Het is goed zo. Genoeg. Hij laat het zo duidelijk merken dat ik niet anders kan dan daar in meegaan. En terwijl ik naast zijn grote, ooit zo sterke lichaam op de grond zit met zijn hoofd in mijn armen, blaast mijn trouwe vriend zijn laatste adem uit.
Dankbaar ben ik dat we 28 jaar samen hebben mogen doorbrengen. Waarvan de laatste 5 jaar ook nog eens in bonustijd. Het waren intense maar liefdevolle jaren die ik niet had willen missen.
Mijn lieve maatje, mijn altijd vrolijke Poownie, mijn Maris. Het was zoals het moest zijn en zoveel meer.
Ik ga je vreselijk missen.
07-05-1994 ~ 02-01-2024 💫
❤️
Deborah Hamar 
Sterkte met het verlies. Want een dier ligt ook aan je hart.
Aum Shanti
Dank je wel Shivatje.
Gecondoleerd
Dank je wel Rob.
Sterkte met het verlies.
Ik heb hem nooit ontmoet, alleen over hem gelezen, altijd liefdevol geschreven … en pink nu een traantje weg.
Dank je wel Rianne.
Ja Poownie had een aardig aandeel in mijn blog.
Gecondoleerd en heel veel sterkte. Volgens mij heeft Poownie een prachtig leven gehad bij jou!
Dank je wel!
Ik heb er mijn best voor gedaan. En ik hoop dat hij dit tot het laatst heeft mogen voelen 💞
Ah Deborah… gecondoleerd. Jullie bijzondere band werd hier vaak voelbaar gemaakt. Heel veel sterkte met missen van jouw lieve maatje ❤️
Dank je wel Anuk 💞
gecondoleerd, heel veel sterkte.
Dank je wel!
Och ontzettend veel sterkte, mooie ode!
Dank je wel Liesbeth.
Aggos. Je vriendje. Wat vreselijk. Heel veel sterkte met je verlies ❤️
Dank je wel Ka.
Heel veel sterkte ♥
Dank je wel Jenn.
Och, Deborah. Wat mooi geschreven maar wat verschrikkelijk verdrietig. Wat zul je Poownie vreselijk missen. En ik ook. Ik las altijd graag over jullie avonturen. Sterkte x
Dank je wel Nicky.
Ja missen doe ik hem zeker! Zal nog wel even duren ook.
Gelukkig heb ik heel veel mooie herinneringen (waar ik later met plezier over zal bloggen.)
Ik lees het nu pas, gecondoleerd. Wat een groot verlies voor je. Ik heb altijd zo genoten van jouw verhalen over Poownie. Je was zo lief voor hem. Ik weet nog wel dat z’n kiezen getrokken moesten worden.
Las net ook over het afscheid van de kudde, wat ontroerend mooi. We zijn al een paar maandjes verder inmiddels, ik hoop dat je het al een beetje een plekje hebt kunnen geven. Jullie hebben samen alles eruit gehaald wat erin zat. En die band, die blijft als je het mij vraagt. Lieve groet, Narda
Dank je wel voor je lieve reactie. Het gaat gelukkig steeds iets beter 🙂 En dat komt ook omdat ik terug kan kijken op alle mooie herinneringen die we samen gemaakt hebben en we er inderdaad alles uit hebben gehaald wat er in zat. 💞
Pingback: Q1… | Deborah Hamar