Slot Loevestein stond al even op mijn lijst om te bezoeken. Maar pas nadat ik het boek Maria, van Suzanne Wouda gelezen had. Een verhaal over het leven van Hugo de Groot. Een personage die ik enkel ken uit een vage geschiedenisles. En waarvan eigenlijk alleen de naam, Loevestein en boekenkist is blijven hangen.
Het verhaal begint met de beschrijving van het leven van twee vrouwen, Maria van Reigersberch en Elske van Houweningen. Twee totaal verschillende vrouwen, uit een compleet ander milieu. Hun paden kruisen elkaar in Rotterdam. De één trouwt met Hugo. De ander wordt hun dienstmeid. Hugo wordt vanuit het perspectief van Elske en Maria verteld. Ik kreeg een opfrissing van mijn geschiedenislessen. Die, zoals ik al zei, geheel was weggezakt.
Ik kom steeds meer te weten over Hugo naar mate het verhaal vordert. Zo was hij schrijver, openbaar aanklager, raadsheer en later werd hij stadspensionaris. Hij werkte nauw samen met Johan van Oldenbarnevelt. Beide werden door Prints Maurits wegens hoogverraad gearresteerd. Van Oldenbarnevelt werd publiekelijk onthoofd en de Groot kreeg levenslange opsluiting in, jawel, Slot Loevestein. Zijn gezin en hun dienstmeid gingen vrijwillig met hem mee. Daar wordt door zijn vrouw een plan beraamd. Op 22 maart 1621, twee jaar na zijn opsluiting, lukt het Hugo met hulp van Elske te ontsnappen uit Slot Loevestein in die verrekte boekenkist.
Het boek was uit en ik was onder de indruk. Niet zozeer door het verhaal zelf. Wel omdat Suzanne de geschiedenis tot leven weet te brengen. Alsof het gisteren, hier om de hoek, is gebeurd. Na het lezen moest ik naar Slot Loevestein. Daar zelf rondlopen. Het kasteel zien. Wat zag Hugo vanuit zijn kamer?
Dus op een vrije dag togen wij naar Slot Loevestein. Alleen al de route er naar toe is de moeite waard. Je rijd door de uiterwaarden van de Maas en de Waal. Waar Konikspaarden, schapen en koeien/stieren rond lopen. Je mag er vrij rondstruinen en van de paden. Het is ook mogelijk om de vluchtroute van Hugo te volgen van Loevestein naar Antwerpen. Dat ging ons iets te ver. We parkeren de auto en lopen langs het water naar de poort waar onze verkenningstocht kan beginnen.
Van de dame achter de kassa krijgen we een sleutel om ons nek. Hiermee kunnen we tijdens de rondleiding korte verhalen en presentaties starten. Op vaste plaatsen in het kasteel treffen we verhalenvertellers. Vriendlief is niet zo’n museumfan, dus laten we die voor wat ze zijn. Na wat speuren vinden we de ruimte van Hugo en zijn bekende boekenkist. Die helaas niet geopend kan worden.
In elke ruimte treffen we zuilen met informatie. Zo leerden we dat Loevestein veel meer is (geweest) dan alleen de gevangenis van Hugo de Groot. De geschiedenis gaat zo’n 650 jaar terug in de tijd en is in te delen in drie periodes: de middeleeuwen, de staatsgevangenis en de Hollandse Waterlinie. Tevens is er een ruimte met aller handen opgravingen te bezichtigen. Maar ook skeletten van dieren en mensen. Een aantal liggen nog op de “begraafplaats” al daar. Een meisje van een jaar of 8 is tentoongesteld.
Dankzij Suzanne heb ik weer een mooie geschiedenisles gehad die langer zal blijven hangen. Voor mensen die hier nog nooit geweest zijn, het is zeker de moeite waard dit fort en zijn omgeving eens te bezoeken.
