Natuurlijk had ik er van gehoord. Maar ik had ze nog nooit in het echt en van zo dichtbij gezien. Een teek. Op de een of andere manier vonden ze mij of mijn huisdieren gewoon niet interessant. Maar deze zomer is duidelijk anders. Of Poownie is in een “tekenburgt” gaan liggen rollebollen of ze vinden hem gewoon aantrekkelijker dan anders. Hoe dan ook, begin van het weideseizoen zat hij er helemaal onder. Een teek bijt zich vast in de huid van zijn gastheer en vreet zich dan een weg naar binnen. Gatver en gatver… Ze blijven daar zitten tot hun buikje goed en wel (gratis)gevuld is. De schoften! Daarna laten ze zich vallen om uit te buiken en te doen wat een teek allemaal wel niet doet.
Ik wilde niet wachten tot deze etters zich helemaal volgevroten hadden. Ze moesten van Poownie af en wel zo snel mogelijk. Maar een teek met je vingers verwijderen is geen slim idee. Ze moeten het liefst met “huid en haar” verwijderd worden. De volgende dag ging ik langs de dierenspeciaalzaak om een tekenpen aan te schaffen. Die hadden ze niet. Ze hadden wel een koevoet. Ik ben een leek op het gebied van de teek, maar een koevoet leek mij toch wat overdreven. Maar ja, ik moest iets. Dus gaf aan dat ik die dan wel wilde. Ze overhandigde mij een pietepeuterig klein zakje met daarin twee miniatuur harkjes van playmobile. De een iets kleiner dan de ander. Appeltjes groen, dat dan wel weer.
“Dit is het?” Vroeg ik de medewerkster achter de balie met een frons in mijn voorhoofd. Waarop ik een bevestigend gehum als antwoord kreeg. “De beschrijving zit in het zakje.” Zei ze nog. Dit was wel iets anders dan het ijzeren breekvoorwerp dat ik in gedachte had. Voor die prijs had ik er minstens een Playmobil-poppetje bij verwacht. Maar dat kon ik vergeten. In de auto bekeek ik direct de gebruiksaanwijzing, die net als de koevoetjes in miniatuur formaat was. Ik las de paar zinnetjes op het papier: Maak de teek niet boos! Schuif de koevoet om de teek. Draai een keer links om. Trek de teek er uit. Hoe moeilijk kan het zijn?
Terwijl Poownie rustig stond te grazen probeerde ik de eerste teek te verwijderen. Stap 1 van de instructie vond ik toch wat lastig uit te voeren. Moest ik eerst vriendelijk vragen of ie uitgevroten was? Of het gesmaakt had en ie nog een bakkie koffie na zou willen? Hoe dan? Vergeet het maar! Ik haakte de grote koevoet achter de teek. Maar hoe ik ook probeerde, de teek gleed er steeds uit. De kleine koevoet was daarentegen weer te klein. Uiteindelijk harkte ik maar een eind weg tot ie bleef zitten. Schroefde een paar keer linksom en gebruikte “al mijn kracht” om hem los te wrikken. Niet bepaald de meest vriendelijkste benadering. Hopelijk heeft ie niet zijn hele maaginhoud leeg staan kotsen! Dat schijnen ze te doen wanneer ze boos zijn… Y.U.K
Hoe meer ik er verwijderde hoe smeriger ik ze begon te vinden. Ik kreeg er wel meer handigheid in! De teken werden verzameld in een potje om later aan de arts te geven voor mogelijk onderzoek. Inmiddels ben ik expert op het gebied van werken met een appeltjes groene Playmobil koevoet en het verwijderen van een teek. Maar mijn hobby zal het niet worden. Gatver en nog eens gatver!!
***
Deborah Hamar 
Bij de drogist zo’n tang kopen, en na afloop even desinfecteren met alcohol. Zo doe ik het. Bij mensen welteverstaan 😉
Vies hè, die beestjes!
Ik woon op de boerenbuiten en we hebben echt tekenspray voor als we het bos in gaan!
Dit si zo leuk geschreven, ik zat echt met een lach te lezen, ook de titel is overigens heel goed en bijpassend.
Haha dat was ook een beetje de bedoeling. Dank voor je leuke reactie!!
Ja vies he? Gelukkig heeft onze kat er niet al te veel last van. Hij is zwart…! Dat maakt het niet makkelijker om ze te zien.
Dat is vies zeg! Wij hebben af en toe last van.
https://dhini.nl
Teken zijn vies inderdaad. Ik gruwel nog steeds van het idee da tik er zelf ooit eentje had.
Getverdegetver, wat een vies klusje is het toch. Ik deed het met een tekenpincet bij onze Bordeauxdog. Twee kleine lepeltjes aan het einde en dan draaien.
Oh brr, teken zijn vies. Ik heb er als kind een op mijn oor gehad, en Nina heeft er ook een keer een gehad. Nadeel bij honden is dat die over het algemeen ook absoluut niet stil blijven zitten als je met die tekentang aankomt.
Als je veel in bossen of vochtige weilanden vertoeft krijg je er gegarandeerd eens mee te maken. Is het niet je hond dan ben jezelf wel eens slachtoffer. Ook ik ben inmiddels een geoefende tekenverwijderaar. De ziekte van Lyme heb ik er wel moeten bijnemen….
He bah. Wat vervelend om de horen dat je de ziekte van Lyme er gratis bij hebt gekregen. Ben je hier inmiddels helemaal vanaf?
Ja hoor, na een paar weken antibiotica was ik ervan af.
Sindsdien controleer ik mezelf steeds na een boswandeling want als je Lyme doorgemaakt hebt betekent dit niet dat je er immuun voor bent. Het blijft dus oppassen.
Jakkie bah! Ja helaas kan je er niet zoveel tegen doen behalve ze verwijderen. Fijn dat jij dit doet voor je paard. Daar zal hij vast blij mee zijn!
Brrr ik krijg al de kriebels als ik er aan denk. Ik verwijder ze hier ook regelmatig uit de hond. En wijzelf en de kids controleren we na een bosbezoek of wandeling door lang gras
Wat naar hoor, al die teken. Ik ben al zeker 14 jaar op scouting in het bos te vinden, maar ik heb er nog niet één gehad!
Zo iets vies en zot dat je er erg ziek van kan worden ook! Gelukkig ben ik niet zo’n buitenmens 😀
Al heel wat teken verwijderd door de jaren heen en het blijft inderdaad een rotklusje. Echt proberen zo weinig mogelijk te draaien en freubelen aan het beestje hoor, want anders spuit hij alsnog in je dier. En wat veel mensen helaas ook doen, denken dat ‘verdoven’ met alcohol of zeep helpt. Niet dus. Dit is een handige website: https://www.tekenradar.nl/
Kan je zien wanneer en waar ze veel voorkomen 😉
Thnx voor de tips en de link, erg handig! Had inderdaad al gelezen dat je ze niet boos mag maken. Want ja, dan spuugt ie alsnog zijn maaginhoud leeg, YUK!!
Werkte poos geleden met asielzoekers en heb er heel veel moeten verwijderen. Die krengen zijn echt heel klein! Ze kregen ze mee op een briefje met een plakbandje en ik stuurde ze naar de dokter. Heel vervelend klusje zeker als het een kindje betrof die niet stil wilde zitten.
Bah! Zo smerig! Maar wel heel leuk geschreven, dat dan weer wel 🙂
haha, dank je wel 🤗