Hier lees je deel 1. De eerste twee dagen gingen eigenlijk heel makkelijk. Ik startte in het weekend. Was hierdoor later wakker en door de planning ook al vroeg van huis. Eigenlijk een beetje zoals ik had verwacht. Inmiddels breekt mijn derde dag aan. Nu voel ik bij het opstaan toch wel een knaagje in mijn maagje. Ik weiger toe te geven. Ik voel mij verder oké en zoals bij alles wat anders gaat zal mijn lichaam eerst moeten ontwennen en wennen. Ik start de dag met een bak koffie en een fles water.
Ik ben eigenlijk helemaal niet met het eten bezig. Mijn werk geeft afleiding. Maar halverwege de ochtend voel ik daar mijn maag weer. Hij protesteert en komt in opstand. Hij is het niet eens met mijn vasten-plan. Ik leg hem het zwijgen op door nog een glas water naar binnen te gieten. Voor nu is dat voldoende. Uit de ervaringen die ik gelezen heb is het vooral de eerste week wat ongemakkelijk. Goed naar je lichaam luisteren en indien nodig je vastenplan iets aanpassen is het devies.
12.00 uur, lunchtijd. Mijn ogen zijn groter dan mijn maag. Ik pak vier boterhammen. Die normaal ook echt opgaan. Nu niet, na twee zit ik echt vol. Zelfs mijn appel past er niet meer bij. Nu al, na dag drie? Denk ik. Inmiddels ben ik mijn Pinterest aan het vullen met lekkere en gezonde maaltijd ideeën en snacks. Bij minder eten wil ik wel dat ik voldoende goede voeding binnen krijg.
Een logische stap is ook het afbouwen van suikers. Helemaal zonder zal ik (nog) niet kunnen maar de koffie is een prima doelwit om mee te beginnen. Ik geef mijzelf een aantal weken om af te bouwen. Ik drink het nu nog met een ietsje pietsie suiker en melk.
Het einde van de werkdag breekt aan. Een moment waarop ik altijd wat te snaaien pak. Ik hoor de snackies al gillen vanuit de la: EET MIJ!! Het duiveltje op mijn schouder doet er nog een schepje bovenop: “Geeft niet joh!! Pak gewoon. Niet eten is zoooooo 2020.” Alles om mijn vastberadenheid te laten wankelen. Ik doe het niet. De koeken blijven liggen waar ze liggen. Ik voel mij ver boven ze verheven. Voldaan schuif ik de la weer dicht. Geen idee hoe lang dit gevoel blijft. Het gaat mij lukken om te wachten tot het avondeten!
En die maaltijd bestaat uit groene groente met zoete aardappel (leuke kleurencombinatie) en vis. Oh wat keek ik hier naar uit. Want tussendoor heb ik mij echt ingehouden. Ik heb daar mijn stinkende best voor moeten doen. Geen koekje, geen snoepje alleen een appel rond 15.00 uur en water, heel veel water. De maaltijd smaakt goddelijk. Ik heb dan ook heel bewust van iedere hap genoten. Ik vond het jammer dat mijn bord leeg was.
Deze drie dagen voelen als een overwinning. Zonder chagrijn. Zonder hongerklap. Mijn maag was leeg, dat merkte ik wel. Maar heel veel ongemak heb ik hier niet van gehad. Ik ben niet veranderd in een draak, spuugde geen vuur en had ook geen hangry bui. Dat schijnt nl ook een van de vele voordelen van Intermittent fasting te zijn. Geen grote pieken en dalen meer in je bloedsuikerspiegel en geen hangry buien meer.
Ik voel mij lichter. Leger, dat ook. Maar vooral lichter. En trots dat zeker! Op naar de rest van de week.
Deborah Hamar 
Ik ken de term niet, maar ik vind het een hele prestatie. Ik denk dat ik er veel moeite mee zou hebben.
Lekker, en goed bezig hoor! Klop op je schouder dat je de snaaidraak hebt verslagen. Hoe laat eet je nu ’s avonds?
Dank je wel. Ik moest er even een balans in vinden. Maar nu is mijn laatste maaltijd tussen 1800 en 1900 uur. En op uitzonderingen na, zoals een verjaardag oid, lukt het mij om daarna niks meer te eten tot een uurtje of 10/11 de volgende ochtend. Ik probeer 16 uur vasten aan te houden.
Super! Dat volhouden gaat je lukken hoor… niet omdat het ‘moet’ (van wie dan ook), maar gewoon omdat je je er fijner door voelt… (is mijn ervaring 😉 )
ik doe al jaren een heel milde vorm van intermettend fasten: ik eet niet tussen 22.00 en 10.00 dat doe ik inmiddels al 3 jaar en dat voelt inmiddels volkomen normaal. Mijn workout doe ik altijd voor ik ga ontbijten
Sinds blogland met IF is begonnen zegt mijn maag, je mag dan een hekel aan ontbijten hebben maar als je nu niet eet…
Enfin, zo af en toe eet ik toch maar een ontbijtje. Wel dicht tegen lunchtijd aan. En daar voelt mijn lijf zich goed bij.
Succes met de volgende drie dagen!
Dank je wel 🙂
Interessant om te lezen hoe je IF ervaart. Ik ben zelf ook gebruik van suiker langzaam aan het afbouwen
Oeh! Ik zou het niet kunnen. Als ik honger heb, eet ik gewoon, hoor. Al probeer ik dan wel iets gezonds te kiezen.
Ik heb momenteel bloedarmoede door ijzergebrek. Ironisch genoemd komt dat (onder andere) waarschijnlijk doordat ik nog gezonder ben gaan koken tijdens de lockdowns. Uit kookboeken maar wel onbewust veel vegetarisch en veganistisch. Tegelijkertijd skipte ik aardappels nagenoeg volledig, nam ik mijn kiwi’s niet meer en dronk ik jus d’orange op het verkeerde moment. Oh ja, meer en vaker en langer ongesteld en bingo. Dus ik ben heel voorzichtig met wat ik aanpas momenteel in mijn eetroutine. Ja, meer ijzerrijke voeding (naast de vervelende ijzertabletten). Al met al vermoed ik dat ik toch wel redelijk gezond eet. Door de moeheid had ik het dagelijkse (online) sporten ook stop gezet, maar dat wil ik weer rustig gaan opbouwen. Want ook beweging is belangrijk denk ik.
Ja inderdaad, voorzichtig zijn en nit direct radicale veranderingen aanbrengen. Doe wat goed voelt, maar dat heeft jou in een lastiger pakket gebracht. De mens zit raar in elkaar he!?
Het lijkt me heel moeilijk! Ik verheug me juist altijd zó op m’n ontbijt! En ook ’s avonds snack ik graag (wijn en kaasjes, oeps). Dus nee, ik zou het niet kunnen denk ik… Wel knap van je!
Knap bezig!
Petje af hoor! Ik heb mij er ook weleens in verdiept, maar vind het toch lastig om het ontbijt over te slaan tot zeg maar een uurtje of 11. Zal ook een kwestie van wennen zijn natuurlijk…
Ahw, zo fijn dat het zo goed gaat. Daar mag je ook echt trots op zijn.
Pingback: IF, de rest van de week… | Deborah Hamar
Maar je mag toch wel gewoon een “verantwoorde” snack in je IF tijd?
Wanneer je vast is het de bedoeling dat je niets eet. Maar in de uren dat je mag eten mag je gewoon een “verantwoorde” snack.
Goed bezig!
Pingback: Intermittent Fasting, het vervolg… | Deborah Hamar