***
Deborah Hamar 
Wij zijn er ook geweest,vanuit Gorichem met het veer.We waren er al zo vaak zelf langs gevaren,dus moest het toch een keer.Vond het echt de moeite waard,ook leuk voor kinderen.
haha dat is wat Vriendlief eigenlijk ook wilde. Met de boot heen. Maar zolang we niet in de slotgracht mochten aanmeren was alleen de auto nog maar een optie 🤣. Voor kinderen is het super leuk! Al die gangetjes en kruip door/sluip door routes. In de zomer is er ook van alles te doen buiten het kasteel.
Wat heb ik van dit verhaal genoten, dank je Deborah!
Wat leuk om dit te lezen. Graag gedaan 🙂
ik kan hier echt van genieten 😀 ik vind dit soort dingen altijd heel boeiend alleen zelf ondernemen gaat nog even niet ivm lichamelijke issues, maar mocht het beter gaan, dan gaat ik er zeker voor 😀
Zet hem op je lijst om eens te bezoeken!! Ook met kids erg leuk! Maar inderdaad, je moet er wel redelijk goed te been zijn of een tijdje kunnen staan/lopen. Er moeten diverse trappen genomen kunnen worden. Op zomerse dagen kun je er ook zalig op het terras zitten met uitzicht op het fort.
Wat leuk dat je door het boek daarnaar toe wilde! Ik kan me voorstellen dat zoiets inspirerend werkt inderdaad.
Door jouw verhaal is het alsof ik mijn bezoek als klein meisje weer herbeleef. Zal er ook graag weer eens een kijkje nemen!
Wat een leuk verhaal! Zeker de moeite waard dus om er heen te gaan.
Het lijkt me de moeite waard om er een keertje heen te gaan. Leuk!
Lijkt me echt heel leuk en leerrijk om te doen!
Mooie tip en een bijzonder verhaal. Ik houd erg van plekken met een verhaal.
Het gebouw/kasteel lijkt mij dat ik ooit daar ben geweest. Wat leuk dat door het boek ga je daar heen
https://dhini.nl
ik ken dit niet maar lijkt me erg leuk om een keer te bezoeken
Ha Ingrid. Is leuk om eens te bezoeken en zeker met kinderen!! Die zullen zich daar niet vervelen hoor 🙂
Lijkt me leuk om daar eens een keer heen te gaan, mooi verhaal ook. ^^
wat leuk dat een boek je naar zo een speciale plek kan brengen. Ik hou hier zelf ook erg van. Zelf zien hoe en wat. ik ben er nog nooit geweest.
Ik ben dol op kastelen! Prachtig! Dat boek klinkt ook heel interessant trouwens. Terwijl ik nooit dat soort boeken lees.
Echt heel tof! Ik verdwaal graag in kastelen, want het lijkt het mij tof om daar een hele dag te mogen kijken zonder dat je weg moet door openingstijden. Het ademt altijd geschiedenis uit.
Wat een mooi verhaal. Leuk dat mijn boek je naar Loevestein bracht. Vorig jaar organiseerden ze Loevestein bij kaarslicht in de winter. Dat was nog sfeervoller. Wie weet is het dit jaar weer, echt een aanrader.
Wat leuk dat u op mijn blog een reactie achterlaat!! Ik ga de site van Loevestein in de gaten houden. Dank voor de tip!
Leuk uitje, helemaal na het lezen van het boek. Wist je dat er 3 kisten van Hugo de Groot zijn? Ik heb die in het Rijksmuseum gezien. Allemaal beweren ze de echte te hebben 😉
Haha ja ik las het. Ze zijn de echte een beetje kwijt geloof ik 😅
Ik ben er nog nooit geweest, maar heb er wel goede verhalen over gehoord. Wellicht een keer als ik in de omgeving ben
“Wel omdat Suzanne de geschiedenis tot leven weet te brengen.”
Wel dat dus, dat vind ik zo een belangrijk gegeven voor een boek. Zo kunnen boeken met verhalen die je zelfs niet echt interesseren tot de beste boeken die je las, kunnen gana behoren… 😉
Dat lijkt me een leuk boek. Bedankt voor de tip. Mooie quote ook ‘de dood niet vrezen, dat is leven’.