Tagarchief: gezonde gewoontes

IF, the story continues…

Posted on by

Het is begin september als ik start met Intermittent Fasting. Geen idee wat het voor mij zou gaan betekenen. Maar jeetje, wat heb ik veel geleerd tijdens deze reis tot nu toe. Af en toe een beetje afzien, vooral in het begin. Hier en daar een figuurlijke “blaar”. Maar eigenlijk was het een grote leerschool vol verwonderingen wat wel, niet of uitstellen van eten en bewuste keuzes maken met mij heeft gedaan. 

Eerder was ik al eens aan het Paleodieet begonnen. Ik begon heel fanatiek maar stopte net zo snel weer. De stap was te groot om dit vol te (willen) houden. Toen las ik over IF en  bedacht ik dat dit veel meer in lijn is met mijn levensstijl. De kans was groter dat ik dit daarom makkelijker en langer vol zou houden. En zie hier. Meer dan een half jaar verder. 

Wat ik niet verwacht had was dat deze vrij eenvoudige stap mij zoveel meer heeft gebracht. Het zorgde voor een reis naar mijn eigen binnenste. Opeens ging ik nadenken, voelen en ervaren bij alles wat ik wel of niet at. Het zorgde er voor dat ik veel makkelijker knoppen kon omzetten. Nee kon zeggen tegen de anders zo grote verleiding van zoetigheid en steeds maar willen eten op elk moment van de dag.

Met de decembermaand had ik het wat lastig. Ik vast met het 16-8 schema waarbij mijn laatste maaltijd rond 18.30 uur is. Met alle gezellige avondjes en bijbehorende etentjes zou dat hem niet gaan worden. Dus liet ik de touwtjes vieren. Na de eerste week van januari zat ik weer in het ritme. Schakelen en de knop omzetten lukte mij dit keer heel goed. Ik wist wat ik er voor terug zou krijgen. 

Het gaat zelfs zo goed dat ik nog steeds zonder te watertanden bij de bakker binnen stap. De snoep en chips in de winkel loop ik met gemak voorbij. Ook chocolade afdeling kan mij niet meer zo makkelijk verleiden. Ik test mijzelf wel eens door heel bewust iets “lekkers” uit te kiezen. Maar eigenlijk is er nog maar weinig zoetigheid waar ik (nu) een moord voor zou doen. Ik vind het een gekke gedachte dat ik nog geen jaar geleden geen nee kon zeggen tegen dat stemmetje in mijn hoofd dat het liefst het hele schap met chips, snoep en chocola had leeggegeten. 

Naast het minderen van suikers merk ik ook dat ik minder behoefte heb aan vlees. Ik was voorheen een echte (BBQ)vleeseter. Steeds vaker ligt er een kleiner stukje, een vleesvervanger of geen vlees meer op mijn bord. Zelfs mijn hangry buien zijn zo goed als over. Dat vind ik nu zo leuk, iets constateren wat ik nooit voor mogelijk had gehouden! 

Er is meer (het is ongelofelijk….). Niet alleen lichamelijk merk ik meer rust en stabiliteit. Ik heb een veel lagere hartslag. Slaap beter en voel mij geen opgeblazen kogelvis meer. Maar ook in mijn hoofd zijn er een paar stoorzenders uit gegaan. Pas nu ik de “ruis” die blijkbaar als constante stoorzender in mijn grijze hersenmassa te pas en te onpas aanwezig was mis, merk ik hoe rustig en gecontroleerd mijn hoofd voelt. (Wat zou IF kunnen doen voor mensen met ADHD?)

Kortom ik ben blij dat ik IF heb ontdekt en voor een groot deel in mijn levensstijl heb kunnen verweven. 

Intermittent Fasting, het vervolg…

Posted on by

Een hongergevoel is een rot gevoel en het is makkelijk te stillen omdat er altijd en overal wel iets te eten is. Maar steeds maar wat eten is ook niet gezond. Dit is een van de (vele) redenen waarom ik begonnen ben met Intermittent Fasting (IF). Ik had het niet verwacht maar inmiddels ben ik al 3 maanden onderweg. Lees hier deel 1: het waarom, 2: de eerste 3 dagen en 3: de rest van de week. Zo bewust met niet eten bezig zijn heb ik nog nooit zo lang volgehouden. Het is leuk om steeds meer te ontdekken en op te merken bij mijzelf. 

