“Had je al een datum in gedachte?” Vraagt vriendlief. Net nu ik midden in een heel spannend stuk van mijn boek zit. Ik heb geen flauw idee waar hij het over heeft en mompel quasi ongeïnteresseerd. In de hoop dat hij mij in ieder geval de komende paar minuten met rust laat zodat ik dit hoofdstuk uit kan lezen. Dit doet hij meestal bij mij in de hoop op hetzelfde. Mijn kopieergedrag heeft geen enkel effect. Hij duwt zijn telefoon met daarop een bericht onder mijn neus. Het vaarseizoen gaat beginnen. De winterstalling moet vrij gemaakt worden en Merlin staat, een soort van, in de weg… Direct heeft hij mijn aandacht. “Hoezo in de weg?!” Dat voelde bijna als een belediging aan mijn eigen adres.
Een goede reden om direct maar een datum te prikken. Met pasen voor de deur en geen andere activiteiten op het programma een prima gelegenheid. Maar, zo zei de medewerkster, dan zijn we niet geopend… Na het checken van de weersvoorspellingen, we zijn nu eenmaal mooi-weer-mensen, bleek het eigenlijk ook niet echt tof vaarweer te worden. De zaterdag ervoor bleef over. We lieten de voetbalwedstrijd van zoonlief schieten en togen af naar Rotterdam. Daar lag Merlin al in het water de dobberen. Na het uitwisselen van wat beleefdheden met de monteur en de bijzonderheden van wat boot-technische informatie, waar ik geen scheepstouw aan vast kon knopen, opende hij eindelijk het hek naar de steiger.
Het staat raar wanneer je als een klein kind over de steiger huppelt en je bootje begroet alsof het een weerzien is met een oude vriendin. Dus liep ik zo normaal mogelijk naar Merlin. Kiepte mijn tas over de railing en sprong aan boord. Zonder sputteren startte Merlin’s motor. Na vijf maanden klonk het geronk als muziek in de oren. Onze aller eerste vaart van 2018 stond op het punt te beginnen. De monteur hielp mee met het losgooien van de trossen. Gaf ons een zet en daar gingen we.
We passeerden de Rotterdamse haven met zijn joekels van schepen. Indrukwekkend, maar toch altijd weer blij als we hier voorbij zijn. Via de Oude Maas kon ons tempo worden opgeschroefd. We hadden nog een stukje te gaan. De saaie grijze lucht maakte plaats voor blauw met schapenwolkjes. In het kader van pasen, altijd leuk! Ik nam het roer over en voor ik het wist waren we alweer bij Dordrecht. We volgden de Dordtsche Kil tot we op het Hollands Diep waren. Het zonnetje zorgde voor een aangename temperatuur aan boord. Nadat we de Moerdijkbrug onderdoor waren was het nog maar een klein stukje.
Het was nog niet zo heel druk in de haven. Sterker nog, er lagen meer boten op de kant dan in het water. De overbuurman kwam kennismaken en hielp mee met het vastleggen van de boot. Hierna konden we op ons gemak de lijnen op lengte maken en een beginnetje maken met het poetsen. Want een winterslaap heeft Merlin niet echt goed gedaan. Tweede paasdag zullen wij hoogstwaarschijnlijk poetsend doorbrengen.
Na kennis gemaakt te hebben met de havenmeester konden wij terug kijken op een prima eerste vaardag. Vanaf onze nieuwe stek kunnen we alle kanten. Gaan we stuurboord dan zitten we binnen enkele minuten midden in de natuur. Gaan we bakboord dan kunnen we ons binnen enkele minuten uitleven op het grote water. Kom maar op met het mooie zomerse weer!
***
Deborah Hamar 
ik wens jullie dit seizoen veel mooie tochten.
Vrolijke voorjaarsgroet,
Die van ons is ook wakker geschud,nu ik nog.De schipper stuiterde al telkens richting haven.Nu nog poetsen net als jullie,het mindere werk maar het grote genieten als beloning.
Op naar nieuwe vaar avonturen.Ahoy voor schippers en matrozen.
