De vaste lezer weet dat ik het afgelopen jaar veel plezier heb gehad aan mijn Stand Up Paddleboard (SUP). Ik heb dan ook aardig wat uren op het water besteed. Vriendlief, die eerder had aangegeven dat SUPPen maar iets raars was, ging uiteindelijk toch overstag. Want na mijn eerste tocht alleen, waarbij hij vanaf de kade toe moest kijken en enkel foto’s kon maken, wilde hij eigenlijk ook wel mee. Niet op een SUP uiteraard. 

De week erop gingen we samen op pad. Hij in zijn kano en ik op mijn SUP. Helaas gooide een terugkerende schouderblessure roet in het eten. Een kwartier paddelen stond garant voor een week last en ongemak. Dat ging hem niet worden. De oplossing dacht hij gevonden te hebben in een rubberboot. Opblaasbaar en wanneer niet in gebruik opgeruimd in de kast. Maar zo relaxt als ik mijn SUP vaarklaar maak, zo frustrerend was het om die boot in elkaar te zetten. Het oppompen was één ding, maar de losse bodemdelen erin krijgen was een ander verhaal. De boot ging terug naar de winkel, die toegaf er zelf ook problemen mee te ondervinden….

Via via kwam hij aan een RIB. Niet helemaal inflatable zoals mijn SUP want hij heeft een vast bodemgedeelte. Maar wel een zitje met opbergplek. Opvouwen en in de kast is er dus niet bij. Er kwam dan ook een trailer aan te pas. En een stallingsplek want in de tuin ging hij niet passen. Tja, je moet er wat voor over hebben om mee het water op te kunnen. 

Dat we nog heel wat te leren hadden merkten we de eerste keer dat we gingen varen. Ik was als de dood dat de auto te ver de helling af zou rijden. De remmen het begaven of de boot de trailer niet af (of niet meer op) zou willen. We hebben wel even staan pielen hoe we een en ander netjes, beheerst en zonder schelden voor elkaar kregen. Maar eenmaal in het water was het reuze gezellig. 

Dat smaakte naar meer. We zochten naar locaties waar je eenvoudig met de boot het water in kon. Hier in de buurt zijn een aantal plekken waar je gratis gebruik mag maken van de helling. Voor de betere en mooiere locaties moet je uiteraard betalen. Wanneer de boot dan eenmaal lag, blies ik mijn SUP op. De boot werd voorzien van allerhande versnaperingen en warme kleding. Want daar was nu toch plek voor en zo hoefde ik mijn SUP niet vol te bepakken. En off we go. 

Een ander bijkomend voordeel was dat ik op deze manier veel verder kon paddelen dan wanneer ik alleen zou gaan. Als ik moe werd of de wind draaide kreeg ik van mijn eigen “bezemboot” een sleepje terug naar de haven. Samen hebben we heel wat avonden op het water doorgebracht. We bezochten geregeld onze eigen “achtertuin” maar we gingen ook naar Kinderdijk. Waar op dat moment verder niemand op het water te vinden was. Ook stond er een langere tocht op de Giessen gepland. Maar zoals je hier kunt lezen maakte ik een fout door een sluis over het hoofd te zien. 

Mochten we deze winter niks te doen hebben dan gaan we opzoek naar hellingen waar we in het nieuwe jaar gebruik van kunnen maken. Want samen is het gewoon veel gezelliger.