De eerste twee weken zocht ik naar een goede balans tussen het verschuiven van mijn maaltijd, minder eten maar toch voldoende calorieën binnen krijgen. Mijn honger gevoel nam steeds verder af. Na mijn lunch van twee boterhammen zat ik al vol, maar at ik veel te weinig. Dat staat leuk op de weegschaal maar gezond is anders. Door hier en daar te schuiven krijg ik nu toch voldoende binnen. Zonder een overvol gevoel aan het begin van de middag of licht in mijn hoofd te worden aan het einde van de dag. 

In week drie kwamen mijn maag en gevoel meer op 1 lijn. De scherpe randjes van het roepen van mijn maag gingen er af. Ik ben niet meer bezig met wanneer ik mag eten. Ik voel mij niet chagrijnig als ik later eet dan anders. Geen hangry-buien!! Mijn lichaam weet dat het gevoed wordt, al is het iets later. 

IF is echt een heel mooie methode om te leren luisteren naar je lichaam. Ik heb het verschil leren voelen tussen daadwerkelijk honger hebben en dus moeten eten of wanneer ik trek heb en daarom wat wil snaaien. Een gezonde keuze maken wordt hierdoor steeds makkelijker. Ook een voedingsswitch maken lukt beter. Ik eet nu bruinbrood. Drink meer water en ben bijna gestopt met koffie. Mijn snacks zijn gezonde zaden, nootjes en pitten in plaats van chips en koek. Ik heb de zoete aardappels ontdekt en eet meer groentes. Ik heb nog nooit zo van mijn avondeten genoten als de afgelopen maanden. Alles, maar dan ook echt alles, smaakt zoveel lekkerder. Alleen daarom al kan ik je aanraden om te gaan vasten. 

Het minderen van suiker en melk in mijn koffie leek een logisch stap. Maar echt, ik kreeg het niet weg. De trek nam ook rap af. Daarom heb ik besloten om de koffie in de ochtend maar gewoon te skippen. Mijn eerste bakkie drink ik pas zodra ik stop met vasten en die smaakt mij toch lekker!! Zelfs de cappuccino op het werk smaakt goddelijk. Ik ben begonnen met het drinken van verse gember thee. Dat is een prima vervanger voor koffie en smaakt ook goed. 

Na zes weken was mijn interesse in snoep en chips praktisch helemaal weg. En na drie maanden eigenijk nog steeds. Zelfs in de winkel kan ik zonder te watertanden langs het snoepvak of de bakker. Ik ontzeg het mij niet maar probeer beter te kijken naar wat ik eet. Zeker nu ik zo goed bezig ben vind ik het zonde om klakkeloos en zonder doel dan enkel maar iets te knagen, snoep naar binnen te schuiven. 

Door niet te snacken ben ik inmiddels 3 kg kwijt. Het was niet mijn doel, maar toch mooi meegenomen. 

IF, de rest van de week…

Posted on by

Hier lees je waarom ik met IF begonnen ben. Samengevat vooral om mijn maag wat meer rust te gunnen. Zodat mijn lichaam tijd heeft om andere processen beter te reguleren en te herstellen. Hier lees je mijn eerste 3 dagen.

Dag 4: ik heb het zwaar deze ochtend. Ik begon zonder probleem maar voor het eerst deze week kijk ik om 09.30 uur al uit naar mijn lunch. Ik ga niet van mijn stokje, maar mijn maag is mij flink op de proef aan het stellen. Tot overmaat van ramp is de koffie op het werk, met maar een ietsiepietsie melk en suiker ook nog eens niet te drinken. Thuis zit er tenminste nog koffiesmaak aan. Ik snap nu de term: bakkie slootwater wat beter, dit komt heel dicht in de buurt. 

Ik ben aan het afkicken van eten en krijg daarom ook minder suikers binnen. Als ik in plaats van de cappuccino met suiker dus een bak slootwater neem, gaat een deel van mijn lichaam in een hoekje staan mokken als een klein kind. Ik laat het even voor wat het is en begin aan mijn werk. Mijn lichaam draait (hopelijk) vanzelf bij. Wel ervaar ik voor het eerst aan het einde van de dag wat hoofdpijn. Dat zijn mogelijk de ontwenningsverschijnselen. Ik besluit de volgende dag wat meer water te drinken. 