Precies, het grote genieten is DE beloning! De komende dagen is het toch niet echt lekker weer om er op uit te trekken. Dat is volgend weekend pas het geval. Dus lekker aan de poets. Jullie ook succes met al het poetswerk. Schip Ahoy 🚤
In Nederland schijnt het gewoon te zijn om een boot(je) te hebben hoorde ik van een Nederlandse collega. Nederland heeft natuurlijk vaarmogelijkheden genoeg te bieden.
In België is het vooral de begoede klasse die er eentje bezit.
Geniet zoveel je kan! Behouden vaart!
Is dat zo? Nou tot voor kort moest ik er niks van hebben hoor haha. Er komt aardig wat werk bij kijken. Maar…. Eenmaal op het water is het wel genieten hoor!
Dank je wel. We gaan er weer voor.
Wat heerlijk dat het vaarseizoen weer begint! Veel plezier!
Gááf! Hoop op veel genieten voor jullie.
Wat heerlijk, dat wordt weer volop genieten dus. Veel vaar plezier gewenst dit komende vaarseizoen. Nu nog hopen dat het zonnetje zich nog vaker laat zien en dat het nog warmer mag worden.
Ik hoop op een mooi vaarseizoen voor jullie, lijkt me heerlijk om uit te waaien op het water.
Allereerst, ik vind dit echt mooi geschreven, het leest echt als een verhaaltje. Mijn complimenten!
Het klinkt ook heerlijk, ik hoop dat jullie terug veel vaarplezier kunnen hebben dit seizoen! Geniet ervan!
Het lijkt me een prachtig begin van de lente om zo te gaan varen met je eigen bootje!
Oh wat heerlijk zeg! Vooral aankomend weekend als het zonnetje lekker tevoorschijn komt 😉
Wat leuk eigen boot! Laat het mooi weer maar snel komen! Veel vaarplezier
http://dhini.nl
Zo fijn een eigen boot. Even rust en niemand om je heen
Zalig; zo’n eigen boot of gewoon al lekker gaan wandelen aan de haven …
Jeeej! Het seizoen is geopend! En ik vind het helemaal niet gek als je over de steiger huppelt, hoor! 🙂
O, wat heerlijk en het mooie zonnige voorjaarsweer lijkt er nu echt aan te komen. Heel veel plezier en natuurlijk, behouden vaart!
Het lijkt mij echt heerlijk om een boot te hebben. Wat een vrijheid heb je dan, om nog maar te zwijgen over de prachtige uitzichten! Zelf woon ik in de Biesbosch, een prachtig ongerept stukje natuur en zal dit gebied ook graag weer eens vanaf het water bekijken ☺️
Het is zalig. Je gooit je anker uit en dobberen maar 🙂 Woon je in de Dordtse of de Brabantse? Beide een prachtige omgeving.
Wat leuk, je bent een kenner van het gebied. Ik woon in de Dordtse maar we kijken wel uit op de Brabantse, soort van best of both worlds ♥️
Leuk dan zijn we “buren”. Wij wonen aan de overkant. Zdrecht. 😆
We hebben het eerste jaar in Dordrecht gelegen en kwamen zodoende heel vaak in de Biesbosch. Prachtig daar. Maar wanneer we het grote water op wilde om te wakeboarden of iets dergelijks moesten we steeds door de sluis. Die al om 19.00 uur dicht gaat. Niet echt handig. Daarom zijn we nu naar de Brabantse verhuist.
Aankomend weekend kan je je weer heerlijk uitleven als we de weermensen mogen geloven 🙂 Kijk al uit naar de verhalen van komend vaarseizoen 🙂
XxX
‘Merlin’, wat een prachtige naam voor een boot.
Oh, dat eerste stuk, zo herkenbaar! Ik hoop ook altijd dat mijn Lief me met rust laat tot mijn hoofdstuk uit is. En het liefst tot mijn boek uit is 😛
Ik wens jullie alvast veel mooie tochten toe!!
Pingback: Zomaar een half jaar verder… | Deborah Hamar