Ik sluit het blogjaar 2024 af met een aantal bijzondere momenten om op terug te kijken. 

Het leukste uitstapje …
Dat zijn er voor 2024 meer geweest dan één. Op de eerste plaats staan de vakanties. Zowel de wintersport als de zomervakantie. Met een aantal familieleden en alleen maar gezelligheid en uiteraard goed eten. Keer op keer kan ik hier echt van genieten. Ieder jaar kijk ik weer uit naar het volgende reisje dat we gaan maken. Maar er was meer.

We zijn gaan zeilen met meerdere divisies van het werk. In totaal over de 100 man. Ik zat bij een groep compleet onbekende collega’s in de boot waarbij er toevallig ook één zeilinstructeur was. Lucky me. Na deze gezellig en leuke dag besloot ik dat ik dit vaker wilde doen. Sterker nog, ik wilde zelf ook kunnen zeilen. Vriendlief nam de uitdaging aan en een paar weken later gingen we samen het water op. Het was een hele toffe en vooral leerzame dag. Door de bijna perfecte weersomstandigheden was het prima uit te houden op het water. Het zit hem in het “gewoon doen” en niet bang zijn om om te lazeren. Maar daar heb ik nog wel een lesje of wat voor nodig. To be continued in 2025!!

Daarnaast zijn we veel dagjes weggeweest met diverse familieleden. Een Indische High tea, naar Blijdorp, de Efteling, uit eten, lekker BBQen thuis, het vieren van verjaardagen en jubilea en samen naar het theater. Dit zijn stuk voor stuk pareltjes!! Mooie, liefdevolle, hilarisch en warme momenten om te koesteren. 

Het engste moment…
Als je onderweg bent naar je werk en met een gangetje van 80 km per uur door de bocht scheurt, wat prima kan op die weg, en je auto besluit om plots uit zichzelf de stuurbekrachtiging uit te zetten. Oké, niet helemaal “plots”, want hij gaf wel eerst een melding, gevolgd door een piep om er daarna direct mee te stoppen. Dus “plots” is niet helemaal waar. Ik denk dat er ongeveer 1.5 seconden tussen het melden en uitgooien zat. Maar dat vergde wel even een staaltje nuchter denken en handelen want er waren ook nog andere weggebruikers. Door vol aan het stuur te hangen kreeg ik hem de bocht door. Met bonkend hart en zweet op mijn voorhoofd kwam ik aan op mijn werk. Waar ik hem voor de deur herstarte en het probleem als sneeuw voor de zon verholpen was. 

“Bruce” kon, als rasechte Italiaan, blijkbaar de koude dagen niet zo goed handelen. Eenmaal opgewarmd was er niks aan de hand en reed hij als een zonnetje. Het was in ieder geval een bijzonder enerverende autorit die ik niet snel zal vergeten. Ik duim ook dat het bij deze ene keer zal blijven. 

Het volgende enge moment was op het water. We lagen met Merlin voor anker. Na een dag lekker chillen en relaxen op het water besloten we om naar huis te gaan. Toen wilde Merlin niet meer starten. Echt he, op het meest ongunstigste tijdstip ever, net voor etenstijd en ook nog eens veel te ver van de thuishaven om dit stuk “zwemmend” te overbruggen. Gelukkig liggen we in een fijne haven waarbij de havenmeester ons een sleepje wilde geven. Het euvel was een lege accu waardoor dit probleem snel verholpen kon worden.

Wat was jullie leukste uitstapje en/of engste moment van dit jaar?