Enige tijd geleden heb ik een blog gemaakt over het spelletje wordfeud. Het wordt nog steeds gespeeld en is eigenlijk niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Hoe erg is het wel niet met ons gesteld?
We spelen het alleen tegen vrienden en bekenden en dan met name op het normale bord. Het random bord is niet zo leuk aangezien soms bij de eerste beurt al duidelijk is wie er als winnaar uit de bus komt rollen. Zeker als je 3 keer een tw een dw en tl achter elkaar hebt staan en dan ook nog eens je Z, Q en Y in één woord kwijt kunt. Ik heb werkelijk waar geen idee welk woord je met deze letters kunt maken.
Mijn kerstcadeau voor vriendlief was een I-pad. Een fantastisch ding. Sinds die periode ben ik ook mijn telefoon niet meer kwijt. Hij kan nu naar hartelust zelf wordfeuden op een groter beeldscherm (tja dat heb je als je wat ouder wordt) op zijn eigen account en met zijn eigen vrienden.
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat ukkepuk in de gaten kreeg dat de I-pad niet voor “zakelijk gebruik” was bedoeld. Dus keek hij mee over paps schouder terwijl hij het ene na het andere woord op het scherm toverde met daarbij de meest bijzondere punten. Dit kon toch niet zo moeilijk zijn? Was zijn constatering. Dat moest hij ook kunnen.
Vorig weekend begon het…
“Pap….. Mag ik ook eens een woordje maken?” Met deze zin werd een nieuwe verslaving geboren. Ik werd zijn eerste slachtoffer. Hoewel we elkaar beloofd hadden dat dit een in-kom-potje zou zijn, speelden we stiekem toch voor de hoogste punten. Ik moet zeggen dat Ukkepuk zeer fanatiek was. Met zijn acht jaar oud kwam het nog niet in hem op om het (digitale)woordenboek er bij te pakken (want cheats op wordfeud gebruiken wij namelijk niet) maar dat weerhield hem er niet van om dingen uit te proberen. Het lukte hem om meerdere keren de Y te gebruiken, om met één letter twee woorden te maken en niet alleen horizontaal maar ook verticaal zijn letters weg te leggen. Hij kreeg van mij een korte uitleg over het gebruik van de TW’s en de DW’s. Dat was niet echt slim van mij want hij scoort nu het ene na het andere puntje. Gelukkig is mijn woordkennis hoger dan van hem. Dat dan wel weer.
Dit weekend was meneer al zover dat hij verschillende mensen tegelijk had uitgenodigd. Deze mensen speelde nietsvermoedend tegen een acht jarig jochie. En als het te lang duurde gebruikt hij de chat functie om mensen gek te maken. “Hè, schiet eens op joh!”, “Lukt het?”of “ Je hebt zeker slechte letters, het duurt zo lang!”
Het zal niet lang meer duren of hij maakt mij helemaal in. Waarom hebben kleine kinderen alles toch veel sneller door dan volwassenen? Tussen neus en lippen door lukt het hem ook (nog) om complimentjes te maken als ik een mooi woord formuleer en daarmee hem een achterstand geef van 100 punten.
Hij kwam vandaag al naar ons toe met de mededeling dat hij best genoeg geld op zijn rekening had staan om zelf een I-pad aan te schaffen. Met acht jaar oud vind ik hem nog iets te jong voor zo’n gadget en moet hij genoegen nemen met het “lenen van pa”. Maar ik moet er eerlijk bij zeggen dat ik blij ben dat hij dit woordspel ook leuk vind. Het is goed voor zijn ontwikkeling en ik zie hem liever dit spel spelen dan één of ander oorlog spel op de PS3. Zou er ook een wordfeud junior bestaan? 🙂
Beetje jammer weer dat hij het derde potje van mij gewonnen heeft…
Deborah Hamar 
Haha dat is wel grappig 😛 Hier is het ook alleen maar erger geworden, iedereen speelt het nu, behalve ik.
