Die van ons doet alles net even iets anders dan de doorsnee groene draak. In plaats van vuur spuwen is hij bezig met herrie maken, spullen slopen en complete dozen versnipperen. En op zo’n manier dat er niks anders meer over is dan confetti. Slopen behoort tot één van zijn dagelijkse bezigheden. Hij heeft slopen zelfs verheven tot een ware kunst. Geef hem een dichte doos en hij is uren zoet. Via een vakkundig geknaagd gat werkt hij zich naar binnen om de rest onder snavel te nemen. En dat alles volgens oud ambachtelijke werkwijze! Heb niet het lef om die doos eerder weg te halen. Dat mag pas wanneer alle zijkanten “opgevroten” zijn. Woest wordt hij wanneer je alvast de snippers bij elkaar veegt terwijl zijn werk nog niet voltooit is. Voor mijn eigen veiligheid doe ik dit pas wanneer hij slaapt. Hij vind het fantastisch om als een hond door zijn eigen confetti te stampen en te graven. Met als gevolg dat ik de hele woonkamer door mag met mijn veger en blik. Hij heeft gewoon graag eer van zijn werk. Laten we het daar maar op houden.

Zo’n “werkdag” moet je niet onderschatten. Niet alleen de doos is gesloopt, maar hij zelf ook. Moe maar voldaan zit hij ’s avonds op zijn stok te knarsensnavelen. Maar eerst volgt er steevast een poetsbeurt. Ieder veertje wordt met minutieuze precisie vastgepakt, schoongemaakt en weer teruggelegd. Als je weet hoeveel veertjes hij heeft, dan is ook dat een ware kunst. Geregeld dompelt hij zich onder in zijn waterbak. Meestal wanneer ik net alles heb schoongemaakt. Daar past hij natuurlijk helemaal niet in. Het ziet er wel altijd erg grappig uit. Of ik nu sta te lachen of niet, hij vindt het heerlijk. Terwijl ik hem ook altijd onder de douche zet. En hier wijkt hij een beetje af van de gemiddelde groene draak…

Waar menig vogel spastisch met zijn vleugels aan het fladderen is of door het dolle gaat wanneer er een spetter water zijn kant op komt, kruipt Draak liever in zijn schulp. Ik negeer zijn ik-wil-niet-gepiep. Hij gaat gewoon in bad. Amazone’s zijn namelijk hele grote toneelspelers. Wanneer je dit niet weet trap je er met open ogen in! Soms vergeet hij zijn toneelstukje op te voeren (ikwilnietikwilnietikwilniet) en gaat hij helemaal op in het badderen. Dan slaat hij zijn vleugels uit en loopt onder de waterstralen door. Ter afleiding heb ik hem wel leren zingen. Ik vraag mij wel eens af of de buren hier ook zo blij mee zijn… Hij is in ieder geval even bezig. Meestal is in bad gaan niet echt zijn ding. Nog voor ik de douche heb aangezet roept hij geregeld: Zoooo, schooooon. Of te wel: klaar, we kunnen weer naar beneden. Daar trappen wij niet (meer) in. Wat hij dan wel weer erg leuk vind is het uitschudden van zijn nat geworden verenpak. Natuurlijk wel op zo’n manier dat ik daarna ook onder de douche kan.