Die bospaadjes, altijd weer die ellendige bospaadjes. Ik heb mij vorig jaar gek laten maken na één val met mijn snowboard. En die val was niet eens zo hard. Het was de afgrond die in één keer heel dicht bij kwam. Het zit gewoon tussen mijn oren. Ik kan sturen en ik kan remmen. Dus het zou geen probleem moeten zijn. Maar zodra ik hoor dat ik via een bospad terug, of naar een andere piste moet gaan de radartjes draaien. Mijn benen doen vervolgens niet meer wat ik wil. En dan die afgrond he?! Hier in Nederland heb je een vangrail aan de zijkant van de weg. In Oostenrijk zie je de boomtoppen aan de zijkant van het bospad, geen vangrail, geen plankje, geen lintje maar boomtoppen. En als je boomtoppen ziet dan betekend het dat er nog een heel stuk boom onder die top staat…
Ondanks die rare bospadenfobie van mij heb ik toch een super wintersportweekje achter de rug. Ik heb heerlijk geboard. Of dit kwam door mijn nieuwe board of omdat ik de techniek steeds beter beheers laat ik even in het midden. Weken voordat we weg gingen liepen we elkaar al gek te maken, op facebook, via de speciaal aangemaakte wintersportapp of via de mail. We waren dit keer met 15 man, vrouw en kind. Van de 15 waren er vier boarders, twee wandelaars en de rest skiërs.
Het weer zat grotendeels mee, zon, blauwe lucht maar ook wel wat bewolking en mist. Gelukkig hebben we maar één ochtend sneeuw g
ehad. De pistes lagen er super mooi bij en het was in ons gebied heel erg rustig. Zelfs zo rustig dat we geregeld een piste helemaal voor ons alleen hadden. Dat vond ik niet erg want zo kon ik op mijn gemak een beetje aanmodderen op pistes waar ik vorig jaar alleen al de rillingen van kreeg als ik er naar keek. Deze vakantie heb ik alle pistes gehad. Eén daarvan alleen maar roetsjend, die vond ik echt te steil om mijn bochtjes op te maken. Maar wie weet, een volgende keer…
Vorig jaar wilde ik heel graag een afdaling maken met de slee op de speciaal daarvoor aangelegde rodelbahn. Maar niemand wilde met mij mee. Dit keer kreeg ik mijn nichtje zo ver om ook haar leven te riskeren. Rodelen met een houten slee zonder rem is namelijk niet geheel zonder gevaar. Voor je het weet staat je onderbeen de verkeerde kant uit en breek je iets. De reden voor veel mensen om dit niet te doen. Vol enthousiasme huurden wij alle twee een slee en gingen met de stoeltjeslift naar boven. Als al die kleine kinderen zonder kleerscheuren beneden komen, moet wij het toch ook kunnen?? Omdat het mijn plan was mocht ik waarschijnlijk als eerst. Ik heb daar wel even een seconde of drie staan twijfelen. Het pad ging met een bochtje het bos in. Het was niet te zien hoe het van daar verder liep. Maar uiteindelijk viel het mee. De lange baan, met veel bochten, hebben we drie keer gedaan voor we er genoeg van hadden. Toen Uk hoorde wat hij gemist had vond hij het wel een beetje jammer dat hij niet met ons mee was geweest.
De wintersport zit er helaas weer op. Dit keer niet één val op een bospad gemaakt. Wel onzichtbare drempels genomen, aan mijn techniek gewerkt en de skipas er dubbel en dwars uitgehaald. Verder heel veel en lekker gegeten en natuurlijk veel lol met mijn familie en vrienden gehad.
Zijn er onder de lezers nog wintersportliefhebbers?
Zo ja, welk wintersportgebied zou jij mij aanraden en waarom?
Deborah Hamar 
Nou, voor mij geen wintersport, al kreeg ik hem gratis met zakgeld erbij! Voor iedereen die dan zegt dat je het eens meegemaakt moet hebben: Ik ben drie keer geweest en ik vond het drie keer vreselijk. Tijdens de laatste keer (uitstapje met collega’s) was ik dolblij dat één van de anderen er net zo over dacht, we zaten samen heerlijk aan de jägerthee.
Vanuit onze woonplaats zit je vrij snel in Winterberg, vandaar dat het bedrijfsuitje destijds daar naartoe ging.
