Als ik de veters van mijn schoenen los sta te maken valt mijn oog op mijn trolley. De trolley die ik zojuist achter mij aan het huis in gesleept heb. Een van de wieltjes is een soort van ontploft. En dat is best knap want het zijn geen luchtbandjes. Hij is dusdanig beschadigd dat ik op zoek moet naar nieuwe voor ik mijn geliefde trolley weer kan gebruiken. Zonder wieltjes is het niet te doen. Ik verhuis hier namelijk mijn fotospullen mee van voetbalveld naar voetbalveld. Rollen is een heel stuk vriendelijker voor mijn rug en spieren dan wanneer ik de boel moet sjouwen. Hoewel ik er dan wel zo gespierd uit kom te zien als de boys van het eerste, dan dan weer wel! Maar sjouwen doen we toch liever niet. 

Ik haal mijn koffer leeg en onderwerp hem aan een inspectie. Nou, daar ben ik heel snel mee klaar. Het rubber om de wieltjes is dusdanig verteerd dat het bij iedere aanraking verder afbrokkelt. Ik zie dat ze met een schroef vast zitten dus ze moeten te vervangen zijn. Diezelfde dag begin ik nog een speurtocht op internet. Te beginnen bij de maker van deze koffer. Jammer genoeg kom ik er al na 2 minuten achter dat het type koffer dat ik heb te oud is en er nagenoeg geen losse onderdelen meer voor te verkrijgen zijn. Voor generatie twee en nieuwer is er overigens nog wel van alles te verkrijgen. Ik baal als een stekker want de rest van de koffer is nog in goede staat. 

Mijn zoektocht gaat nog even door en ik vind de ene koffer-wieltjes-zaak na de ander. Maar niet echt wieltjes die op mijn koffer passen. Dan stuit ik op een blog van een fotograaf die met dezelfde type koffer tegen het zelfde probleem aan is gelopen. Aan de reacties te lezen zijn er nog meer fotografen van over de hele wereld met dit type koffer die blij zijn haar blog gevonden te hebben. De oplossing is eigenlijk dood eenvoudig. Wieltjes van inlineskates. Mijn rolschaatswieltjes gaan niet passen. Te klein. Maar de inline skates van vriendlief zouden mogelijk aan de eis voldoen.

Hij heeft er gelukkig geen probleem mee dat ik zijn skate ontmantel. Ze liggen al jaren ongebruikt in de schuur en de muizen hebben zich te goed gedaan aan de binnenkant. Verkopen is toch geen optie meer. Maar de wieltjes… die zijn nu hopelijk mijn redding. Ik schroef zowel de koffer als skate uit elkaar. Er moet wel wat schoongemaakt worden want roestig en vies. En er moeten wat lagers gewisseld worden. Ik ben hier de halve zondag mee bezig, want twee linker handen, maar volgens mij gaat dit lukken. Het MOET lukken. Ik wil nog geen nieuwe koffer. 

Uiteindelijk blijkt de schroef te kort, want nieuwe wieltjes te dik. We maken een uitstapje naar de “yippie-jaja-yippie-yippie-yeah” winkel voor langere schroeven. Deze lijken te passen. Wieltje 1 werkt naar behoren. De schroef van wieltje twee voegt nog wat drama aan het geheel toe door niet vast te willen draaien. Blijkt het schroefdraad aan de binnenkant van de koffer versleten te zijn. Dit kan ik zelf nog oplossen met wat tape om de schroef en verdraaid, nu blijft ie ook zitten.

De afgelopen twee weekenden kon ik de boel mooi testen op diverse ondergronden en terreinen. Het werkt perfect en een heel fijn bijkomend voordeel: de soft-wieltjes maken niet zoveel herrie.