Samen thuiswerken kan ook heel gezellig zijn. Zo eten we geregeld samen een broodje of drinken we ff een bak koffie. In plaats van met je directe collega’s te roddelen, roddel je nu met je vent over je collega’s (nee grapje, jongens, mochten jullie meelezen!) Samen in de woonkamer aan het werk kan echter niet. Mijn telefoon gaat de hele dag door en Draak vind het heerlijk om gesprekken over te nemen. Met als gevolg het bijkomende kabaal van vogelgefluit, gekrijs, of zang (want dat kan hij heul goed) Om mijn klanten en mijzelf verstaanbaar te houden werk ik vanuit mijn eigen “kantoor”, in een van de kamers boven.
Voor de verandering is het druk op mijn werk. De hele ochtend staat mijn telefoon roodgloeiend en de mailboxen puilen uit. Voor ik het weet dient de middag zich aan terwijl ik nog moet ontbijten. Met mijn lege kop koffie dender ik de trap af. Ik ben er nog niet over uit of ik voor een brunch of voor een verlaat ontbijt ga. Eenmaal binnen tref ik vriendlief midden in een overleg. Ik zie verschillende hoofden op het scherm. Mij zien ze gelukkig nog niet.
Het is echt niet zo dat niemand mij mag zien… Maar op een dag als vandaag, waarbij ik iets te laat mijn bed uit ben gerold en het rete druk heb ben ik gewoon niet heel erg uitgedost om gezien te worden. Mijn haar zit in dezelfde knot als waarmee ik wakker werd. En mijn kleding zit heerlijk maar daar ga ik de straat niet mee op. Dus nee, ik hoef niet zichtbaar in beeld.
Vanaf de deur loop ik naar de keuken. Hier vandaan kunnen ze mij nog net niet zien, schat ik in. Daarna neem ik een snoekduik naar beneden. Kruip op handen en voeten verder de keuken in. Vriendlief zit zo in zijn overleg dat hij mijn hele getijger over de grond niet eens opmerkt. Draak daarentegen wel. Zijn eerste kreten als: werken en LALALALA komen al uit zijn snavel.
Het gedeelte waar ik moet zijn bevind zich precies achter vriendlief. Vol in beeld dus. Op mijn knieën tijger ik door naar de kastdeur. Zijn collega’s zien waarschijnlijk nu, uit het niets, een kastdeur opengaan. Ergens van onderen een hand verschijnen die een bord pakt en de kastdeur weer dichtgaan.
Het moment is zo hilarisch dat ik er om moet lachen. Dat word uiteraard opgemerkt door Draak die dus ook begint te lachen. Zijn reactie werkt aanstekelijk. Voor ik het weet lig ik op de keukenvloer te gieren van het lachen. Met in de woonkamer een echo geproduceerd door Draak. Ik mag echt hopen dat vriendlief zijn microfoon heeft uitstaan want anders denken ze nog dat er iemand vermoord wordt met dat gekke gehinnik van mij.
Vanuit een andere hoek, waarbij ik vooral niet zichtbaar ben, smeer ik mijn brood. Samen met een verse bak koffie sluip ik terug naar boven. Draak’s volume is teruggebracht naar acceptabel gebrabbel en vriendlief zit nog steeds midden in zijn vergadering.
Als we ’s middags aan de koffie zitten vraag ik terloops of hij nog iets gemerkt heeft van mijn actie eerder op de dag. Nee, daar had hij niks van gemerkt. Alleen de vogel was wel wat aan de drukke kant. Of er dan iets moest zijn?? Nee hoor, antwoord ik. Helemaal niks. Opgelucht haal ik adem.
Deborah Hamar 
hahaha ! wat een heerlijk blog, ik zag het allemaal voor me. Je hebt een lekkere schrijfstijl
😂😂 Dank je wel!! Leuk om te vernemen.
😂😂
Haha wat grappig, ik zie het helemaal voor me zo’n kast die opeens opengaat. Ik heb hier in huis mijn zoons die ook soms ‘subtiel’ door mijn beeld wandelen en denken dat ze niet in beeld zijn haha
🤣🤣 ja dat bedoel ik!! Wil ik echt niet hoor hahaha.
*Proest*… geweldig, ik zie het voor me! Ik zou toch eens aan de personen met wie vriendlief in overleg zat vragen of DIE iets gemerkt hebben 😀 Heerlijke (werk)dagen, zo!
Ja dat is een goede tip. Misschien waren ze gewoon heel beleefd door niks te laten merken 🙈🙈🤣🤣
Whahaha… ik zie het helemaal voor me.
Maar eh… waarom gaat vriendlief dan niet met zijn rug naar de tuin zitten? Virtueel achtergrondje erbij, niets aan de hand en jij kunt gewoon goed gebruik maken van je keukenfaciliteiten zonder toeren uit te hoeven halen.
Mijn man werkt wel. Dus hier geen bij praatjes. Die heb ik met de buuf, 1x per week gaan we samen de hond uitlaten. Even bijpraten.
Whahaa. Echt te grappig.
Thuiswerken is wel oké. Uiteraard liever op het werk, maar af en toe samen thuiswerken is zeker gezellig!
Wat een grappige situatie – ik zou ook plat liggen van het lachen waarschijnlijk 🙂
Wat een héérlijk verhaal 😀
Hahaha! Ik vind het heel leuk om bij mijn collega’s binnen te kijken. Altijd jammer dat de meesten zo’n achtergrondje aanzetten. Ik niet! Iedereen mag mijn strijkplank zien.
🤣🤣🤣
Hahahahaha, Wat een heerlijke blog! Hier geen video meetings, wat soms wel jammer is hoor! Manlief werkt in de supermarkt, dus die kan niet thuiswerken en ik heb natuurlijk geen collega’s met mijn blog als werk haha
haha oh heerlijk en ja je moet zelf de slingers op hangen zeg ik altijd dus het ook leuk met werken maken
Wat heb je dit mooi geschreven. Leest heerlijk weg
Dank je wel Gea 🤗
Wij werken allebei thuis en gaan samen lunchen en even buiten wandelen. Tijdens video bellen dan zorg ik ervoor dat ik niet in beeld kom. Dat is wel eens per ongeluk gegaan, haha…
Oh, hier kan ik om lachen! Leuk beschreven en herkenbaar voor velen denk ik
super leuk! ik heb wel eens voorgesteld om thuis te werken: client met mij mee naar huis voor 8 uur. Vonden ze geen goed idee. Client overigings wel HaHaHa
Hahah wat een heerlijk stuk! Ik zie je al door die keuken heen tijgeren. Mijn vriend is gewoon op zijn werk en ik zit altijd thuis door mijn ziek zijn dus wij hebben gelukkig geen last van dit soort situaties.
Fijn dat hij niets gemerkt had. Hoe ik er thuis bij loop is voor mij eigenlijk geen aandachtspunt realiseer ik me nu.
haha of hij het wel of niet gemerkt heeft was mijn minste zorg 😉
Haha, geweldig dit! Ik zie het al helemaal voor me hoe dit gegaan is.
Hahaha, fantastisch!
Dat thuiswerken….
Ik heb ondertussen ook al van alles gezien in beeld, ik heb net zoveel als zelf laten zien, denk ik. Hier wil mijn kat steeds opnieuw mee komen vergaderen.
Ergens heeft het wel z’n charmes, denk ik en iets aandoenlijk.
Wat komisch hier mocht ik ook niet in beeld komen als school online was. Ik heb ook gekke sprongen gemaakt