Het duurde even voor ik de serie van schrijfster Elizabeth George compleet had. Maar afgelopen zomer kon ik beginnen aan de Inspecteur Linley reeks. In de voorgaande jaren had ik al drie boeken van deze schrijfster gelezen maar iedere keer kwam er weer een andere schrijver tussendoor wiens boek dan net weer iets spannender leek, dat het er niet van kwam om de hele serie achter elkaar uit te lezen. Deze winter sloot ik af met het tot nu toe laatste deel van de reeks, Verloren onschuld.

De hoofdpersoon in de serie is Thomas Lynley. Hij is van adellijke afkomst en hoeft eigenlijk niet te werken voor zijn geld. Hij is inspecteur bij Scotland Yard. Zijn partner is brigadier Barbara Havers. Het tegenovergestelde van Lyney. Slecht gemanierd, slonzig gekleed en heeft het leven niet op een presenteerblaadje aangereikt gekregen zoals haar baas. Ze heeft moeite met gezag en doet er alles aan om niet volgens het boekje te werken. Zodra ze een mogelijkheid ziet bijt ze zich vast in een zaak om pas los te laten zodra deze is opgelost. Dit met alle gevolgen van dien. De andere hoofdrollen zijn weggelegd voor Simon en Deborah St. James, dit zijn vrienden van Lynley. Winsten Nkata, eveneens brigadier bij Scotland Yard. Taymullah Azhar en zijn dochtertje Hadiyyah, de buren van Barbara. Om het compleet te maken moet er in ieder verhaal een moord opgelost worden.

Elizabeth George is een Amerikaanse schrijfster. Het decor voor de serie is echter Engeland. Ze weet haar verhalen op een spannende manier neer te zetten. Ze geeft haar personages gevoel voor humor mee. Een tikkie sarcasme komt hier en daar ook terug. Dat mag ik wel. Ieder verhaal uit de serie had een bijzondere wending. Ook dat vind ik belangrijk. Het is niet leuk om vooraf al te weten hoe het plot in elkaar steekt. De rode draad door de serie zijn hun persoonlijke gebeurtenissen. Ik voelde mij zo nu en dan verbonden met hen, alsof het verhaal echt was. Dat zorgde er voor dat ik bleef lezen want zo nieuwsgierig als ik ben, wilde ik weten waar het verhaal heen ging en hoe het afliep. De boeken zijn overigens ook los van elkaar te lezen. Voor de niet serie liefhebber…

Sommige hoofdstukken waren wat langdradig. De schrijfster is een kei om tot in detail iemands verleden neer te zetten of een omschrijving te geven van een bepaalde kamer of locatie. Dat zorgt er voor dat het verhaal tot de verbeelding spreekt. Maar het leid ook af. Het is informatie waar je verder niks mee doet. Het boek In wankel evenwicht is hier een voorbeeld van. Tot aan de graspollen aan toe wordt de omgeving van Cornwall omschreven. Dat had van mij niet gehoeven. Een ander nadeel vind ik de vele namen die er in voor komen. Zeker bij de eerste paar delen had ik moeite om alles te onthouden en de verbanden te zien. Soms moest ik daardoor terugbladeren om een overzicht te krijgen wie nu bij wie hoort.

Ik heb niet de complete serie gelezen. Er zijn op dit moment namelijk 18 boeken, waarvan ik er nu 11 gelezen heb. Ik vind het jammer dat ik het laatste deel bereikt heb. Nu moet ik weer wachten tot het 19^e deel uitkomt. Als het een beetje mee zit, is dat dit jaar. Inmiddels heb ik nu de serie van Lars Kepler op mijn reader gezet. Ik ben nu in het eerste deel bezig en vind het wat knullig geschreven (of vertaald…) Ik heb het gevoel alsof bepaalde zaken maar half verteld worden. In tegenstelling tot de boeken van George. Waarschijnlijk moet ik gewoon even wennen aan een andere manier van schrijven. De recensies zijn veelbelovend dus ik hoop dat mijn geduld beloond zal worden.

Ik zoek nu, voor mij, nieuwe schrijvers die spannende boeken hebben geschreven en waarvan meerdere delen zijn uitgebracht. Welke serie, van welke schrijver zouden jullie mij aanrader?