Al sinds ik mij kan herinneren kwamen wij als familie iedere zondag bij mijn opa en oma bij elkaar. Zij waren de spil van het grote gezin. Want mijn vader had acht broers en zussen waarvan, toen ik geboren werd, zo’n beetje iedereen voorzien was van aanhang al dan niet met kinderen.
Hoewel het al meer dan 16 jaar geleden is dat ik daar een voet in huis heb gezet kan ik mij de bekende “huislucht” evenals de kook en bakluchtjes goed voor de geest halen. Als wij thuis met trassie koken, of uitjes aan het fruiten zijn moet ik altijd aan mijn oma denken.
Mijn oma was gewend te koken voor een groot gezin. Hoe vroeg of laat je daar binnen kwam, er was altijd wel iets te eten en anders werd er wat voor je klaar gemaakt. Iedereen kon aanschuiven. Als ik aan deze periode terug denk zie ik mijn tantes in de keuken staan. Druk bezig met koken, de afwas of wat er dan nog meer in die keuken besproken en gedaan werd. Terwijl mijn ooms zich druk maakten rond de salontafel tijdens een potje klaverjassen gevolgd door het kijken van de F1 of andersom. En wij, de kinderen, speelden spelletjes op de gang waar we vooral niemand in de weg zaten. Grote feesten zoals kerst en oud & nieuw werden traditiegetrouw daar gevierd.
De tijd stond niet stil. Wij groeiden op en opa en oma werden ouder. Toen mijn opa op, voor mijn gevoel, veel te jonge leeftijd kwam te overlijden bleef mijn oma in een groot huis achter. Met tegenzin besloot ze te gaan verhuizen naar een kleinere woning.
De bezoekjes aan oma bleven bestaan. Ook de feestdagen vierden we nog steeds met elkaar. Alleen niet meer in het grote huis maar bij één van de andere familieleden. Hoe gezellig het ook was, de sfeer van “toen” was vervlogen. De periode terug halen is niet mogelijk, daarom koester ik de herinneringen des te meer.
Oma heeft nog enkele jaren mogen genieten van het leven. Uiteindelijk begon ook haar laatste reis, op weg naar opa.
Om er voor te zorgen dat we elkaar als (grote) familie niet uit het oog zouden verliezen en ter nagedachtenis aan opa en oma werd er een familiedag in het leven geroepen. Eén keer per jaar besloten we iets leuks met elkaar te ondernemen. Een pretpark gevolgd door een etentje. De familiedag werd steevast georganiseerd op of rond de verjaardag van mijn oma.
Maar ook nu stond de tijd niet stil. Neefjes en nichtjes werden volwassen en ieder ging zijn eigen weg. De familiedag werd ingekort naar alleen een etentje waarbij sommige jaren (in ieder geval door mij) werden overgeslagen in verband met andere bezigheden en verplichtingen.
Het afgelopen jaar was voor ons het jaar waarin afscheid nemen centraal stond. Omdat niemand het zag zitten om zijn of haar verjaardag in deze periode te vieren, ook al werden we oa 30 en 50 jaar oud, besloot ik een grote familie BBQ in het leven te roepen, georganiseerd door de beste feestcommissie die er is, mijn familie! Midden in de zomer bij mijn oom en tante thuis. Een locatie die het toe liet om iedereen te huisvesten voor een avond en waar ook nog eens op veilige afstand twee BBQ’s konden staan. Deze avond moest centraal staan voor de verjaardagen die door verdriet niet gevierd konden worden. Deze avond moest onze familie bij elkaar brengen om ons er aan te herinneren dat wat ooit was nooit meer zal komen, maar dat we wel in staat zijn om met ons allen de herinneringen uit het verleden uit te breiden met de gebeurtenissen uit het heden.
Het was een zeer geslaagde avond en zo gezellig en ongedwongen dat ik diezelfde avond geroepen heb het volgend jaar bij ons thuis te willen houden. En zo zal geschiedde. Zaterdag 18 augustus word onze tuin omgetoverd tot een familie café waar we met ons allen hopelijk weer een super gezellige avond zullen hebben. De voorbereidingen zijn al gestart. Familieleden hebben zich spontaan aangeboden om taart te bakken en spullen mee te brengen en/of op te bouwen. Het geeft mij een goed gevoel dat er meer familieleden zijn die zin hebben in dit nieuwe familiefeest. Nu nog hopen op redelijk weer…
Deborah Hamar 
Ik kom zelf ook uit een groot gezin (6 kinderen). Nu onze ouders er niet meer zijn richten wij ook elk jaar een familie BBQ in. Dat brengt alle (schoon)kinderen, de kleinkinderen en ondertussen al achterkleinkinderen bij elkaar. Een bende van meer dan 30 man/vrouw.
