De wind trekt speels aan mijn haar en laat plukken boven mijn hoofd dansen. Ik trek mij nog iets verder terug in mijn hoekje waar ik mij al een half uur onbeweeglijk bevind. De zonnestralen die ik in de winter gemist heb probeer ik nu, in deze loze vrije minuten, in te halen. Ik doezel lekker weg en laat daarbij mijn gedachten terug gaan naar afgelopen week. Waarbij het weer zich van twee kanten liet zien. Van plus 20 naar 0 graden. In de ochtend de handschoenen aan en in de middag zonder jas naar huis. April doet wat ie wil…
Ik had het geluk deze week te mogen verjaren en de keuzestress over mijn traktatie bleef uit. Omdat ik veel aan mijn oma moest denken, die voor ons een bijnaam had verzonnen van het gebakje dat wij graag bij haar aten, besloot ik warme appelflappen uit te delen. Maar dat had net zo goed rottikoekoes kunnen zijn. Of een complete rijsttafel want als ik aan oma denk, denk ik standaard aan eten. De flappen vielen in de smaak. Eens iets anders dan taart of vlaai. Gelukkig hoef ik geen feestje te geven. Dat was als kind leuk. Toen had enkel mijn moeder last van stress. Maar met het ouder worden is het plezier van verjaardagsfeestjes geven mij ontgaan. Misschien van de zomer weer eens een leuke BBQ of zo.
Omdat het verlangen naar oma’s bami, saté en ander lekkers zo groot was, schoven we aan bij een toko gespecialiseerd in Indonesisch eten. Neem vooral van alles een beetje werd ons aangeraden. Dat deden we dan ook. Een stuk of drie keer. En dan zal ik maar niet vertellen hoevaak ik voor de spekkoek heen en weer ben gelopen. Natuurlijk hebben we te veel en te vaak opgeschept. Maar (letterlijk) voldaan en senang keerden we huiswaarts.
Het ruisen van de wind klinkt inmiddels een beetje als de zee. Het geroep van de meeuwen hoog boven mij maakt het denkbeeldige zon, zee, strand plaatje helemaal af. De zon is gedraaid en ik moet mee draaien om niet aan een kant van mijn gezicht te verbranden. Want als ik niet oppas is dat wat er gebeurd. De felheid is zo intens dat ik mijn ogen niet geopend krijg. Een goede reden om ze nog even, echt heel even nog, gesloten te houden.
Om mijn Indonesische week compleet te maken las ik het boek “Mevrouw mijn moeder” van Yvonne Keuls. Het is al een wat ouder boek. Maar wat heb ik hiervan genoten. Een echte aanrader! Heerlijk en aandoenlijk om te lezen. Dit was een van die onverwachte pareltjes die je zo nu en dan tegenkomt. Een reis door de tijd, van Indonesië naar Holland. Een ode aan haar moeder met mooie herinneringen aan tempo doeloe. Vlot geschreven met humor en uitdrukkingen in Bahasa. Waarschijnlijk was dit de reden dat mijn oma zo vaak in mijn gedachte was.
Inmiddels staat het weekend voor de deur met daarin van alles gepland. Er moet gewerkt, geklust, gevoetbald en gefotografeerd worden. Ook Poownie verdiend wat meer tijd. Genoeg te doen dus. Maar eerst nog even niets dan gesloten ogen, zonneschijn en de kat van de buren die zich aan mijn voeten heeft gedrapeerd.
***
Deborah Hamar 
“…kat van de buren die zich aan mijn voeten heeft gedrapeerd.” Kat van welke buren?
Die van hiernaast. Die van jullie zat in de brandpoort, te wachten tot de kust veilig was 😂😂
Whahaha… de heldin!
Ik zat me hier al te verbijten: “Wat? Bij Deborah wel gedrapeerd aan haar voeten, bij mij nooit! Wat is er mis met mijn voeten?” Maar dan ben ik nu ‘gerustgesteld’.
😂😂😂 geweldig!!!
AARRGGH! Spekkoek! Zálig!
Dat bedoel ik haha!!
April doet zeker wat ie wil.. lastig he! Geen dikke trui aankunnen want smiddags is het warm dus toch maar t shirt met vest etc haha, bijna mei! Leggen alle vogeltjes een ei. Hoop dat het dan ‘s ochtends ook lekker is buiten
Oma’s en eten horen wel bij elkaar geloof ik. Ik krijg nu opeens zin in macaroni ham kaas.
Lekker om zo te mijmeren in het zonnetje. Ik had ooit een Indonesisch vriendje. Had ‘m bijna gehouden alleen voor het eten 😉 Gefeliciteerd met je verjaardag!
Dank je wel Nicky!!
Prachtig geschreven. Je schrijft heel ontspannen. Spekkoek en indonesische keuken! Love it sooo
Dank voor je mooie compliment !!
Hihi heerlijk hoor. Ik mis de tijden dat ik kan eten bij mijn oma’s. Zowel hollands als indiaas het was altijd een feest! Heel veel plezier bij wat er allemaal op de planning staat voor de aankomende dagen!
Ja, en hoe je ook je best doet om het na te maken, het smaakt nooit het zelfde. Dank je wel!!
oooh appelflappen! Het is mooi te lezen hoe “in het nu” je je week hebt beleefd 🙂
Wat leuk je reactie. Zo had ik het zelf nog helemaal niet gezien ☺️☺️
Nog gefeliciteerd! Zo’n rijsttafel klinkt heerlijk nu. Bbq is ook zeker gezellig.
Dank je wel 🤗
Oeh, lekker een rijsttafel! Op de een of andere manier krijg je het qua smaak nooit hetzelfde, ik niet in ieder geval, niet zoals mijn moeder of oma het maakt.
April doet zeker wat ‘ie wil. Eerst sneeuwvlokken en nu 20 graden, want echt alles is mogelijk! Fijn weekend gewenst 🙂
Heerlijk zo mijmeren in het licht van de zon! Dat zijn mooie en waardevolle momenten.
Alsnog van harte Gefeliciteerd met je verjaardag! Ik vind het zo leuk om over familie tradities te lezen, hoe klein dan ook. Zo grappig dat jullie bijnamen die van gebakjes waren! Die kende ik nog niet ☺️ En konden we allemaal maar even terug in tijd om weer eens een keer bij oma aan tafel te kunnen schuiven!
nog gefeliciteerd met je verjaardag. Je had er mooi weer bij, dit mooie weer doet het voor iedereen toch goed lijkt wel. De mensen zijn vrolijk en blij.