De eerste nacht van het nieuwe jaar is voor mij een korte. Ik ging er rond 02.00 uur in maar wordt stipt om 0700 uur bruut gewekt door mijn eigen wekker. Die was ik om onverklaarbare redenen vergeten uit te zetten. Dit tijdstip, op de eerste dag van het nieuwe jaar vind ik echt nog iets te vroeg om mijn bed uit te stappen. Uiteindelijk dommel ik weer in om rond de klok van 0900 uur iets wakkerder mijn benen uit bed te zwaaien. Ik schuif van mijn bed direct mijn yogamatje op. Want ik vind niets zo heerlijk om mijn dag op deze manier te beginnen. Ook al is het twee uur later dan gebruikelijk.
Al rekkend en strekkend, met mijn ogen dicht dat dan wel weer, voel ik mijn lichaam en geest langzaam op één lijn komen. Ik heb inmiddels een eigen flow gevonden waarbij ik de oefeningen doe die voor bepaalde lichaamsdelen veel baat hebben. Het is leuk om na meer dan een jaar oefenen echt verschil te merken. Het rekken gaat makkelijker, ik kom verder en bepaalde houdingen gaan mij steeds makkelijker af. Misschien dat ik hier nog eens een blog over schrijf. Voor nu open ik mijn ogen en voel mij letterlijk weer in rijk der levenden.
Een feestbeest of nachtbraker ben ik nooit geweest. Terwijl ik de laatste dagen wel ver buiten mijn gebruikelijke uren naar bed ben gegaan. Doe daar de nodige calorierijke maaltijden en suikerbommen aan versnaperingen bij en dan krijg ik dus dit gevoel: opgeblazen, opgefokt, moe en geïrriteerd. Zomaar een paar van de ongewilde bijwerkingen van al het eten en snoepen. Tel daar dan ook nog een lichaam met organen die niet met, maar tegen elkaar aan het werk zijn bij op en het feest van niet in balans en compleet zijn is een feit.
Ik ben zo blij dat ik inmiddels weet hoe ik dit alles met een simpele stap kan reduceren. Oké, met twee stappen om heel eerlijk te zijn. De eerste is meer bewegen. Letterijk, dus meer stappen zetten, wandelen, dansen, fietsen, skaten. Alles om de ene voet voor de andere te zetten. En Intermittent fasting. Maar eerst staat er een bezoek aan schoonmoeders gepland. En tja, ze heeft speciaal in de rij gestaan voor overheerlijke oliebollen en appelbeignets. Dus wanneer ze verwarmd en al op tafel staan sla ik niet over. Toegegeven, de appelbeignets zijn heel wat lekkerder dan die uit de supermarkt. Ik eet hem dan ook met veel smaak op. De oliebol daarentegen verliest het met die van de supermarkt. Het is net een stuiterbal voorzien van een laagje vet.
Goede voornemens zou ik het niet willen noemen. Ik vind het eerder een vervolg van de juiste weg die ik al ben ingeslagen. Want heel 2023, op feestelijke periodes en vakantie na, liep IF als een rode draad door mijn leven. Soms koste het mij moeite maar meestal niet. Ik hield mij ook niet iedere dag strak aan de uren. Bewustwording van wat ik wanneer eet en drink, voelen in zowel lichaam en geest hebben mij gebracht op een punt waarbij ik nu merk wat eten allemaal met je doet.
Deborah Hamar 