Dag 5 gaat, mede door de drukte op mijn werk, als een trein voorbij. Mijn maag protesteert iets minder. Ik heb geen behoefte aan snoep, koek of wat dan ook. Zou het echt zo snel wennen? Ik gok er niet al te veel op. Het kan zomaar een afleidingsmanoeuvre van mijn lichaam en geest zijn om mij straks weer 180 graden de andere kant op te laten gaan. Maar ook het einde van de dag en avond kom ik prima door. Ik ga ruim 2 uur later dan anders naar bed en nog steeds geen trek in zoetigheid. Terwijl vriendlief, zonder schroom, van alles voor mijn neus naar binnen propt. “Ik ben sterk! Ik kan dit!” 

Dag 6 start zowaar nog beter dan 5. Ik ga vroeg op pad en ben rond 12.00 uur weer thuis voor de lunch. Met alleen maar een paar glazen water en een bak koffie achter mijn kiezen had ik verwacht flinke honger te hebben. Ik heb enkel grote trek. Mijn lunch bestaat nog steeds uit maar twee (goed belegde, dat wel) bruine boterhammen en fruit. Voor later op de dag heb ik een ongezouten notenmix en wat snackgroenten voor handen. Maar echt trek heb ik niet. 

Dag 7 voelt als een verlengde van 6. Nog steeds zit er een duiveltje op mijn schouder die om de paar uur roept: We hebben nog koekjes!! Ik ga heel bewust te raden bij mijzelf: “Heb ik honger? Heb ik trek?” Iedere keer is dat antwoord nee en nee. 

Na een week IF zijn mij een paar dingen opgevallen. Het lijkt of de smaakpapillen zich verfijnt hebben. Alles wat ik eet is intenser en zoeter van smaak. Ik voel mij lichter. Leger, dat ook, maar vooral niet zo opgeblazen. Nu al! Ik slaap rustiger en mijn hartslag is lager. Allemaal terug te zien via mijn horloge. Terwijl afvallen niet mijn hoofddoel is ben ik al 1.5 kg kwijt. Ik moet er wel op letten voldoende calorieren binnen te krijgen. Is het mij mee gevallen? 100%. Ga ik er mee door? Zeer zeker!!

IF, de eerste drie dagen…

Posted on by

Hier lees je deel 1. De eerste twee dagen gingen eigenlijk heel makkelijk. Ik startte in het weekend. Was hierdoor later wakker en door de planning ook al vroeg van huis. Eigenlijk een beetje zoals ik had verwacht. Inmiddels breekt mijn derde dag aan. Nu voel ik bij het opstaan toch wel een knaagje in mijn maagje. Ik weiger toe te geven. Ik voel mij verder oké en zoals bij alles wat anders gaat zal mijn lichaam eerst moeten ontwennen en wennen. Ik start de dag met een bak koffie en een fles water. 

Ik ben eigenlijk helemaal niet met het eten bezig. Mijn werk geeft afleiding. Maar halverwege de ochtend voel ik daar mijn maag weer. Hij protesteert en komt in opstand. Hij is het niet eens met mijn vasten-plan. Ik leg hem het zwijgen op door nog een glas water naar binnen te gieten. Voor nu is dat voldoende. Uit de ervaringen die ik gelezen heb is het vooral de eerste week wat ongemakkelijk. Goed naar je lichaam luisteren en indien nodig je vastenplan iets aanpassen is het devies. 

12.00 uur, lunchtijd. Mijn ogen zijn groter dan mijn maag. Ik pak vier boterhammen. Die normaal ook echt opgaan. Nu niet, na twee zit ik echt vol. Zelfs mijn appel past er niet meer bij. Nu al, na dag drie? Denk ik. Inmiddels ben ik mijn Pinterest aan het vullen met lekkere en gezonde maaltijd ideeën en snacks. Bij minder eten wil ik wel dat ik voldoende goede voeding binnen krijg. 

