Rots in de branding…

 

Kolkende rivieren

Onstuimige zee

Waar is mijn rots in de branding

Wie voert mij mee?

Een hand op mijn schouder

Een arm om mij heen

Een troostend woord

Toch voel ik mij alleen

Een vader en een moeder

Verliezen in één jaar

Dit lijkt voor sommige onmogelijk

Maar voor mij echt waar

Dan reikt ze mij haar hand

Al is de weg nog erg lang

Zij laat mij zien, je red het wel

Wees niet bang

 ~

Kabbelende rivieren

Rustige zee

Daar is mijn rots in de branding

Zij voert mij mee…

 

Een kleine ode aan mijn familie en vrienden die er voor mij waren (en nog steeds zijn) op wat voor manier dan ook, toen mijn ouders kwamen te overlijden. Mijn vader begin dit jaar, mijn moeder kort geleden.