Zaterdagmorgen, 10.00 uur. -11 graden buiten. +24 graden binnen. Het zonnetje liet zich al zien en de lucht was strak ijzig blauw. Het beloofde een prachtige dag te gaan worden. Met bovenstaande gegevens toog ik af naar onze “achtertuin”, de polder waar we normaal doorheen skaten of hardlopen, om wat winterse sfeerplaten te schieten.
Ik kwam her en der wat mensen tegen die ook genoten van dit mooie tafereel. Terwijl ik foto’s aan het maken was werd ik spontaan begroet door enthousiaste viervoeters en hun baasjes die een praatje kwamen maken. Wat gezellig, ik wil ook een hond, was mijn eerste gedachte. Maar helaas is het niet altijd van dit mooie weer.
Als alles in sneeuw gehuld is ziet het landschap er toch totaal anders uit. De paden die ik normaal moeiteloos te paard of te voet kan vinden waren nu verstopt onder een wit dek van sneeuw en ijs. Het koste mij soms wat moeite om het juiste pad weer te vinden aangezien ik de ruiter- en wandelpaden door elkaar gebruikte of soms compleet van het pad af ging om een foto te kunnen maken.
Ook nu kwam er een rust over mij heen. De hectiek van de afgelopen weken en het vele hooi dat ik op mijn vorkje meegezeuld heb (zowel positief als negatief) vielen hier als een last van mijn schouders. Wat een wonderlijk stukje natuur en dat op nog geen 200 meter van mijn voordeur.
De schaatsvijver met het eilandje in het midden waar we vorig jaar helaas net niet op hebben kunnen schaatsen lag er nu onaangeroerd bij. Dit zal niet lang meer duren aangezien de vorst nog even aanhoudt.
Na een uur door de polder gestruind te hebben en tien bevroren vingers verder was ik blij met het resultaat. Waar bij het ontwaken van de dag de planning als een chaotische bende in mijn hoofd zat keerde ik in alle rust huiswaarts. Deze dag nam niemand mij meer af.
Deborah Hamar 
Gelukzak, zo een mooie taferelen zo dicht in de buurt.
Mooie foto’s !!!!
Wat schrijf je toch op een mooie, fijn leesbare, bijzonder manier!! Het is altijd net of ik het zelf ook een beetje mee beleef (net zoals je blog over het hardlopen, zooo herkenbaar dat gevoel!) en dan die schitterende foto’s erbij!! Zucht….Heerlijk zulke dagen!!
Oh ik wordt helemaal blij van je reactie! Dank je wel 🙂
Wauw, wat woon je in een mooie omgeving, zeg! Mooie plaatjes 🙂
Wauw jouw foto’s zijn ook super mooi en die eerste met de twee zwanen is ook zo mooi. Inderdaad pakt niemand dit van je af en nu het moment vasthouden.
Super mooie fotoos Deborah, er straalt inderdaad een rust vanaf! mooi hoor!
Prachtige reportage is het geworden !:P
Heerlijk mooie foto’s heb je gemaakt!
En een hond hoef je niet te nemen hoor. Je hebt al een camera en dat is ook een excuus om door deze winterse kou te ploeteren. Een hond eist nogal wat dingen. Die camera luistert meestal perfect 😉
Ondertekent door een hondeneigenares die geen zin heeft in een wandeling vandaag 😛
Super! En wat een mooie foto’s!
Mooie foto’s! Een leenhond zou wel handig zijn, die wil ik ook wel, maar niet als het regent. 🙂
Mooie winterse foto’s!
Bedankt voor jullie leuke reacties!!
En Muireann je hebt helemaal gelijk, een camera volstaat ook.
Het valt pas op hoe mooi het landschap is als je er midden in gaat staan. Er zomaar langs fietsen of rijden met de auto is eigenlijk niet genoeg.
Prachtige foto’s!
De sneeuw geeft altijd wel bijzonder mooie foto’s. Jij woont blijkbaar in een leuke buurt.
Wat een heerlijk, mooie foto’s.
Bedankt voor je lieve woorden.
Wat heerlijk om deze foto’s te bekijken, ze zijn schitterend Deborah!
Mooie winterse foto’s zeg!
De poten even blauw maken en naar KLM sturen 😉
@ Rem: Geen grapjes over mijn gedresseerde en op commando overvliegende zwanen he!! 😉 hihi
Waauw wat een mooie foto’s!
Wauw…prachtige foto’s,zo mooi die witte bomen.