Daar sta ik dan weer te grasmaaieren met Poownie. Want dankzij Corona zeeën van tijd. En toegegeven, Poownie vind het ook gewoon heerlijk om dagelijks met zijn favoriete hobby bezig te zijn. Hij vind het dan ook totaal geen probleem dat ik vaker en langer om hem heen hang dan gebruikelijk is. Sinds hij een flinke koliekaanval heeft gehad, vorig jaar zomer, en een paar dagen in het “ziekenhuis” heeft moeten verblijven, is grazen een vast onderdeel van onze dagbesteding geworden. Gras is gewoon beter voor hem. Lucky him!
Ik kijk graag toe hoe hij heel secuur de lekkerste grasjes tussen de andere honderdduizenden sprieten uitzoekt. Hij heeft er een speciale neus voor. Als ik hem een mals ogende graspol laat zien, kiest hij steevast voor de droge spriet ernaast. Om mij niet voor mijn hoofd te stoten, iets met een paard en in de bek kijken, knaagt ie daarna nog wat aan het gras dat ik sta aan te wijzen. Voor mij is het een simpel grasveld, voor hem het walhalla.
Op drukke en chaotische dagen zijn dit echt de uurtjes waar ik naar uitkijk. Waarin ik niks hoef te doen dan enkel toe te kijken hoe Poownie staat te grazen. Ik laat mijn telefoon meestal even links liggen, of zet hem uit om niet in de verleiding te komen, en kijk wat meer om mij heen. Weet je hoeveel verschillende soorten vogels er in dit gebied vliegen? Zo kwam ik een zwerm staartmeesjes tegen. Een vogelsoort die ik nooit eerder in het echt heb gezien maar wel heel graag nog eens op de foto wil zetten. Niks geen fotohut, ze zitten gewoon bij stal! Het staartmeesje is zo’n leuk, grappig en schattig vogeltje dat ie ontworpen zou kunnen zijn door Dhr. Walt Disney himself.
Omdat ik tijdens dit uurtje meer om mij heen kijk dan anders, zag ik ook dat een reiger het opnam tegen twee roofvogels. Heb je dat ooit gezien? Deze soorten hebben volgens mij niks met elkaar van doen. Maar kwamen iets te dicht in elkaars “vaarwater”. Volgens mij wisten de roofvogels ook niet helemaal wat ze hier mee aanmoesten. Ze vlogen elkaar een tijdje achterna over de waterplas om uiteindelijk ieder hun eigen kant weer op te gaan. Of de actie nu bedoeld of onbedoeld was, het was in ieder geval een gaaf gezicht.
Poownie staat altijd met zoveel smaak te grazen dat ik soms spontaan zin krijg om mee te doen. Zeker wanneer het gras begin van het seizoen zo diep groen en mals is. Nu is de keus helaas nog iets minder. Hoewel het land langzaam begint te ontwaken en er echt wel stukken mals en sappig gras staan, moet hij het grotendeels doen met de leftovers van vorig jaar. Op sommige plekken is het gras zo kaalgevroten dat er alleen nog wat “stoppeltjes” staan.
Naast dit “meditatie moment” want dat is het inmiddels geworden, kom ik veel meer in contact met de mensen die hier ook in het gebied recreëren. Vaak genoeg maak ik een praatje met hondeneigenaren. Nu uiteraard op gepaste afstand. Of wandelaars en fietsers die een praatje aanknopen, wederom op gepaste afstand. Sommige mensen vinden het blijkbaar een gek gezicht dat ik naast Poownie sta in plaats van erop zit. Poownie is tijdens deze momenten onverstoorbaar. Leuk hoor al die gezelligheid, moet hij denken, maar laat mij maar lekker grazen.
-🐴-
Deborah Hamar 
Heerlijk moet dat zijn!!!
Fijn dat het nog steeds goed gaat met Poownie.
Het gaat heel goed met hem 🤗. Hij is zo opgeknapt na de operatie en ik zie hem (als oudste van de groep) zelfs weer spelen met zijn soortgenoten.
Ik lees de blijdschap en opluchting en voel met je mee. Na zo lang zijn verhaal volgen, hoort hij toch een beetje bij de familie.
❤️
Ja heerlijk voor “Poownie” hij heeft geen idee wat er gaande is, denk .. zo wat een mazzel wat is Mn baasje lief … al die aandacht zo op Mijn oudedag.
Zou nu ook wel een paard willen zijn en heerlijk rond huppelen in de wei, zonder die twee meter afstand en wie weet straks nog uren in de rij…voor het brood nodige ..
Zou zeggen geniet nog van je uitjes.. hopelijk overleven we deze verschrikkelijke periode,
en dat we straks heerlijk op het gras met een heerlijk zonnetje weer onbezorgd kunnen genieten, iedereen weer aan het werk, de kinderen naar school 😘 sterkte voor jullie allemaal 😷
Dank je wel Janet. We gaan van het beste uit. Hier komen we ook weer bovenop 💪🏼.
Jij ook sterkte en doe voorzichtig he 😘
Dank he wel… jullie ook💋💋💋
Het is voor iedereen aanpassen en gelukkig kom je nog wel wat mensen tegen, gewoon een praatje houden op gepaste afstand.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe fijn zo’n rustmoment kan zijn. Leuk hoe je het beschrijft.
Poownie is een goede leraar, en jij een goede leerling 😉 Onverstoorbaar je ding blijven doen, en oog hebben voor details in de wereld om je heen. Wat een fijn blog, en wat een schat heb je!
Dank je wel 🤗.
De verderweg buurman laat zijn paard vlakbij grazen, hij is de enige die ik tot nu toe niet hoefde te zeggen dat hij op afstand moest blijven. Het is een vreemde wereld e iedereen moet weer even zijn draai vinden, behalve de dieren die vinden het allang goed.
Leuke blog ik woon in een flatje dus hoef gelukkig niet te maaien haha
Nee ik ook niet. Dat doet Poownie zoals je misschien gelezen hebt 😉
Heerlijk om een paard te zijn 🙂
Heerlijk! Gewoon even helemaal niks en dan toch zo genieten samen.
Wat een lees genot weer, door het bloggen moet in veel lezen en dat is wel goed voor mij stukje rust
Fijn dat het allemaal goed gaat
Dank je wel 🤗 en welkom hier!
leuk geschreven! hier geen grasmaaien want wij hebben geen gras. fijn om te horen dat alles goed gaat
Dank je wel. Mooie profielfoto van jou hier 🙂
Mooi. Ik kan mij er ook heel veel bij voorstellen. Heerlijk om in de natuur te zijn en gewoon soms alleen maar even om je heen te kijken. Geen telefoon om iets vast te leggen. Niet jezelf laten afleiden maar gewoon zijn… Ik ‘durf’ eerlijk gezegd amper het huis (of de tuin) uit. Een ritje naar de supermarkt is al bijna te spannend (ik was eerder niet zo lekker, dus vandaar dat ik mijn man maar even liet gaan).
Het enige mooie aan deze situatie is dat je kleinere dingen (weer) leert te waarderen.
Leuke schrijfstijl! Zou al volledig zen worden als ik het nog maar lees. Inderdaad goed om even wat tijd in te lassen zonder afleiding van telefoon maar echt gewoon genieten van dat eigenste moment.
Heerlijke blog! Wat moet het voor al die dieren tich raar zijn dat baasje ineens veel meer tijd voor ze heeft. Super fijn!
Lijkt me heerlijk, zo’n moment van rust.