Afgelopen woensdag was mijn vrije dag. Maar lekker chillen in de tuin zat er niet in. Mijn wekker ging al om 04.30 uur af. Om daarna met gezwinde spoed mijn ochtendritueel af te handelen. Iets later stond mijn vriendin Yvonne op de stoep. Bepakt en bezakt met onze fotospullen en voedsel-survivalkit (we hadden geen idee hoe lang we dit keer zouden blijven) reden we naar onze gereserveerde hut, die we eerder in het jaar al besproken hadden. Onze derde fotomissie die we samen zouden gaan ondernemen. Naast de ijsvogels en de vossen was het nu tijd voor andere (bos)vogeltjes. Stiekem hadden we de hoop op een close encounter met een eekhoorn.
De verhuurder had ons een boekwerk gestuurd met routebeschrijving, code van het hangslot op het hek en de gebruiksaanwijzing van de hut zelf. Het hek vinden was, toen we eenmaal op de parkeerplaats stonden, niet zo’n probleem. Het zag er een beetje oud en “Efteling-spookslot” achtig uit. Oh boy! Waar waren we in beland en dat zo vroeg in de ochtend?! De hut moest zich ergens daar achter op het terrein bevinden. Eenmaal door het hek voelde ik het enthousiasme in mij nog meer opborrelen. Wat een rust hier op deze plek dat werd omlijst door het gefluit van de vogels. De doorgaande weg waar wij over gekomen zijn, was aan het zicht onttrokken door een wal van bomen en struiken. Geen wonder dat we de hut in eerste instantie niet zagen liggen.
Links van ons doemde de drinkvijver al op. De hut, die half ingegraven was (waardoor er net boven het wateroppervlak gefotografeerd wordt), lag er achter. Toen onze fotospullen opgesteld stonden konden we de setting nog wat aanpassen. Boomstam hier, rotsblok daar. Er lag voor de eekhoorntjes al een bakje met nootjes klaar zodat we ze konden lokken. Ook voor de vogels lag er voer. Met grote precisie verstopten we op verschillende plekken de nootjes en zaadjes. We keerden terug naar de hut. Klaar om eerst eens wat te eten en een bak koffie te drinken voor het genieten kon beginnen. Maar zover kwam het helemaal niet.
De eerste vogels dienden zich namelijk al aan voor we goed en wel terug in de hut waren. Maar ook de eekhoorntjes lieten niet lang op zich wachten. Voor we het wisten liepen er drie voor onze lens langs. Wat een geluksvogels waren wij toch! De koffie en broodjes moesten maar even wachten.
Het is altijd afwachten wat er zich voor je lens zal gaan bevinden. Hoe mooi de setting en hoe lekker het voer ook is, de beestjes laten zich niet zomaar dresseren. Tot nu toe hebben we iedere keer geluk gehad. Of het nu om de ijsvogel, de roofvogel of de vos ging. Nu kunnen we ook de eekhoorn-familie aan onze lijst toevoegen.
Voor mij was dit inmiddels de vierde keer dat ik vanuit een vogelhut heb gefotografeerd. Om op maar enkele meters van al die diertjes te zitten en ze bezig te zien in hun eigen natuurlijk omgeving is echt heel gaaf! Wij hebben een zalige fotodag gehad en zijn nog lang niet uitgekeken op al het moois dat de natuur ons te bieden heeft. Ook al is het in een setting die vooraf gecreëerd is!
***
Deborah Hamar 
WOW! Gék op eekhoorns ben ik 🙂
Prachtige foto’s van de eekhoorn.Die met de weerspiegeling in het water. Wowsie!!
ooooh wauw wat een prachtige fotos heb je kunnen maken zeg
Wow, wat een prachtige foto’s joh! Echt de moeite waard om dus vroeg op te staan.
Wat leuk! Die bovenste eekhoornfoto is echt schattig, zoals het diertje om zich heenkijkt.
Mooie foto’s van de eekhoorn! Wat leuk dat jullie een hutje huren…
Wat een bijzondere bezigheid zeg! Hoe lang zit je daar in zo’n hut? En praat je dan nog wat of moet je stil zijn? Het lijkt me heel rustgevend!
ja het is heel rustgevend en tegelijk is het topsport. Je bent heel de tijd aan het kijken of je iets ziet wat de moeite waard is. De tijd die we daar door brengen is zeker een uurtje of 4. Het hangt er vanaf hoe druk het voor de hut is en of ons doel al behaald is haha. We praten zeer zeker wel. Alleen bij de roofvogelhut zijn we iets stiller geweest.
Wat een avontuur zeg, alleen al zo vroeg op staan en samen op pad gaan en wat prachtig deze eekhoorns te zien! Zo schattig.
Wat een mazzelaar ben je zeg. Het lijkt me prachtig om eekhoorntjes van zo dichtbij te kunnen bekijken. En je hebt er ook nog eens super plaatjes van geschoten!
Wauw hele mooie foto’s! Dat moet echt pure ontspanning zijn!
Dank je wel 🙂
Geestelijk kom je inderdaad bij als je afgesloten in zo’n hut zit. Alsof de rest van de wereld er even niet is of zo. Je zit letterlijk opgesloten in je eigen bubbel.
Dat geloof ik meteen! Vind fotograferen ook heel ontspannend! Ik doe het alleen echt voor hobby omdat ik t leuk vind haha. Geen professional ofzo.. maar foto’s maken van de kindjes doe ik t allerliefste!😍
wat een super mooie foto’s . zo lief dat eekhoorntje
Oh wauw, de foto’s zijn prachtig geworden!
Mooie foto’s! Ik vind eekhoorns fotograferen echt heerlijk. Bij mijn ouders lig ik vaak in de tuin om ze op de foto te zetten.
Mooie foto’s!
Dank je wel 🙂
Dat lijkt me best eens iets leuk om te doen – en je houdt er prachtige foto’s aan over 🙂
Als je de apparatuur hebt kan ik je dit zeker eens aanbevelen 🙂
Oh wauw! Wat een prachtige foto’s , ik zag ook een keer een eekhoorn, ik had er een wazige, bewegende foto gemaakt ervan en ik was er helemaal trots op. Maar na het zien van de foto’s haha!
Wat lijkt me dat zo leuk om te doen. En wat een prachtige foto’s! Super mooi!
oh wauw wat een prachtige foto’s heb je gemaakt van die eekhoorn, super zeg
Wauw die foto’s zo prachtig.
Dat klinkt als een heerlijke plek om een dagje te vertoeven 🙂 Je foto’s zijn echt geweldig!
Pingback: in 2019 … | Deborah Hamar