De wekker ging vanmorgen echt veel te vroeg nadat ik gisteravond veel te laat mijn bed in kroop. Maar ik had zelf ingestemd met het tijdstip voor een SUP-date met een aantal andere sportievelingen. Dus ik moet niet klagen. En inmiddels ben ik weer thuis na een hele toffe dag. Mijn sup- en zwemspullen zijn opgeruimd en alles ligt weer op zijn eigen plek. Nadat ik mijzelf van de nodige nieuwe brandstof heb voorzien komt de vermoeidheid om de hoek zetten.
De zon staat hoog aan de hemel. De lucht is helder blauw en de ligstoel in de tuin staat er iets te uitnodigend bij. Ach waarom ook niet denk ik bij mijzelf… Ik pak nog wat te drinken en plof daarna op de stoel in de tuin. De zon verwarmd direct mijn vermoeide spieren en ik kan mijn ogen echt niet langer open houden.
Flarden van gesprekken van verschillende buren vullen mijn hoofd. Ik hoor de schaterlach van de meiden een paar huizen verderop die met water in de weer zijn. In de brandpoort wordt een of ander spel gespeeld met kids op rolschaatsen en met skateboards. Ondertussen vult mijn neus zich met de lucht van een BBQ die elders al wordt aangestoken. En ik? Ik laat mij langzaam op al die verschillende geluiden wegdrijven. Ze nemen mij mee, hoger en hoger. Ik voel mijzelf steeds lichter worden. Tot ik half in slaap val. De woorden van links en gesprekken van rechts vloeien in elkaar over. Het lijkt wel of ik boven de tuinen zweef en alles vanuit een ander perspectief zie en hoor.
Vaag ben ik mij er van bewust dat de kat van de buren langs mijn arm strijkt en zich naast de stoel vlijt in de hoop op een kriebel. Hoewel ik mij vederlicht voel lijken mijn armen wel van lood, ik krijg ze niet opgetild om het dier een aai te geven. Hij miauwt nog wat maar laat het er daarna, volgens mij, bij zitten.
De zon brand veel te fel om zo te blijven liggen. Maar ze voelt zo zalig dat ik toch, tegen beter weten in, nog een minuut blijf liggen. De volgende minuut ook en de minuut die er op volgt ook. Ze rijgen zich aaneen tot een vol half uur. Ergens hoor ik een gil en val plots, voor mijn gevoel, een paar meter naar benden. Ik ben in ieder geval wel in een keer wakker. In de brandpoort wordt inmiddels een watergevecht gehouden. Gillende kinderen rennen heen en weer en om de zoveel tijd zie ik een waterstraal over de schutting komen.
Ik had al een redelijke kleur van deze ochtend en om niet te verbranden moet ik nu toch echt uit de zon. Ik zucht eens diep. Aai de kat, die nog steeds op zijn plek ligt en sta dan met grote moeite op.
Zo’n beetje alle spieren in mijn lichaam laten zich “horen”. Ze zijn de laatste paar weken flink aan het werk gezet. Maar ik voel ze nog het meest van mijn ochtend op het water. Het is lang geleden dat ik mij op deze manier zo moe maar oh zo voldaan heb gevoeld.
Deborah Hamar 
Je schrijft zo heerlijk en ik ben gewoon even ‘bij je in de tuin geweest’. Wanneer komt die roman uit Hamar? 🤗
Ha Amina, was gezellig dat je even “langs” kwam 🤗
haha en bedankt voor je mooie compliment. Wie weet, ooit…
Het kan soms zo zalig zijn een beetje tijd voor jezelf nemen en wat rusten gewoon tot je bijna in slaap valt 🙂
wat heerlijk dat je zo in de zon kunt zitten en genieten. mij lukt dat helaas niet, ik zoek gelijk de schaduw op.
Ideale manier om de dagelijkse sores weg te varen. Vaar je het liefst ’s ochtend of juist ’s avonds?
Ja dat is echt heerlijk! Even helemaal niemand om je heen en alleen jij en het water. Beide is leuk om te doen. De ochtendsessies zorgen er alleen wel voor dat ik heel de dag een beetje brak ben, zoals je hebt gelezen 😆. Maar inmiddels, dit blog is alweer van een paar weken terug, heb ik wel wat meer conditie gekregen. Dus misschien gaat het steeds iets beter haha.
Wat mooi beschreven. En zo fijn dat je zo goed kunt genieten!
Mooi verwoord! Klinkt zo zalig herkenbaar… zo mogen er nog veel dagen volgen!
Dat zijn geweldige momenten! Heerlijk!
… en dan ben ik toch weer nieuwsgierig. “Kat van de buren”? Je woont in een katrijke omgeving dus ik ben heel benieuwd en hoewel het geen uitsluitsel geeft vraag ik: “Welke kleur had de vacht van die kat?”
Verder vind ik het steeds weer een feest om over je avonturen te lezen…
🤣🤣 in dit geval was het onze directe buurkat. Die waakt graag over onze tuin (denk ik)… en komt dagelijks even gedag zeggen.
Dank je wel!! Leuk om te vernemen 🤗🤗
Wat heerlijk om zo naar een ochtendje suppen, zo relaxt in de tuin te kunnen liggen. Ik neem zelf eigenlijk te weinig tijd om even in de tuin te liggen.
Heerlijk! Even helemaal niks.
Heerlijk, van die dagen dat je zo loom wordt dat je inderdaad wegdroomt op alles om je heen. Dat zijn de beste dutjes.
Dat type lichamelijke vermoeidheid is heel prettig vind ik altijd. Ik heb het ook nog wel eens na het hardlopen.
ben jaloers op je want ik zou het niet kunnen zo in de zon zitten en genieten. en heb daar ook meestal geen tijd voor helaas
Oh, wat heb je dat heerlijk beschreven! Even helemaal niks en wegzweven… ik zweefde even lekker met je mee. Zo’n herkenbaar momentje, en gevoel! 💜
Ohh haha das ook toevallig! ik heb gister voor het eerst in mijn leven gesupt. Net als jij ook ontzettend van genoten, maar nu…Mén mijn bovenbenen! Ik heb er zelfs een ibuprofennetje voor genomen😄
Aah wat leuk om te lezen!!! Van het paddelen bedoel ik dan. Niet van je spierpijn 🙈 voor herhaling vatbaar dus!? En erg he, de spierpijn haha. Ben gisteren ook nog ff geweest, flinke wind tegen. Nou nu voel ik het ook wel hoor.
Het leest heerlijk weg, ik voelde de zon bijna branden. Kan zelf nooit zo liggen, zelfs met ogen dicht is het licht nog te fel, tja en zonnebril geeft dan weer van die gekke witte kringen hè? 😉
Heerlijk geschreven zeg! Lijkt alsof ik zelf daar lag met die kat naast me hihi.
Heerlijk om even weg te dommelen in het zonnetje, genieten vind ik dat!
Wat heb je een leuke schrijfstijl…je moet echt boeken gaan schrijven ofzo
Mooie fotoooo!
Dank je wel 🤗