De vakantie is weer voorbij. Dat betekent dat het leven bij ons weer een beetje ritme begint te krijgen. Zowel zakelijk als privé. Tegelijkertijd gebeurt er van alles. Voldoende stof voor een blog zou je denken. Maar omdat er zoveel gebeurt weet ik ook weer niet zo goed waar ik moet beginnen. Daarom maak ik van de gelegenheid gebruik door hier een theeleutenblog van te maken. Gewoon, even bijkletsen over de afgelopen weken. Iemand thee of koffie?

School:
Zoonlief heeft zijn eerste week als brugpieper overleefd. Nadat ik deze term had laten vallen kreeg ik een blik toegeworpen die de vijand zou doen afdruipen. Dus bij deze beloof ik plechtig dit woord nooit meer te noemen (in zijn bijzijn…) Hij vond het (verbazingwekkend genoeg) erg leuk. Indrukwekkend, dat dan weer wel. Hij was gesloopt. Niet alleen de hoge school met daarbij alle nieuwe indrukken. Maar natuurlijk ook iedere dag een stuk fietsen en drie keer in de week een pittige voetbaltraining. Het is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Ik heb hem verzekerd dat dit na een week of twee/drie al een heel stuk minder vermoeiend zal zijn. Als hij eenmaal gewend is, zal het in ieder geval iets minder zwaar aanvoelen…

Verhuizing:
Poownie staat nu een maand op zijn nieuwe stek. We hebben het er alle twee erg naar ons zin. Direct vanaf dag één voelde het goed. Ook voor mij. Hij durft zijn vriendinnetje al wat meer los te laten en zoekt contact met andere paardjes. Ik heb volgens mij nog lang niet iedereen gezien en gesproken. Maar we raken langzaam ingeburgerd. Ik ben nog wel een beetje aan het afkicken van mijn stalgewoontes. Want mesten, vegen, mesthoop opsteken en andere stalklusjes hoeven nu niet meer. Dat wordt allemaal voor ons gedaan. Heerlijk toch!!

Kapsel:
De kapster vroeg mij wanneer ik voor het laatst was geweest. Dat durfde ik niet met zekerheid te zeggen. Ik gokte ergens eind winter, begin lente. Naar de kapper gaan is namelijk niet zo mijn ding. Zeker niet om de zes weken zoals de kapster dat het liefst ziet. Zelf knippen kan ik niet. Dus toen mijn krullen wel erg begonnen uit te zakken en ik er echt helemaal niks meer mee kon dan alleen nog rondlopen met kapsel windhoos of in een knot op mijn hoofd werd het toch echt tijd om weer eens een afspraak te maken. Ik heb er dan ook direct maar wat “me-time” van gemaakt. Wassen, maskertje en na het knippen in model laten brengen. Zonde van het geld. Maar heerlijk als iemand zo met je haar bezig is.

Blessure:
Tja, wat zal ik hier eens van zeggen. Ik rek nog steeds, dat dan weer wel. Maar het hardlopen is met de vakantie een beetje naar de achtergrond verplaatst. Omdat ik maar twee keer mocht lopen, met een schema van maar een paar minuten, was de lol er af. Ik ben wel erg benieuwd hoe het voelt wanneer ik weer ga rennen. Week drie van het schema ga ik deze week uitproberen. En daarna de fysio weer eens contacten. Om mij gemotiveerd te houden volg ik diverse hardloopbloggers die schrijven over trainingen, voeding en de komende wedstrijden. Variërend van 5 km tot de marathon van New York.

Blog:
In mei werd ik gevraagd of ik wilde gastbloggen voor familieberichten.nl. Inmiddels hebben ze al een aantal blogs van mij online staan. Nog steeds vind ik dit leuk om te doen. Mijn laatste verhaal heeft zo’n beetje de records voor mij als huis tuin en keukenblogger gebroken. Een hoog bezoekersaantal en heel veel keer gedeeld op FB, Twitter en LinkedIn. Hoewel het verhaal twee weken terug geplaatst is, wil ik hem toch graag nog een keertje met jullie delen: Nog eenmaal.

We zijn nog lang niet bijgepraat. Maar de rest moet ik misschien maar voor een andere keer bewaren. En, wat heeft jullie de afgelopen weken bezig gehouden? Haal ik in de tussentijd nog een bakkie thee. Willen jullie ook?