“Aah ga nu mee joh?!” Vroeg vriendlief bijna smekend. Na zes keer vragen stemde ik eindelijk in. “Alleen als het niet regent!” Was mijn antwoord. Dus zat ik met beide heren in de auto op weg naar Almere, waar FC Dordrecht een wedstrijd tegen Almere City U14 moest spelen. Overigens niet zomaar een wedstrijd. Voor Dordrecht zou dit wel eens de beslissende wedstrijd kunnen zijn om kans te maken op het kampioenschap. De koploper zou zich natuurlijk niet zomaar gewonnen geven. Het zou een interessante pot kunnen gaan worden.

Dat mijn adrenaline bij een partijtje voetbal zo zou stijgen had ik niet kunnen bedenken toen ik in de auto stapte. Als fotograaf ben ik over het algemeen alleen met de acties op het veld bezig. Niet eens zo zeer met het spelletje zelf. Want, wat weet ik daar nu van?! Ik ga vaak zo op in mijn eigen bubbel dat ik niet mee krijg wat er allemaal aan de kant van het veld gebeurd. Bij deze wedstrijd ging dat jammer genoeg iets anders. De supporters waren druk en luidruchtig. Helaas niet altijd positief. Ik werd er een beetje kregelig van en voelde de irritatie onderhuids kriebelen. Wanneer al dat gejoel op mij al zo’n indruk maakt wat doet het dan met de spelertjes (want laten we eerlijk zijn, de leeftijd is 13/14 jaar) op het veld?

Ik heb mij geprobeerd de rest van de wedstrijd te distantiëren van al dat geblèr. Wat niet even makkelijk was toen twee vaders van de tegenpartij het nodig vonden het hele spel van Dordrecht van negatief commentaar te voorzien, op nog geen meter bij mij vandaan. Ondanks dat het een belangrijke wedstrijd was, stonden we niet bepaald bij de klassieker Ajax-Feyenoord. Toen de grensrechter van de tegenpartij besloot het winnende doelpunt van Dordrecht als onterecht aan te merken omdat hij een overtreding had waargenomen en de scheidsrechter hier in mee ging, was mijn irritatiegrens bereikt. Dordrecht had echt heel goed gespeeld, beter dan Almere en ze hadden het verdiend deze wedstrijd te winnen. Voor het eerst in al die tijd pakte ik teleurgesteld mijn fotospullen in.

Later begreep ik dat de scheidsrechter had aangegeven een foute beslissing te hebben genomen. Het afkeuren van het doelpunt was niet terecht geweest. Dordrecht had met 3-2 van Almere gewonnen. Helaas kon de uitslag niet meer terug gedraaid worden dus bleef het bij 2-2. De eerst volgende wedstrijden zal Dordrecht meer dan alles moeten geven om alsnog kans te maken op het kampioenschap. Wanneer ze niet gehinderd worden door partijdige grens- en scheidsrechters en hierdoor de kans krijgen een eerlijk spel te spelen, moet dat zeker kunnen! Voor nu kan ik zeggen: we hebben in ieder geval de foto’s nog!!