Tja….zo verlies je steeds meer terrein op de jeugd. Met hardlopen heb ik het langste kunnen winnen van mijn zonen. Kost wel wat trainingsarbeid!
Ik heb inderdaad ook een tijdje wordfeud gespeeld, maar ik ergerde me te erg aan de fouten die er (toen nog) inzaten en speel het daarom niet meer.
Jemig, ik loop wel achter als kleine kinderen al Wordfeud spelen en ik nog niet. Het lijkt me inderdaad wel goed voor zijn ontwikkeling, leuk en leerzaam. Ik heb nog geen gadget waarmee het kan en ik denk dat dat maar beter is ook …
Ik heb het nog nooit gespeeld maar het klinkt wel leuk. Al denk ik dat de batterij van mijn telefoon het nog sneller opgeeft. Een iphone kon er niet vanaf, maar een andere slimme telefoon nl. wel (met wat minder autonomie, maar ach)
Jongeren hebben nog het voordeel dat hun hersenen zo lekker flexibel zijn. Ze maken elke dag nieuwe verbindingen bij, waar wij dat al lang niet meer kunnen omdat onze hersenen een soort van ‘vast patroon’ hebben aangemaakt. Over een week zou ik ook zo’n hersens hebben (25 jaar is ongeveer het eindpunt van de groei van een mens op alle vlak), dus maar snel nog een paar nieuwe dingen leren! 🙂
Hahaha tis wat he? hij heeft WF junior helemaal niet nodig als ik het zo lees! Wat een slim kereltje is het ook.
Ik ben sinds gisteren ook besmet met het virus. Er komt me niet veel meer uit mn handen en dat terwijl ik vandaag zoveel in de planning had staan haha ach voor vandaag geef ik me er maar aan toe.
Wederom heb je weer een leuke blog geschreven…..
Ik doe hetzelfde. Mijn moeder speelt Wordfeud en ik pak regelmatig haar telefoon af om zelf woorden te leggen 😛 Ter verdediging, ik krijg vaak wel hogere punten dan mijn moeder, haha.
Hier meld zich nog een verslaafde!
Bij mij begon het ook inderdaad met de zin “mag ik ook eens een woordje leggen?” En voor ik het wist had ik deze app ook gedownload 😛
Leuk dat je zoontje zo goed is in wordfeud!
Toen mijn zoon 5 was, kon ik al niet meer winnen met memory (en dat zegt niets over mij)
Haha, leuk! Grappig hoe kinderen dat zo snel kunnen oppakken.
Ik vergeet telkens dat ik aan een potje begonnen ben en dan verlopen ze helaas weer.
Haha, wat leuk! Kinderen zijn soms veel slimmer dan je denkt. Dat merk ik nu al bij mijn nichtje, ze is nog niet eens 1. En ze snapt nu al wat een toetsenbord is, haha, hoezo opgroeiend in het digitale tijdperk?
Oh echt cool! Ik snap hoe verslavend wordfeud kan zijn, alleen die chat functie vervloek ik echt. Als ik tegen wildvreemden speel… ben al vier op date gevraagd. Hoe je zoontje het gebruikt vind ik dan wel weer erg grappig!
Ik vind die randomborden ook minder leuk, precies om dezelfde reden. Maar eigenlijk speel ik het niet zo vaak meer. Soms duurde het me ook gewoon te lang. Dus ik ben gelukkig afgekickt 😉
Scrabble ! 🙂 aan tafel met vrienden … veul leuker 😉
Haha geweldig. Ik speelde het eerst ook maar de verplichting om binnen zoveel uur een woord te leggen…. Ben er dus maar mee gestopt.
Pingback: Hiep Hiep Hoera… « Deborah Hamar
Mijn vader speelt het. en ik kijk soms wel mee op zijn telefoon. en dan lijkt het me best wel leuk op te spelen!(y)
Het is ook een erg leuk spel Sara. 🙂 bedankt voor je reactie.