Een logische stap is ook het afbouwen van suikers. Helemaal zonder zal ik (nog) niet kunnen maar de koffie is een prima doelwit om mee te beginnen. Ik geef mijzelf een aantal weken om af te bouwen. Ik drink het nu nog met een ietsje pietsie suiker en melk. 

Het einde van de werkdag breekt aan. Een moment waarop ik altijd wat te snaaien pak. Ik hoor de snackies al gillen vanuit de la: EET MIJ!! Het duiveltje op mijn schouder doet er nog een schepje bovenop: “Geeft niet joh!! Pak gewoon. Niet eten is zoooooo 2020.” Alles om mijn vastberadenheid te laten wankelen. Ik doe het niet. De koeken blijven liggen waar ze liggen. Ik voel mij ver boven ze verheven. Voldaan schuif ik de la weer dicht. Geen idee hoe lang dit gevoel blijft. Het gaat mij lukken om te wachten tot het avondeten!

En die maaltijd bestaat uit groene groente met zoete aardappel (leuke kleurencombinatie) en vis. Oh wat keek ik hier naar uit. Want tussendoor heb ik mij echt ingehouden. Ik heb daar mijn stinkende best voor moeten doen. Geen koekje, geen snoepje alleen een appel rond 15.00 uur en water, heel veel water. De maaltijd smaakt goddelijk. Ik heb dan ook heel bewust van iedere hap genoten. Ik vond het jammer dat mijn bord leeg was. 

Deze drie dagen voelen als een overwinning. Zonder chagrijn. Zonder hongerklap. Mijn maag was leeg, dat merkte ik wel. Maar heel veel ongemak heb ik hier niet van gehad. Ik ben niet veranderd in een draak, spuugde geen vuur en had ook geen hangry bui. Dat schijnt nl ook een van de vele voordelen van Intermittent fasting te zijn. Geen grote pieken en dalen meer in je bloedsuikerspiegel en geen hangry buien meer. 

Ik voel mij lichter. Leger, dat ook. Maar vooral lichter. En trots dat zeker! Op naar de rest van de week. 

Intermittent fasting…

Posted on by

Oké, deze term heb ik vaker voorbij zien komen. Ik heb er nooit heel veel tijd aan besteed om uit te vogelen wat het precies is. Vasten zelf is al een eeuwenoud gebruik. Dat doen mensen met Ramadan of vanuit andere geloofsovertuigingen. Mensen die ziek zijn, of die willen afvallen… Maar ik? Nee, eten en Deb gaan hand in hand. Dus geen haar op mijn hoofd die het nodig vond om hier meer over te weten te komen. Never change a winning team!!

Maar waren mijn geest, lichaam en ik wel zo’n winning team? De laatste paar maanden zit ik nu niet zo heel erg lekker in mijn vel. Ondervind ik diverse lichamelijke kwalen en mijn hormoonhuishouding lijkt hier en daar al enige tijd verstoord. Met het ouder worden veranderd er uiteraard ook van alles. Toch blijft er iets aan mij knagen, en nee niet mijn lege maag, dat dit niet alles is. 

Toen las ik het blog van Levensjutters. Ze gaf mij het zetje dat ik nodig had. Ik besloot mij er toch eens in te verdiepen. Waar het op neerkomt is dat je het tijdsframe van wanneer je eet verkleind. Dus geen drie maaltijden en tig tussendoortjes. Je eet wat je moet/wil eten in een kortere periode. Hierdoor heeft je lichaam een langere periode rust en daardoor tijd om andere zaken in je lichaam weer op orde te brengen. Zaken waar het anders niet aan toekomt. Misschien wel de reden waarom ik mij soms zo moe, vol en opgeblazen voel.

Intermittent fasting (IF) wordt ingezet om af te vallen, je energieker te voelen, beter te slapen en (chronische) ziektes te voorkomen. Nu is afvallen niet de opzet van mijn plan. Toegegeven, het is een mooie bijkomstigheid. Wat voor mij doorslaggevend is, is dat vasten van invloed is op herstelprocessen, je genen en hormoonhuishouding. Met name insuline, dat er voor zorgt dat je bloedsuikerspiegel weer daalt. Hoe lager de insuline hoe beter je vetten kunt verbranden. Minder pieken en dalen. Meer rust voor je maag en darmen (die weer communiceren met de hersens). De lijst met voordelen lijkt oneindig.

