“Kijk nu toch?! Is dat geen leuk vriendje voor Draak?” Roep ik enthousiast terwijl ik mijn telefoon met daarop een foto van facebook onder vriendlief zijn neus duw. Vriendlief weigert naar de foto te kijken en trekt alleen zijn wenkbrauwen op. “Nee!! Er komt geen tweede in huis! Wat als deze ook op jou gaat lijken? Zit ik met drie Deborah’s in huis!” Ik kijk met een pruillip naar de foto en zie een tweede groene draak met een lieve kop die een nieuw huisje zoekt. Later dat weekend doe ik nog een poging. Ik laat nogmaals de foto zien. Vriendlief begrijpt dat ik mijn zoektocht niet zomaar opgeef. Wanneer we samen de voor- en nadelen bespreken en er nog een nachtje of wat over geslapen hebben besluit hij ook in te stemmen.

Diezelfde avond stuurde ik een berichtje naar Stichting Vrolijke Papegaai. De stichting houdt zich oa bezig met het heropvoeden en herplaatsen van papegaaien die om wat voor reden dan ook zijn afgestaan aan de stichting. Binnen een paar uur kreeg ik al een antwoord. Om in aanmerking te komen voor deze vogel moest er eerst een cursus bij hen gevolgd worden. Niet alleen om kennis met elkaar en de vogel te maken. Maar ook voor het overbrengen van kennis en de visie van de stichting. Om vragen te beantwoorden en om er zeker van te zijn dat je weet waar je voor kiest wanneer je een papegaai in huis neemt. Draak mocht ook mee naar de cursus. En voor beide heren zou het eveneens een leerzame dag kunnen zijn. Hoewel vriendlief er in eerste instantie nogal sceptisch tegenover stond besloot hij ook mee te gaan.

Begin mei was het zover. Draak heeft in zijn leven nog niet veel andere vogels, op de huismus na, van zo dichtbij gezien. En nu zou hij een hele dag tussen soortgenootjes zitten. Zou hij aan het einde van de dag nog wel met mij mee naar huis willen? Rond een uurtje of 10 kwamen we aan en werden begroet door papegaaien in groot en klein formaat. Ze zaten verspreid over vier verschillende speelbomen. Draak mocht direct op de grootste boom en keek zijn ogen uit. Na kennis gemaakt te hebben begon de cursus. De vogels werden ondertussen verzorgd en voorzien van eten, drinken, fruit, een douche en een heel hoop bamboe om te knagen en slopen.

Terwijl wij in de ruimte ernaast les kregen in het houden van een papegaai, kroop Draak uit zijn schulp. Hij miauwde er op los en liet iedereen weten dat ie moest “werken”. Riep ondertussen nog even naar ons en begon daarna met het opvoeren van zijn favo muziekstuk. De cursus was opgedeeld in theorie en praktijk. We kregen les in het benaderen van een gaai.  Er werd verteld over de opvoeding, gedrag en gedragsproblemen. Maar ook huisvesting, verrijking/foerageren en het leren en trainen kwam aan bod. De praktijkopdrachten waren ook erg leuk. Vriend- en zoonlief werden van hun angst afgeholpen en binnen vijf minuten liepen ze alle twee met een groene draak op de arm over het terrein. De vogels samen konden het ook redelijk vinden en zochten elkaar op de boom steeds op. Ik mocht met Draak aan de gang tijdens de “handdoek” sessie om zijn vleugels en nageltjes te controleren (en daarbij dus niet gebeten te worden). Tussendoor kregen we ook nog een lekkere lunch aangeboden.

Voor iedereen was dit een leerzame en leuke dag met een gezellige groep mensen en vogels. Moe en voldaan gingen we rond 18.00 uur naar huis. Draak had ook veel indrukken opgedaan, wilde gelukkig nog met mij mee terug en sliep al voor hij op zijn stok zat. Nu we de kennismaking achter de rug hadden kon de bedenktijd voor ons en voor de stichting beginnen…

Wordt vervolgt…