Soms moet een verhaal dat ik net uitgelezen heb even bij mij landen. Dan lukt het gewoonweg niet om direct een nieuw boek te pakken en mijzelf onder te dompelen in nieuwe avonturen, nieuwe tragedie’s bij andere families. Het verhaal van Farida Khalaf is er zo één. Het heeft indruk gemaakt. Een stempel achter gelaten. En als het dat al doet bij mij, wat voor stempel heeft het dan gedrukt bij Farida, en alle andere meisjes die ze representeert met haar verhaal? De titel van het boek is dan wel “het meisje dat van IS won” maar zeg nu zelf, in hoeverre heb je gewonnen als je de gruwelijkheden die je zijn aangedaan voor altijd met je meedraagt?
Quote van moeder: “Sommige dingen zijn belangrijker dan dit aardse leven…”
Bedenk eens wat het met jou zou doen, wanneer je gevraagd wordt om je geloofsovertuigingen, alles waar jij voor leeft en waar jij voor staat en waar je ouders en groot ouders voor hebben gestaan, vaarwel te zeggen en je aan te sluiten bij een nieuw uit de grond gestampt geloof met nieuwe gebruiken en gewoonten die totaal niet aansluiten bij die van jou? Weiger je de overstap te maken, dan tel je niet meer mee en mogen ze beschikken over jouw lichaam en zal je enkel als gebruiksvoorwerp tot dienst zijn. Alleen als vrouw. De mannen die zich niet bekeren wacht een ander lot. Tot zover dus je keus! Dat overkwam Farida en haar Jezidi’se familie toen de IS in 2014 besloot Kocho, hun dorp in Irak, binnen te vallen.
Quote Farida wanneer ze denkt aan zelfmoord: “Om zuiver en onbezoedeld de dood in te gaan.
Ethische uitgangspunten van het geloof is belangrijker dan wat dan ook.”
Het verhaal is geschreven door Andrea C. Hoffmann die al heel wat jaar als Midden-Oosten correspondent werkt voor een Duits magazine. Tijdens haar bezoek aan een Jezidi-vluchtelingenkamp werd ze gegrepen door het verhaal van Farida, die stukje bij beetje haar grootste nachtmerrie aan haar openbaart.
Het boek begint met de beschrijving van het vredige leven van de 18 jarige Farida. Daar komt een einde aan als IS in opmars is en uiteindelijk het gebied verovert. Een deel van het dorp vlucht de bergen in, de achterblijvers moeten zich bekeren. Ze vermoorden alle mannen. De vrouwen en kinderen nemen ze mee als slaaf en de (jonge) ongetrouwde meisjes worden meegenomen en verkocht op een slavinnenmarkt. Farida en haar vriendin Evin weten bij elkaar te blijven. Maar worden meermaals mishandeld, als vee doorverkocht en verkracht. Uiteindelijk lukt het ze om te ontsnappen. Maar wie kunnen ze nog vertrouwen?
Quote Farida: “Nu ik mijzelf zo hoorde besefte ik hoe wantrouwend ik was geworden tegenover alle moslims en de wereld in het algemeen. Ik kon mij nauwelijks meer voorstellen dat er ook fatsoenlijke mensen onder waren…”
De oorlogsboeken die ik lees hebben veelal te maken met de tweede wereld oorlog. Hoewel deze verhalen zijn geromantiseerd moet ik er niet aan denken in deze horror terecht te komen. Het verhaal van Farida is van veel recentere datum en ook echt niet zover bij ons vandaan! Hoewel IS ons vaak persoonlijk niet raakt doet dit verhaal dat wel. Het zou zomaar jou en mij kunnen overkomen! De meisjes hebben wel gewonnen van IS maar in hoeverre zullen ze ooit vrij zijn?
Schrijfster: Andrea C. Hoffmann.
Boek verscheen in 2016
Aantal pagina’s: 320
Bron: Hebban
***
Lijkt me een interessant boek, heb helaas geen tijd om te lezen….
Poeh, dit lijkt me een heftig boek… Met een actuele problematiek. Ik merk dat het onderwerp me op dit moment afschrikt.
Dit klinkt als een heel heftig boek. Als ik meer tijd zou hebben om te lezen zou ik het zeker kopen.
Niet mijn stijl boeken om te lezen eerlijk gezegd.
Ik zou het boek zelf ook niet gekocht hebben. Ik kreeg het bij mijn maandelijkse abonnement. Toen ik begon met lezen kon ik echter niet meer stoppen…
Net zo goed als Laura H, het kalifaatmeisje?
Dat durf ik niet te zeggen. Ik ken dat boek niet. Maar er zullen ongetwijfeld heel wat overeenkomsten in het verhaal zitten.
Ik vond hem heel heftig!
Klinkt als een heel interessant boek, maar ook heftig! Normaal zou ik dit soort boeken graag willen lezen, maar na mijn bevalling heb ik echt geen zin in dit soort dingen.
Heftig is het zeker. En ja, je kijkt anders naar de wereld zodra je zelf kinderen hebt. Dan wil je niet geconfronteerd worden met dit soort shit en ellende. Snap ik helemaal… Maar het is er wel degelijk en niet eens zo ver bij je vandaan.
Eerlijk gezegd heb ik hetzelfde als Nicole. Het schrikt me af inderdaad. Best vreemd eigenlijk.
Het is ook iets om van te schrikken. Het is niet bepaald wat je noemt een feel good boek…
Ik lees graag actuele dingen, maar voor gezellig even in bed nog wat te lezen lijkt me dit persoonlijk te zwaar!
Dat boek ga ik nog wel lezen denk ik, hoe akelig het ook klinkt. Ik moest meteen denken aan Laura H. dat ik onlangs al wel las, ook schokkend en indrukwekkend… Voorlopig liggen er nog een paar andere – luchtigere – boeken op me te wachten.
Op mijn lijst gezet, dank u.
Ik heb zelf ptss…. daarom lijkt me dit voor mij niet geschikt om te lezen. Ik vind het wel heel goed dat zulke boeken bestaan…
Hmmmm weer een boek op mijn lijst erbij. Het Negerboek heb ik nu bijna uit. Zou ik ook niet voor gevallen zijn maar kon het niet wegleggen….
Oh ja dat boek heb ik op aanraden van een vriendin gelezen, zou ik nl ook zelf niet opgekomen zijn. Ook heel mooi! De film is trouwens een stuk minder…
Bijzonder. Dit komt aardig overeen met.wat er gebeurde tijdens de slavernij. Je zou toch denken dat dit tegenwoordig niet meer gebeurt (klaarblijkelijk een naïeve gedachte).
In oorlog is blijkbaar een hoop geoorloofd 😔😔
Ik weet het niet, heb het boek nog niet gelezen. Ik vind het iets te heftig voor mij.