Er zijn veel schema’s te vinden en ik zag dat ik al geregeld deze weg bewandel. Ik sla soms mijn ontbijt over omdat ik geen honger heb. Het probleem is alleen mijn inname aan snackie’s tussendoor. Eigenlijk eet ik de hele dag. Als ik de snacks op de avond nu eens weglaat? Dus na, laten we zeggen 20.00 uur, niks meer eten. Ik schuif mijn ontbijt op naar de lunch van 12 uur en drink enkel nog water, thee en koffie? Dan zou ik al “voldoen” aan het 16/8 schema. Ik kan nog een buffer inbouwen door de klok van 20 naar 22 uur te verplaatsen bij echte honger. Of mijn lunch iets te vervroegen naar 11.00 uur. Klinkt als te doen!

Ik wil niet al te streng zijn, maar ik wil dit wel serieus een kans geven. Dus besloot ik te starten in het weekend. Want dan pak je de voordelen terwijl je lekker ligt te slapen. Win/win. Natuurlijk moet ik ook mijn inname aan voedsel onder de loep gaan nemen. Het heeft geen nut om te vasten als je daarna alleen maar troep wegwerkt. Stapje voor stapje! Ik ben benieuwd hoe mij dit gaat bevallen. Lezers: fasten your seatbelts, ik ga jullie meenemen op mijn “vasten-reis”…

Mission Accomplished…

Posted on by

Herhaling, herhaling, herhaling. Dat was het sleutelwoord van de afgelopen vier weken. Doe iets vaak genoeg tot de handeling is ingebakken in je grijze hersencellen. Dat wat je doet moet je normaal gaan vinden. In dit geval heb ik het over mijn “gezonde gewoontes”. Ik heb het gevoel alsof ik al maanden bezig ben. Maar niets is minder waar. De vier weken zijn voorbij gevlogen. Meer sporten en gezonder eten hebben mij echt vier hele weken bezig gehouden. Ik bedoel, iets beginnen is makkelijk. Maar iets volhouden of afmaken is niet altijd mijn ding gebleken. Mijn collega’s bleken ook al even bezig te zijn en zo hielden we elkaar enthousiast. Ik kreeg er meer voor terug dan alleen het uitwisselen van gerechten. Hierbij een terugblik.

Gezonder eten, wrapGezonder eten en voldoende water drinken is meer dan gelukt. Dit was makkelijker dan ik dacht. Het minderen van suiker en het weren van snoepjes heeft er voor gezorgd dat ik de natuurlijke zoetheid van bepaalde groenten en fruit meer proef dan anders. Ik dwong mijzelf groenten te eten die ik anders niet zou eten. Nu lust ik gek genoeg prei, tomaat en courgette, en vind het nog lekker ook. Een cadeautje dat ik erbij kreeg en een nieuwe sensatie voor de smaakpapillen.

En nog wat extra’s: ik slaap beter, zit sneller vol en heb weinig drang tot snaai gedrag. Wat ik bijzonder vind aangezien ik altijd wel wat chips, snoep of chocola eet. Ik snoep wel, maar dan in de vorm van gezonde nootjes, stukjes fruit of komkommer. Ik ben nog opzoek naar lekkere receptjes voor gezonde koekjes. Dat dan weer wel. Dankzij de slowjuicer drink ik gevarieerder en gezonder. Het fruit dat ik niet lust, zoals peer, perzik, avocado en mango lust ik wel verwerkt in een smoothie.

Heb ik mij aan mijn eerder opgelegde sportschema gehouden? Euh… Nee, niet helemaal. Mijn 30dagen challenge planken en squaten heb ikHardlopen, Garmin, omgebogen naar wat voor mij haalbaar was. Mijn spieren konden het tempo niet aan dat werd opgegeven. Nu doe ik ze minimaal drie keer per week. Daar heb ik het touwtje springen aan toegevoegd. Dit deed ik vroeger gerust een hele middag. Maar dat houd ik nu niet meer vol. Wat vermoeiend. Een giller als je leest op internet dat je moet beginnen met 15(!) minuten springen. Ik hield het nog geen minuut vol. Het motiveert wel enorm zodra je merkt dat je het langer dan die ene minuut vol gaat houden. Ook het hardlopen gaat fijner. Binnen twee weken merkte ik al verschil. Mijn bovenbenen en achterwerk voelen een stuk steviger aan. Mijn passen zijn compacter en zekerder. Ik voel mij af en toe net een springveer als ik loop.

