolijke groet,
Heerlijk, bij het lezen van je blog liep het water al in mijn mond 😉 Ik ben opgegroeid met de échte Indische keuken en weet hoelang men dagenlang bezig was een rijsttafel voor te bereiden. En wat een feest als alles dan klaar stond om met z’n allen heerlijk van te genieten.
Heerlijk in de keuken staan is voor mij nu ook echt leuk. Vroeger hield ik er niet van.
Ik ben gek op Indisch eten en ga toevallig vandaag een rijsttafel maken met gele rijst en kipsate
Lekker! Ik hoop dat het gesmaakt heeft.
Ik krijg helemaal trek in een rijsttafel van deze post : ) Bijzonder hoe geuren deuren kunnen openen naar herinneringen waar je anders niet meer bij zou kunnen.
Wat heb je dat mooi omschreven 🤗
voorbereiding is het halve werk. Ik vind het altijd zo lekker ruiken, al die kruiden en geuren, alleen ben ik zelf absoluut geen chef
je hebt er zo te horen veel werk in gestoken maar dan smaakt het des te beter
klinkt heerlijk !
Het klinkt niet alleen heerlijk. Het smaakte ook nog eens zo 🙂
Pingback: Macaroni Goreng… | Deborah Hamar