Ik mocht weer…

Het was alweer even geleden dat ik langs de lijn had gezeten om foto’s te maken. 30 november om precies te zijn. Vervolgens had ik andere afspraken en brak de winterstop aan. De eerste wedstrijden van het nieuwe jaar waren bijna allemaal “uit” of door de weeks, dus nam ik het er nog even van. Maar nu sta ik toch echt te springen om weer aan de slag te mogen. Er zijn heel wat wedstrijden om uit te kiezen. Maar ik besluit de eerste van de dag te pakken. De ochtendstond heeft immers goud in de mond… 

Alsof de spelers er zelf ook op zaten te wachten kreeg ik in de aanloop naar het weekend toe al diverse berichtjes. Van een vriendelijke vraag of ik misschien tijd, gelegenheid en zin had om hun wedstrijd op de foto te zetten. Tot een zeer korte maar duidelijke boodschap: He! Waar blijf je! Je bent al lang niet meer geweest! Dit is toch fantastisch?! Dat niet alleen ik maar dus ook de spelers het leuk vinden. Dat geeft mij nog meer voldoening. Door het uitoefenen van hun hobby kan ik mij weer bezighouden met mijn hobby. En uiteindelijk zijn we er allemaal blij mee. 

Het liefst had ik op alle berichtjes ja gezegd. Elk team heeft zijn eigen charme, toppers van spelers en unieke keepers. En vooral de keepers!! Daar begin ik steeds meer bewondering voor te krijgen. Springen en duiken naar de bal en ook nog eens de figuurlijke klappen vangen als je het fout doet en een bal doorlaat. Inmiddels probeer ik iedere wedstrijd een aantal actieplaten van de keepers te maken. Dat is nog niet altijd even makkelijk.

Maar overal ja op zeggen gaat helaas niet. Ik heb maar een paar uur fotografeer-tijd. Dan roepen er andere hobby’s en ook mijn schouder. En die laatste roept denk ik nog wel om het hardst. Een aantal jaar terug kwam ik er op een pijnlijke manier achter wat er gebeurt als ik hem negeer en toch doorga. Wil ik met plezier mijn hobby blijven uitoefenen zal ik mijn grens moeten bewaken. Dat betekende dat ik er een paar teleur moest stellen.

FC Dordrecht O14 had PEC Zwolle O14 op de koffie uitgenodigd en ze moeten voor vandaag de spits afbijten. Ook voor hun is het de eerste competitiewedstrijd sinds de winterstop. Wanneer je een wedstrijd al fotograferend bekijkt, ziet het er altijd anders uit. Ik krijg eigenlijk maar een kwart mee van wat er daadwerkelijk gebeurt. Ik volg de bal, een speler, of de handelingen langs de lijn. Het geheel ontgaat mij. 

Terwijl ik, gehuld in Siberische kleding, mijn plek heb ingenomen golft het spel heen en weer. Beide teams krijgen meerdere kansen. Maar het is FC Dordrecht die er het meeste gebruik van weet te maken. Dat krijg ik dan wel weer mee. PEC Zwolle gaat met lege handen naar huis en FC Dordrecht gaat er met de winst vandoor. Eindstand 3-1.

Op het moment dat het spel afgelopen is bedenk ik mij geen moment. Met bevroren vingers ruim ik mijn fotospullen op en loop met gezwinde spoed richting auto. Daar gaat de verwarming op standje subtropisch om te ontdooien. De eerste wedstrijd van dit jaar is ook wel direct een zeer koude. Op naar volgende week. Minder koud maar (waarschijnlijk) met regen. Ach, ook dat heeft zijn charmes… 

 

 

***

28 gedachtes over “Ik mocht weer…

  1. Kijk daar doe je het toch allemaal voor, leuk dat je al reactie krijgt van de boy’s .. met andere woorden ze missen je toch als je niet aanwezig ben.. kan me voorstellen als je op het veld in actie ben dat daar een mooi shot van Deborah Hamar wordt genomen.. immers mooi voor later, trots .. zo van, kijk dit is opa!!

    Kijk daar heb je wel koude neus voorover !!

  2. Wat een mooie (actie)foto’s. Tsja, je moet er iets voor over hebben om te fotograferen in de kou. Ik fotografeer ook en op zich heb ik het niet heel snel koud, maar mijn vingers wel, brrrr.

  3. wat super dat ze er ook naar vragen, dan wordt het zeer zeker gewaardeerd, dat het koud was kan ik me heel goed voorstellen.

  4. Mooie foto’s hoor! Vind het heel knap dat je ze zo op de juiste momenten hebt weten vast te leggen. Leuk dat de spelers trouwens zelf ook naar je vroegen, goed teken. Jammer dat je schouder het niet toelaat vaker te fotograferen.

  5. Jammer van je schouder maar het is je toch gelukt. Heerlijk dat ze je vragen om foto’s te komen maken. Mooie foto’s.

  6. Oeh ja bevroren vingers brrr, maar je foto’s zijn erg mooi geworden en daar doe je het allemaal voor toch?!

    Leuk trouwens dat je zoveel berichtjes kreeg om te komen fotograferen!

  7. Wat een super mooie foto’s. Je hebt het goed voor elkaar gekregen. Het was voor mij erg lastig om voetballers te fotograferen, meestal krijg je geen helder beeld.

  8. Leuk zoals je het sporten in beeld brengt en ik kan me voorstellen dat het niet eenvoudig is om precies hèt moment in beeld te brengen!

  9. Op elke vraag ‘ja’ antwoorden is inderdaad niet mogelijk, maar je hebt met dit verslag wel je beste beentje voorgezet. 🙂

  10. Erg leuk dat de liefde voor jouw fotografie van twee kanten komt! En als jij vaker foto’s hebt gemaakt in Dordrecht, voor de teams, dan heb ik jouw werk wel vaker voorbij zien komen ☺️

    • Oh wat een leuke reactie Linda. Ik ben daar begonnen in 2016. Deed toen enkel nog het team van Zoon. Maar inmiddels zet ik iedere week een ander team op de foto. De jeugdfoto’s worden oa gebruikt voor het blad dat eens in de zoveel tijd uitkomt en de social media. En voor de spelers zelf natuurlijk.

Reacties zijn gesloten.