Al met al geeft het mij heel veel voldoening om iedere keer iets te doen dat gezond is. Of dit nu op het gebied van sporten is, tijdens het koken en bereiden van een (nieuwe) maaltijd, of het afslaan van een stuk slagroomtaart. Als extraatje boven op de extraatjes die ik al genoemd heb ben ik ook nog wat gewicht kwijt geraakt. Mijn gezonde bezigheden zijn nog niet helemaal ingeburgerd tot gezonde gewoontes. Ik ben daar nog te gefocust mee bezig. Maar ik ben zeker op de goede weg. Ik ga er gewoon nog vier weken aan toevoegen. Voor nu kan ik niet anders zeggen dan: Mission Accomplished.

Captain Slow….

Posted on by

Eerder schreef ik al dat ik een vier weken planning voor mijzelf gemaakt had. Daarin moest herhaling van onder andere gezonder eten, minderen met (snelle) koolhydraten en suikers en meer bewegen centraal staan. Door het vaak genoeg te herhalen wordt iets als vanzelf in je systeem ingecalculeerd tot een gewoonte. Briljant toch eigenlijk?! Slechte gewoontes sluipen ook zo je systeem in. Dat moet dus ook met goede en positieve gewoontes kunnen. Voor mij een uitdaging aangezien ik geen keukenprinses en groenten liefhebber ben.

Vriendlief greep deze vier weken ook met beide handen aan. Niet om net als mij te zweten tijdens het hardlopen of nieuwe suikervrije gerechtjes uit te proberen. Hij bezocht diverse website om zich te verdiepen in de werking van een SlowJuicer. Een handig en goed apparaat, zeker nu we op de gezonde tour gegaan zijn.

Hoewel ik mij er een voorstelling van kon maken had ik toch enige uitleg nodig toen hij enthousiast binnen kwam met zijn nieuw verworven aanwinst. Waarom een slowjuicer en niet een normale blender? Was mijn eerste vraag. Een slowjuicer is net zoiets als een sapcentrifuge maar met het verschil dat hij het fruit en groente kneust, maalt en perst op een langzamere manier. Hier komt minder hitte bij vrij. Zo blijven de enzymen en voedingsstoffen beter behouden. Hij schijnt 30% meer sap te generen en het sap is langer houdbaar. Verder is hij zo gebouwd dat de pulp van het sap gescheiden wordt. Iets dat niet gebeurd bij een blender. Wil je weten wat het precies is en hoe het werkt dan moet je eens een kijkje nemen op deze site: Wat is slowjuicen of deze: Heel bewust hier is tevens aangegeven waarom groenten- en fruitsappen zo goed voor ons zijn!

We wisten niet of dit wat voor ons zou zijn (kostbaar) en of we er lang genoeg gebruik van zouden blijven maken (keukenkastje, bovenste plank, helemaal achteraan…) Toen vriendlief tegen een mooie aanbieding aanliep besloot hij het apparaat direct mee te nemen. Bij thuiskomst bleek hij ook de groenteboer leeggekocht te hebben. Het hele aanrecht stond vol met fruit. Want het is verstandig om rustig aan te beginnen en te wennen aan deze fruitsapjes.

Tot nu toe zijn alle fruitcombinaties die we geprobeerd hebben ons goed bevallen. Ook van fruitsoorten die ik normaal niet eet omdat ik ze niet lekker slowjuicer,fruit, groenten, healthy lifetsylevind. Een aantal favorieten:

Mango – Ananas – Peer,  Ananas – Perzik, Peer – Ananas – Sinasappel, Perzik – Sinasappel (Lekker zomers allemaal.)

Appel en wortel eet ik liever in plaats van dat ik ze drink. Misschien dat het anders smaakt zodra we gaan mixen met diverse groenten.

