De temperatuur daalde steeds iets meer in november. Het eerste weekend kon ik nog foto’s maken in mijn normale kleding. De week daarop moest ik mijn handschoenen al aan. En de afgelopen twee weken zat ik langs de lijn in mijn winterse kloffie. Als ik ergens een schurfthekel aan heb is het wel blauwbekken tijdens “werk”. Als fotograaf heb je vaak niet de mogelijkheid om even te schuilen voor de regen of uit de wind te gaan zitten. Want, alles voor die foto! Geregeld zit ik dus in de volle ijzige wind. Vang regen, sneeuw en laatst zelfs hagelstenen. Tegenwoordig ben ik in de winter op alles voorbereid. Op af en toe een nat pak na, zal ik het niet snel koud hebben. Overigens heeft mijn camera zijn eigen regen jas. Hij wel…
Pas sinds een jaar of twee/drie ga ik ook met slecht weer naar de voetbal. Dat is voor een mooiweer mens als mij soms even schakelen. Maar de fotografie heeft zo’n verslavende werking, dat ik daar graag de deur voor uit ga. Nu ik niet afhankelijk meer ben van zoonlief, maar (op dit moment) 4 elftallen heb om uit te kiezen, kan ik dus ieder weekend helemaal los. Er is altijd wel een team dat thuis moet spelen. Het leuke van de continuïteit is dat ik mijzelf steeds verbeter. Ik leer door te doen en door te doen leer ik. In de loop der jaren heb ik een eigen stijl ontwikkeld. Ik merk dat die ieder jaar een beetje bijgeschaafd wordt. Hoe graag ik ook langs de lijn zit, het weer heb ik niet voor het kiezen.
Terug naar de kleding dus. Laagjes kleding is isolerend en warmer. Maar te veel of te dikke lagen werkt niet. Je fototoestel bedienen met een flinke prop kleding aan de binnenkant van je elleboog werkt alleen maar irritant. Dat is met te dikke sokken of twee broeken aan het zelfde verhaal. De boel wordt alleen maar afgekneld. Kortom kleding moet comfortabel zitten en tegelijk nuttig zijn. Ik besloot mijn kledingkast eens grondig door te spitten. De kleding die voldoet aan “comfortabel en nuttig” is mijn wintersportkleding.
Wanneer het ijzig waait of de temperatuur net boven het vriespunt komt heb ik dus een skibroek en dito jas aan. Daaronder een heerlijk fleece vest en daaronder een laagje thermokleding. Mijn lichaam heeft het hierdoor niet heel snel koud. Mijn skisokken doen ook dienst wanneer ik niet op de berg te vinden ben. Maar dat was jammer genoeg nog te weinig. Wanneer je tenen zo koud zijn dat ze gevoelloos worden en pijn gaan doen kan dat de pret behoorlijk bederven. Een rondje rennen langs het veld om de boel weer doorbloed te krijgen is tijdens de wedstrijd niet handig. Dus kocht ik vorig jaar verwarmde zooltjes voor in mijn schoenen. Deze zitten aan een oplaadbare batterij die vastgemaakt wordt aan je schoen of broek. De hele wedstrijd zijn mijn voeten redelijk op temperatuur.
Dan blijven alleen mijn handen nog over. Dat wordt een stuk lastiger. Met te dikke handschoenen kan ik mijn camera niet meer bedienen. Maar zonder of met te dunne handschoenen blijven ze koud. Daar heb ik nog geen goede oplossing voor gevonden. Tot die tijd neem ik in de pauze gewoon een lekkere bak warme thee om de boel op te warmen en hoop ik dat de wedstrijd zo spannend is dat ik mijn koude vingers even vergeet.
FC Dordrecht U15 in duel met Feyenoord sc U15.
Deborah Hamar 
Brrrrr…dappere dodo hoor.
Zelf loop ik veel buiten met handschoenen met van die halve vingers…nog wel koud, maar toch net ietsje minder 😉
Fijne nieuwe week! XxX
Dank je wel Patty. Voor de voetbal heb ik nu dunne handschoenen waarmee ik naast de camera ook mijn telefoon kan bedienen. Is niet alles maar geeft net wat meer bescherming.
Jij ook een fijne week.
-X-
Goed idee…die ga ik ook zoeken, want gistermorgen had ik bijna bevroren vingertoppen tijdens het wandelen met onze Joy.
Ik heb handschoenen zonder vingers waar wel een top aan vast zit die je over je vingers kan doen. En ik gebruik als het heel erg is ook handwarmers.
Verwarmde zooltjes voor in schoenen? Wauw. Klinkt goed. Daar had ik nog nooit van gehoord. En inderdaad… zoals hier in de comments ook wordt gezegd… handschoenen met van de halve vingerjes. Die heb ik hier ook. Best wel handig. Succes nog met het trotseren van de koude!
Brrr heel veel respect! Ik heb ook zo’n hekel aan dit weer. Die verwarmde zooltjes klinken dus echt heerlijk!
Een aanrader. Hoewel wandelen met zo’n snier in je schoen niet fijn is, kan ik mij wel voorstellen dat op de fiets of scooter het ideaal is. Ik heb zaterdag weer langs de lijn gezeten. Twee wedstrijden gefotografeerd en het niet koud gehad. 🙂
Voetbalmoeder hier, dus die verwarmde zooltjes klinken goed. 🙂 Ik kreeg onlangs nog de tip om een thermische onderlijfje te kopen bij Decathlon (ski-kleding). Goedkoop (4 euro) en goed gerief, heb het laatst zelfs gedragen tijdens het lopen.
Zooltjes oa te koop bij Lidl. Voor nog geen 30€. Zeker bij lang stil staan of zitten is het ideaal.
Bikkel! Maar je maakt inderdaad prachtige foto’s. Mijn vader had vroeger kleine ‘kacheltjes’ (geen idee hoe dat werkte). Die deed hij in zijn zakken als hij ging vissen. Ik had vroeger voor dochterlief plastic diertjes die je kon ‘klikken’ en dan werden ze warm. Zat iets heel chemisch in, volgens mij ;-). Daar heb je weinig aan want je moet natuurlijk klikken. Maar dan kun je tussendoor even je handen warmen…
Bedankt voor de tips! Want ik herken het probleem zeker.
Graag gedaan. Hopelijk werkt het 🙂
Oeh herkenbaar! En nu wil ik niet per sé reclame maken hoor, maar afgelopen winter had ik jassen in de shop met thermolite. Super lichtgewicht, maar toch lekker warm en ook nog wind- en waterdicht (ook wel fijn langs de lijn ;)). Mooie foto’s maak je!
Aah ik ga je site nog eens onder de loep nemen. Want een hippe jas die ook nog eens lekker warm is, is meer dan welkom! Dank voor je reactie 🙂
Ik neem de laatste tijd thee met een klets honing erin mee naar het werk. Het helpt echt!
Ohh zij liever dan ik haha!
Zijn zus gebruikt van die warmers voor in handschoenen. Heb je altijd lekker warme handen
Ja die heb ik hier ook. Maar dat maakt het iets lastiger om de camera vast te houden en foto’s te schieten. Voor tussendoor werken ze perfect.
Ik was een paar weken geleden in Bosnië en Herzegovina en het was inderdaad een uitdaging om warm te blijven én toch foto’s te kunnen maken. Toch maar een tweede set dunne handschoenen meegenomen, want met gewone handschoenen lukt dit niet. Maar koud was het wel.