Nou, volgens mij kan ie wel hoor!! Roept vriendlief vanuit de deuropening. Als een stuiterbal dender ik de trap op om mij om te kleden. Mijn schaatsen had ik een paar dagen ervoor al klaar gelegd in de gang. Schoenen aan, jas van de kapstok. Nog net op tijd denk ik aan mijn handschoenen en graai deze ook nog even uit de la voor ik de deur achter mij dichttrek. Alle kinderen zitten op dit moment nog op school. Lekker rustig dus.
Terwijl Vriend zijn schaatsen al aan het aantrekken is loop ik heel bedenkelijk een ronde om de sloot. Hij riep wel dat het kon, maar toch vertrouw ik het nog niet helemaal. “Kom je nog?” Roept vriend vanaf het ijs. Ik durf er eigenlijk niet eens met mijn schoenen op. Het ijs kraakt aan alle kanten terwijl hij zijn eerste rondjes maakt. Krakend ijs breekt niet is net zoiets als blaffende honden bijten niet, toch?? Ik blijf wel aan de kant kijken hoe hij straks een wak in schaatst… Na een paar minuten stapt ook hij bedenkelijk van het ijs. Het kraakt toch wel heel erg.
Ik heb een beter idee. We rijden naar de polder. Daar is een fantastisch natuurgebied dat geen hinder heeft van bebouwing en dus prima is dicht gevroren. Een bijkomend voordeel, de plas is niet zo heel diep. Mocht het mis gaan… Het ijs ligt er redelijk bij. Ook nu kraakt het maar ik voel mij hier veiliger dan bij de sloot achter ons huis. We hebben het hele stuk voor ons alleen. Dat maakt het ook direct een beetje tricky, want waar kun je wel en niet precies schaatsen. Ik blijf veilig aan de kanten. Het is ruim 9 jaar geleden dat ik op het ijs gestaan heb en ik voel mij net Bambi.
We worden aangemoedigd door een aantal wandelaars. “Wat leuk dat er al geschaatst kan worden!” Roepen ze vanaf de kant. Met gevaar voor eigen leven, dat dan weer wel. Het is dat ik niet kan wachten!! Na nog geen uur houden we het hier voor gezien. De voeten, de onderrug, mijn schenen. Vroeger stond ik hele dagen op het ijs. Nu ben ik na een uur al versleten. Maar wel voldaan!!
We knallen wat foto’s in de groeps-app met de vraag wie er zin heeft om de volgende dag met ons mee het ijs op te gaan. Niet iedereen schaatst of heeft schaatsen maar vanuit iedere familie (die mee zou gaan op wintersport) komt er wel een “afgevaardigde” die kant op. Wanneer de meeste jeugd nog op school zit, staan wij met zijn allen op het ijs. Met of zonder schaatsen. Hoe leuk is dat!! Er stond een straffe wind, er was sneeuw en ijs, we hadden kramp in de pootjes, deden lompe praat en hebben flink gelachen. Yep onze wintersportweek samengevat in 2 uur ijspret. Alleen de koek en zopie (apfelstrudel und schnaps) miste nog.
Ik stap deze zaterdag zonder spierpijn uit bed. Toen ook de wind nog achterwege bleef stuurde ik weer een berichtje rond. “Wie gaat er mee?” Dit keer waren er ook andere familieleden die zowel op de schaats of met de wandelschoenen aan, mee deden.
Dit weekend was een ware traktatie, met de mooie blauwe lucht boven ons en het krakende ijs onder de voeten, toch een beetje wintersport tijdens onze wintersportloze week…
Deborah Hamar 
Het was prachtig. Een blauwe lucht met een zonnetje en ijs op de slootjes.
Wintersport in eigen land?
Zelden kunnen wij hiervan genieten, maar als het kan dan telt dat dubbel.
Nostalgische en warme groet,
Die foto zegt alles 😀
Vandaag nog een dagje heerlijk genieten!
Wat is het mooi overal hè? Ik zie overal om me heen foto’s van de winterpret in Nederland!
wat een gezellig stuk, ik heb er heerlijk omgegrinnekt. En dat terwijl ik niet eens kan schaatsen
Heerlijk was het hé, vrijdag was het wel erg koud met die oostenwind, maar al met al ook heel erg genoten. Mooie foto, het plezier spar ervan af!
Je zult mij niet snel op het ijs zien maar ik heb inderdaad ook wel echt van het zonnetje genoten! Was heerlijk!
Wat heb je het weer leuk beschreven…
Ja dat was volverwachting klop ons hart, maar dan met ijspret …
Geweldig hoe jullie daar van hebben genoten, komt zo sporadisch voor ..
Inderdaad was voor ieder een extraatje, wat heel veel mooie plaatjes opgeleverd heeft ..
Ik ben blij voor je dat je dit hebt kunnen doen. Ik hou zelf niet van schaatsen, maar ik vind het heel leuk om naar schaatsende mensen en kinderen (en heb ook honden gezien! Love it) te kijken. Dus zat met een bak koffie voor het raam. Slim dat je naar de polder bent gegaan!
Eeuwen geleden dat ik geschaatst heb en krakend ijs vond ik altijd heel eng. Fijn dat je genoten hebt! Laat nu de lente maar komen,
Ik ben niet meer zo’n held. Zeker niet na dat gedoe met mijn knie afgelopen maanden. Dus ben ik veilig aan de kant gebleven. Wie weet… volgend jaar…. als mijn knieën meewerken. Want ik heb altijd wel graag geschaatst.
Leuk dat je hebt kunnen schaatsen. Ik durf het niet meer aan
Jullie hadden in Nederland wel een enorme winterprik. Bij ons in België was er iets minder sneeuw en ijs maar dat zonnetje hadden we wel. Het was geweldig buiten.
Wat een leuke foto! Ik heb me er niet aan gewaagd dit jaar. Maar ben super blij dat het zoveel mensen goed heeft gedaan!
Fijn dat je zo genoten hebt van de winterse taferelen en de gezelligheid eromheen!
Super leuk. Ons land is super geweldig hoor. Leuk om te lezen.
Ik vond het wel een mooi gezicht zo’n dik pak sneeuw, zelf niet wezen schaatsen, want die heb ik niet.
De sneeuw was prachtig en echt genieten zo samen lekker wandelen, alles ziet er zo sfeervol uit. Nu het weg is ben ik wel blij als de zon weer doorkomt
Heerlijk dat je hebt kunnen schaatsen. Doe mij maar een lekkere wandeling. Daar heb ik echt van genoten.