En het mixen van de groenten gaat snel genoeg gebeuren. Ik ben heel benieuwd hoe het smaakt wanneer ik er bijvoorbeeld wat spinazie, bietjes en een beetje gember doorheen zou mengen. Op het internet heb ik al diverse groenten- en fruitcombinaties voorbij zien komen die ik graag eens wil uitproberen. Daar is een juicer zo handig voor. Om toch de hoeveelheid groenten binnen te krijgen die goed voor je is zonder 3 prakjes per dag te hoeven eten. Eenmaal gewend aan de smaak kan de toevoeging van fruit afgebouwd worden. Ik kan niet wachten om jullie te laten weten hoe mijn smaakpapillen hierop gaan reageren.

Gezonde gewoontes…

Posted on by

Het lukte maar niet om mij te houden aan de doelen die ik mijzelf had opgelegd. Na een paar keer haakte ik af, verzon weer nieuwe of vergat ze gewoon. Maar als je strakker in je vel wilt komen te zitten, een betere conditie wilt krijgen en nu een keer zonder blessures een 10 km uit wilt kunnen lopen dan moet je daar toch echt iets voor doen en voor laten. Ook verdiepte ik mij, al eerder, in het paleo dieet. Dit sprak mij, in combinatie met bovengenoemde doelen heel erg aan. Maar ook hier het zelfde verhaal…

Na het lezen van een artikel in de Runner’s World over gezonde gewoontes, besloot ik daar aan mee te doen. Niet je einddoel moet het streven zijn maar de gehele weg ernaar toe!! Iedere keer wanneer je gezond eet of gesport hebt ben je goed bezig. Door van iets een gewoonte te maken kun je bepaalde zaken makkelijker vol houden. Maar voor iets tot je “gewone takenpakket” behoort zullen ze eerst een aantal maal herhaalt moeten worden. En flink ook. Omdat doelen op langer termijn gedoemd zijn te mislukken plande ik voor mijzelf vier weken in.  Ik bedoel, wat zijn nu vier weken? En wanneer je zegt dat het maar één maand is, klinkt het helemaal niet zo veel.

In vier weken tijd moet ik van mijzelf een aantal stappen doorlopen. Dit allemaal bijhouden en/of afvinken in een kort dagboek. Na vier weken kijken of het verlengd kan worden, of dat ik iets moet bijstellen. Ik bedacht dit plannetje tijdens de vakantie, waar ik geconfronteerd werd met mijn, toch wel, lage conditie en de hoeveel Boor om de botten… Ik kon niet wachten om te beginnen en dat terwijl ik nog met vakantie was. Dit enthousiasme verbaasde bij enigszins. Maar motiveerde mij wel om er iedere dag even mee bezig te zijn.

Ik bedacht wat ik in een week wilde gaan ondernemen en wat minimaal vier weken vol te houden was. Ik wilde meer bewegen en gezonder eten. Naast drie maal per week hardlopen doe ik mee met de 30day challenge squat en planken. Kocht ik een springtouw (jeetje dat is zwaar!) en wil onze roeimachine vaker gaan gebruiken. Vriendlief bood aan de (kick)box technieken wat aan te scherpen om daarmee de schouder spieren te trainen en zoonlief wilde mij privéles voetballen geven. Want, zo zei hij, na een weekje ballen op het strand schijn ik daar best aanleg voor te hebben. Hihi…

Mijn waterfles gaat overal mee naar toe, aangezien ik veel meer moet drinken en ook met het eten ben ik nu iets kieskeuriger. Heb ik hier echt wel trek in? Is het nodig? Kan dit ook zonder saus? Er ligt veel meer fruit op te plank en ik ben gestopt met het toevoegen van suiker in mijn thee. Het Paleo dieet komt hier ook om de hoek kijken. Hoe meer ik hier mee bezig ben, hoe meer uitdaging ik hier in zie. Zeker toen ik er achter kwam dat een aantal collega’s ook het roer hebben omgegooid. We houden elkaar enthousiast.

Er komt zeker een vervolg op dit blog. Kijken of het mij gelukt is niet te kijken naar alleen maar het einddoel, maar naar de op zichzelf staande activiteiten. En natuurlijk kijken of het mij gelukt is van deze gezonde bezigheden, gezonde gewoontes te maken.

Keep you posted!!