Ik vind het fijn om dat te hebben, want hoe je het ook draait of keert, eens de ouders wegvallen zie je mekaar nog amper, hoe goed we ook overeenkomen …
Wij duimen voor goed weer op 25 augustus.
Wat leuk zeg!! Goed dat je op die manier nog elkaar eens ziet en contact houdt. Aan de ene kant van de familie hebben wij dat ook, aan de andere helaas niet meer en dat is toch heel jammer eigenlijk! Hmm… Misschien zal ik dan zelf het initiatief ervoor moeten nemen..
Anyways, ik hoop op een mooie dag voor jullie die 18e aug!
Wat ontzettend leuk dat iedereen er zo’n zin in heeft en meewerkt. Dat is al de halve pret vind ik altijd. Ik moest meteen weer denken aan de zondagen dat wij ook bij oma in de flat samenkwamen. Soms moesten we het balkon op omdat er anders geen ruimte meer was, maar het was erg gezellig.
Mooi initiatief en blijven volhouden, hoor! Anders zie je elkaar alleen nog op begrafenissen….
Heerlijk, iets doen met de familie. 🙂
Have fun die dag!
Super dat jullie dit doen en hopelijk blijft het lang volgehouden want evident is het niet. Ik duim in ieder geval voor mooi weer, dat zou de kers op de taart zijn, zeker bij een tuinfeest 😉
Wat een heerlijk fijn idee 🙂
“… om ons er aan te herinneren dat wat ooit was nooit meer zal komen, maar dat we wel in staat zijn om met ons allen de herinneringen uit het verleden uit te breiden met de gebeurtenissen uit het heden.” Mooi gezegd !
Leuk joh dat jullie zo’n familiedag weer in ere hebben hersteld! Zelf hebben we zoiets niet, wel zien we iedereen met de verjaardagen, want zo’n grote familie hebben we allebei niet, dus met verjaardagen is eigenlijk iedereen er altijd wel bij…
Ja ik hoop ook dat dit een nieuwe traditie gaat worden. Wat kosten betreft een stuk goedkoper en door het zelf te organiseren hopelijk ook veel meer eer van je werk. Bedankt voor de leuke reacties.
@wiebie: wij zien elkaar eigenlijk ook altijd wel met verjaardagen. Maar dan zijn er ook een hoop andere mensen. Het is gewoon leuk los van de verjaar- en feestdagen ook andere dingen te ondernemen met elkaar. Afgelopen wintersport waren we al met een aardige club weg gegaan. Wat ook erg gezellig was.
Dit is echt een hele mooie traditie zeg! Denk dat het een goed iets is om elkaar op te blijven zoeken, weet als geen ander hoe makkelijk het is om je eigen weg te gaan in het leven en juist de mensen die er toe doen ‘los te laten’
Mooie herinneringen en goed van je dat je weer een familiedag in het leven heb geroepen 🙂
ik rook opeens de sudderlapjes van mijn oma weer:).Niet dat we die kregen want wij zijn Hollanders hè;).Ik wens je alvast veel zon en een hele gezellige bbq!
wij houden ook vaak met de familie zo’n dagjes, en soms komt dit er ongedwongen als we elkaar ’s treffen
Succes met de organisatie, Deborah. Duimen voor de zon!
Dank jullie wel!! Ja, we gaan er voor 🙂
Wat leuk dat jullie dit doen! Hoop dat het wordt volgehouden en dat jullie er veel plezier aan beleven. 🙂
Wat een super leuke traditie. Hopelijk duurt hij nog lang voort.
Wat leuk! Wij hebben ook zo’n traditie, is ook wel nodig want uitgebreid verjaardagen vieren doet (die kant van) mijn familie ook al niet. Vroeger was het samen Sinterklaas vieren, daarna rond mijn opa & oma’s trouwdag en nu gewoon 1x per jaar familiedag. Een maand of 10 van te voren komt er een datumprikker en dan wordt er een za- of zondag gekozen. Meestal is iedereen er wel eventjes bij en wordt er een heel programma gemaakt (afgelopen keer oud-Hollandsche spelletjes). Er worden ook altijd teams gemaakt zodat alle gezinnen door elkaar zitten zeg maar. Wel zo leuk, want vanwege het leeftijdsverschil gaat dat bij ons ook niet zo vanzelf. Maar we eindigen altijd met een familiequiz, gezin tegen gezin, met vragen waar je nog leuke weetjes over elkaar te weten komt ook, hahaha!
Leuk en waardevol die familiedagen. Mijn ouders komen ook allebei uit een groot gezin en op de zondagen kwamen we allemaal bij elkaar, eerst bij de ene opa en oma en vervolgens bij de andere. De familie van mijn moeders kant organiseert ieder jaar een familiedag en een keer in de 5 jaar komen ook de neven en nichten met hun (klein)kinderen. Erg gezellig altijd.