“Wakker worden!!” Gil ik naar boven. “He, wat?! Hoezo?” Wordt er bijna niet verstaanbaar gemompeld. “Omdat we zo gaan varen!” Roep ik luid en duidelijk terug. Zoonlief en een vriendje dat was blijven slapen, kijken mij niet begrijpend aan. “Varen?” Vragen ze alle twee. Ja, je weet wel, met een bootje, op het water!! “Euh, hebben wij een boot?” vraagt zoonlief. Hoofdschuddend loop ik de kamer uit. Na wat gestommel staan er twee pubers met ontbloot bovenlijf voor mijn neus. Ik zet ze aan tafel met hun ontbijt en ren daarna als een malle door het huis om één en ander aan spullen bij elkaar te rapen. Wanneer de heren dan eindelijk ook nog zijn aangekleed, hun haar hebben gedaan en hun zwemspullen hebben gepakt kunnen we gaan. Voor vandaag heeft vriendlief een bootje gehuurd. Gewapend met zonnebrandcrème factor 50, een koelbox met versnaperingen voor onderweg en een extra batterijoplader (je weet nooit wat voor pokemon je tegenkomt op het water…) stappen we even later in onze gehuurde cabrio-sloep.

De heren nemen om de beurt het sturen op zich terwijl ik de spullen installeer en het dak van onze sloep laat zakken. Hier op het water is het heerlijk vertoeven. We varen de haven uit en binnen een paar minuten zitten we midden in de Brabantse Biesbosch. Met de muggen en dazen valt het gelukkig nog mee. Het valt mij op hoe druk het op het water is. Van roeiboten en kano’s tot complete jachten. Het komt allemaal voorbij. Na enige tijd meren we aan bij een van de vele strandjes. Eten een broodje en de heren nemen een duik. Vriendlief en ik blijven lekker aan boord om te zonnen en te kletsen met onze buren. Wanneer het te warm wordt starten we de motor en zetten we koers naar een ander onbekend stukje natuur.

We gaan te langzaam om te waterskiën. Maar gaan snel genoeg om achter de boot aan gesleurd te worden. Dus de heren vermaken zich een poos achter de boot. Wanneer ze na de zoveelste keer hun zwembroek kwijt zijn (hihi) hebben ze er genoeg van en klimmen weer aan boord. We besluiten om van de hoofd vaarroute af te gaan en wat smallere stukjes op te zoeken. Hier is het minder druk. Alleen de kleinere bootjes en sloepjes kunnen hier doorheen. Vriendlief zet af en toe de motor af. De stilte is dan bijna oorverdovend. Eigenlijk zouden ze hier alleen fluisterbootjes door moeten laten. Wat heerlijk om alleen de vogeltjes te horen. Wanneer we een van de vele slinger bochtjes door zijn stuiten we op een kudde Schotse hooglanders. Ze staan tot aan hun buik in het water. De hitte is ze waarschijnlijk te veel. Ook nu zet vriendlief de motor af zodat we even naar ze kunnen kijken zonder ze verder te storen. Het geeft mij de kans om een aantal plaatjes van ze te schieten. Het is veel te warm om je druk te maken. en zich druk maken doen ze zeker niet.

Na een paar uur op het water is het tijd om terug te keren. Omdat we de slingerroute hebben gekozen zijn we aan de andere kant van de haven uitgekomen. Nu kunnen we mooi nog even “spelen” op de golven van de voorbijkomende grotere en snellere boten. We hebben ons allemaal prima vermaakt. Zijn niet verbrand maar hebben toch een lekker kleurtje gekregen. Moe en voldaan keren we huiswaarts. Een bootje huren gaan we zeker nog eens doen.