We zitten midden in een gesprek als zoonlief, tussen een hap van zijn avondmaaltijd door, aan ons vraagt of hij “even geëxcuseerd mag worden”. De lepel met daarop mijn prakkie blijft ergens halverwege mijn bord en mijn mond hangen. Dat zoonlief ff van tafel wil is niets geks maar dat hij deze taal bezigt… Omdat het te lang stil blijft vervolgd hij zijn betoog. “Want ik moet zo weg!?” Om vervolgens nog een hap in zijn mond te proppen en die praktisch zonder te kauwen doorslikt.
“Ja en?” Zeg ik, inmiddels wel kauwend op mijn volgende hap. “Ik ook” Ga ik verder met mijn mond vol. “Ik heb zo mijn eerste voetbaltraining en ik moet nog douchen!” Is zijn antwoord. “Douchen voor je training?? Is het niet fijner om dat na je training te doen?” We krijgen beide een blik van hem alsof we hem vragen om een rondje op zijn handen rond het huis te wandelen. Wat een domme vraag!!! “Nou, vooruit dan maar. Wij ruimen wel weer af.”
Hoewel hij al eerder heeft meegetraind en zelfs al wedstrijden heeft gespeeld, is het vandaag zijn eerste echte officiële training bij dit nieuwe team. Hij kent de spelers, de trainers en de locatie is zo’n beetje zijn tweede thuis. Toch is het best wel spannend. Elkaar na een zomerstop weer terug zien, nieuwe spelers die zijn aangetrokken en zelf, als broekie, aansluiten bij het eerste. Ik snap wel dat je alsnog een goede eerste “tweede indruk” wilt maken.
Terwijl vriendlief en ik de tafel afruimen en de keuken weer toonbaar maken schalt de rustgevende takke herrie die zoon heeft opgezet, om even tot zichzelf te komen, de trap af zo de woonkamer in. Als ik even later boven kom zie ik wolken stoom onder de douchedeur naar buiten kruipen. Alsof het op de vlucht is voor wat daarna komen gaat. Een halve deofles, bodymist of bodydeo, ik weet niet precies wat de jeugd van tegenwoordig allemaal gebruikt, wordt leeggespoten. De niet geheel verkeerde geur volgt de mist onder de deur door, de gang op.
De takke herrie heeft inmiddels plaats gemaakt voor muziek dat mijn oor ook wel kan waarderen. Ik neurie mee onderwijl de was opvouwend. Tussendoor hoor ik Zoonlief rommelen in de la gevolgd door het geluid van de fohn. Serieus? De fohn?? Om daarna te horen hoe, mogelijk, een fles haarlak leeg gespoten wordt. Ik zou haast denken dat hij niet gaat sporten maar een date heeft.
Ik ben heel wat sneller klaar met mijn klus dan hij met opdoffen. Maar niet veel later komt hij dan ook, compleet gestyled, de trap af. Als ik zijn sportkleding wegdenk en daar een driedelig kostuum voor in de plaats zie dan is hij klaar voor het gala. Ik krijg een “wat nou” blik van hem terug en weet mij in te houden. Dit is niet het moment om sarcasme ten gehoor te brengen. Dus ik houd mij in. Met moeite, dat dan weer wel.
Hij is er klaar voor. We lopen met hem mee naar de deur en zwaaiend wensen we hem een super toffe (trainings)avond toe. We krijgen van hem een ingehouden scheef lachje terug als hij de straat uitrijd. Zijn manier om te laten weten dat ie onze actie wel kan waarderen. Zo zijn we dan ook weer…
Fijn dat er gedoucht en gewassen wordt.
Na de training zal het vooral neerkomen op deo en luchtjes gebruiken.
Naakt en/of samen douchen is bij de meeste jonge mensen verdwenen.
Of de hygiëne daarmee gebaat is?
Ik wens jouw kind vooral veel ongedwongen sportplezier. En ook ietwat minder groepsdruk toe.
Stille groet,
Haha gelukkig wordt er lekker gebadderd want anders 🤢…
Och ja het douchen na de training of wedstrijd is in de pubertijd echt een ding idd.
En tja, de groepsdruk is een bijzonder proces waarbij je hoopt dat ieder kind (en geregeld ook volwassene) uiteindelijk gaan beseffen dat het niet nodig is om zich anders voor te doen dan het is. Dat het zichzelf mag en kan zijn!
Dank je wel voor je reactie. Dat is ook iets wat wij ze toewensen, ongedwongen sportplezier (en wat minder ego en haantjes 🤪)
Je hebt toch wel een foto gemaakt voor het plakboek hé…
Oooh zie je, ik wist wel dat ik iets vergeten was 🙈
Gelukkig maken alle voetbalfoto’s een hoop goed haha.
Haha, fantastisch dit!
Mooi beschreven, zo’n (voor hem) gevoelig moment. Onlogisch maar begrijpelijk. En Rob maakt een zeer terechte opmerking over groepsdruk…
Haha ik zie dit zo voor me…
Haha! Geweldig! Ik zie het helemaal voor me. Nog even en dan verandert-ie tijdens de rust ook nog even van kapsel, net als Cristiano Ronaldo.
Oooh ja, dat zie ik ze daar gerust doen inderdaad. Alhoewel… Als je ziet hoeveel tijd er in gaat zitten, dan is 1 rustmoment niet voldoende denk ik.
Whahaha geweldig weet je wel zeker dat hij is wezen trainen? voor het zelfde geldt was hij met een scharrel op stap.
Volgens getuige was hij op het veld. Maar wat er daarna is gebeurd… Dat verteld het verhaal niet helemaal hahaha.
Wat een heerlijk verhaal, terechte opmerking van Rianne, jammer dat je geen foto voor het plakboek hebt gemaakt haha!
Haha kleine kinderen worden groot. De mijne moeten ook altijd super gestolen de deur uit. Zelfs met bijpassende jas in de hitte!
Oooh echt he?! Al vallen de mussen dood van het dak, dan moet toch die hoodie aan …
Ah zo lief, ik zag het helemaal voor me. Ja zo’n tweede indruk is gewoon hartstikke belangrijk en lekker ruiken tijdens het voetballen ook natuurlijk 🙂
Mooi geschreven. Je schetst een goed beeld van je zoon en jullie gezin daar aan tafel.
Douchen voor de training… die zag ik even niet aankomen, maar goed, een goede indruk kun je natuurlijk maar 1x maken, of misschien toch wel 2x zoals in zijn geval.
Geweldig om te lezen. Als ik ga sporten maak ik er nooit zo veel werk van HaHaHa
Hahaha, wat beeldend beschreven. Ik zie het helemaal voor mij. En in plaats van de sport-outfit een driedelig pak 😜. Ik moest nog harder lachen om deze woorden: “de rustgevende takke herrie”. Het doet mij terugdenken aan mijn muzieksmaak toen ik een puber was. Je kent het wel. Raam open en zo hard mogelijk Public Enemy (of all things 🙈) op zodat de hele buurt kon horen hoe tof mijn muzieksmaak was…
Haha, ik zie het helemaal voor mij. Douchen voor het trainen is inderdaad een beetje een vreemde volgorde..
haha fantastisch verhaal dit!! en wees blij dat die lekker vaak onder de douche staat want sommige ….bah haha
Heel mooi geschreven. Hoe de jeugd kan zijn…