The story continues…

In april schreef ik dat het met projecten altijd anders loopt dan je in eerste instantie had gepland. Niet dat ik er zoveel ervaring mee heb. Sterker nog, dit was mijn aller eerste echte zakelijke project ever. Maar de baas zegt dat ik er maar aan moet wennen. Het gaat altijd anders. jammer! Juist omdat het mijn eerste project was wilde ik het graag geïmplementeerd te krijgen. Door al het onderzoekswerk dat ik er in gestoken had zag ik namelijk de grote meerwaarde hiervan. Op deze wijze zouden we nog meer mensen kunnen bedienen en zelfs in het buitenland. Hoe tof is dat?! De baas wilde niet direct afscheid nemen. Ik mocht het project in de ijskast zetten waar het voorlopig (nog) mag blijven staan. 

Inmiddels zijn er wat personele verschuivingen geweest en is ons team bijna weer op volle sterkte. Voor de zomervakantie kregen we groenlicht voor project twee. Met hernieuwde energie hebben mijn collega en ik dit opgepakt. Het eerste stuk hadden we al zo goed als uitgedacht dat we direct door konden naar stuk twee van dit project. We bedachten een nieuwe efficiëntere flow in plaats van de huidige werkwijze, en stelde dit voor bij IT. Die zag dit ook wel zitten en hij ging als een razende Roeland aan de slag. 

Nog voor de grote zomerstop aanbrak had hij iets in elkaar gezet waar wij mee konden testen. En omdat we in deze periode toch niets anders konden doen dan dat besloot ik direct een pilot in te lassen. Ik vroeg een paar freelancers aan te sluiten en met ons deze fase in te gaan. Het leuke is dat iedere freelancer anders over dit project denkt. Direct de eerste week hadden we al wat fijne verbeter-voorstellen te pakken. Tevens liep ik tegen een volgend punt op. Niet iedereen is even handig wat digitalisering betreft of is even laaiend enthousiast als ik ben. En dat is toch wel een dingetje. 

“Wen ook daar maar aan!” Was wat de baas zei. Dus besloot ik om onze freelancer-dag, een dag waarbij alle freelancers bij elkaar komen om bij te praten en bijgepraat te worden, te gebruiken om ons project te promoten en iedereen te laten ervaren hoe het werkt. Ik ben mij er ter degen van bewust dat er een aantal digibeten tussenzitten die het liefst op de oude voet verder gaan. Dus krijgt iedereen een eigen inlog zodat we ze al vroeg in het proces mee kunnen nemen. Herhaling is immers de beste leermeester. 

En dat is direct ook de reden waarom ik mij nu bezig houd met het in elkaar zetten van een presentatie die ik daarna ook nog zelf mag geven. Er wordt in totaal een man of 50 verwacht. Aaaaaah… ik kan dit, ik kan dit, ik kan dit… en dan is het natuurlijk des te leuker als je het gros van de mensen kunt laten inzien waarom we tot deze veranderingen zijn gekomen. Ik hoop dan ook dat ik ze kan enthousiasmeren. Dat verandering niet altijd eng of vervelend hoeft te zijn. En ja daar zal voor sommige eerst een (kort/klein) leertraject aan voorafgaan. Daar staat wel tegenover dat sommige herhalende (of vervelende) taken ook voor hen tot het verleden behoord. Duimen jullie met mij mee?!

9 gedachtes over “The story continues…

  1. Jij kunt dit! Jij kunt dit! Jij kunt dit! Leuke uitdaging, en alhoewel jij zo’n presentatie dus echt wel kan, zal ik toch voor je duimen… 👍

  2. Pingback: Overwinnen & groeien… | Deborah Hamar

Reacties zijn gesloten.