Ik heb me tijdens de eerste ervaring meteen de eerste dag verstapt en daardoor kon ik mijn eigen laarzen niet meer aan, laat staan die akelige skischoenen. De tweede keer was ongeveer net zo erg.
Maar, het is fijn om te lezen dat jij/jullie het wel fijn hebben gehad!
Erg jammer als er tijdens de eerste dagen al iets gebeurd waardoor het een beetje verpest wordt. Ik was overigens tot voor kort helemaal geen wintersportmens. Ik moest er niets van weten en ging liever twee keer per jaar naar de zon om bij te tanken. Tot ik, zoals wel vaker gebeurd, in eens iets nieuws wilde gaan leren. Een nieuwe uitdaging aangaan. Zonder dat ik het wist hadden mijn twee nichtjes zich ook op snowboarden toegelegd en hadden al een aantal lesjes gehad. Toen kon ik niet meer achter blijven. Hier een ander blogje van een jaar geleden: https://deborahhamar.wordpress.com/2012/03/10/blauw-rood-zwart/ 😀
Hee Boor!
Ik krijg er weer helemaal wintersportkriebels van! Vooral dat sleeën was leuk. haha. Jammer dat de week zo snel voorbij ging he. Nu maar weer aftellen naar volgend jaar. Heb er nu al weer zin in. Let wel, een goed wintersportgebied is geen goed wintersportgebied zonder rodelbahn!!
Precies, die rodelbahn gaan we vaker doen!! Monteren we de camera voor op hihi.
De week is inderdaad weer veel te snel gegaan. Hoewel ik al een week aan het dromen ben over de wintersport. Ik heb echt waar voor mijn geld hihi. (en ben gesloopt als ik smorgens wakker word.)
Ik ben nog nooit op wintersport geweest! 😦 Vroeger wilde ik het heel graag uitproberen, maar ik denk nu toch niet dat het iets voor mij is! Ik lig liever met een boekje aan het strand 🙂
Lef heb je wel, dat moet gezegd! Hopelijk kom je nog wel eens van die bospaadjesfobie af …
Zelf ben ik meer zonaanbidster en heb ik slechte ervaringen met wintersport. Ben één keer met collega’s geweest en werd toen per ongeluk ingedeeld in de laagste (lees: slechtste groep). De andere groepen – waar ik best in had gekund qua ski-stijl – hadden de dag van hun leven gehad. Ondertussen werd in mijn groep niet meer geskied en werd ik ‘gedwongen’ tot apres-ski 😦
Nou ik vind een zon vakantie ook heel erg lekker hoor. Ik snowboard nog niet zo heel lang. Dit is pas mijn 3e wintersport. Daarvoor moest ik er niets van hebben. (zie bovenstaande reactie) Die bospadenfobie gaat vast goedkomen. Gewoon veel herhalen haha.
Ik heb daarom les genomen in NL en tijdens de eerste wintersport twee dagen priveles gehad. Ik was nl bang om alleen maar met “overleven” bezig te zijn als ik in een klasje les zou krijgen. Ik ben heel blij dat ik dit zo gedaan heb. Want nu kon ik direct vanaf mijn eerste vakantiedag genieten van de vakantie ipv te stressen op de berg. En omdat het nu steeds beter gaat heb ik deze vakantie echt heerlijk kunnen boarden.
Ik heb alles met plezier gelezen. En ik ben niet eens een wintersporter. Totaal niet. Maar je schrijft er zo leuk, gepassioneerd over dat ik toch een beetje warm werd rond de hartstreek. Maar nee, voor mij geen skies of boards. Ik ben er te stijf voor.
Wederom bedankt voor dit mooie compliment. 🙂
Fijn dat je genoten hebt.
Voor mij ook geen wintersportfestijn, maar van vrienden hoor ik dat het in Tsjechië heel goed wintersporten is.
De foto’s zien er mooi en leuk uit, maar ik ben geen wintersporter. Het is op het werk zelf een tijdje een verboden onderwerp aan de lunchtafel geweest uit respect voor de mensen die niet konden meepraten. 😉
Verboden onderwerp tijdens het werk 🙂 haha. Zo erg is het bij ons gelukkig niet.
Wandelen in de sneeuw vind ik na een wontersportervaring wel voldoende. Hoewel, als ik het enthousiasme van jou lees en de foto bekijk, dan begint het wel te kriebelen..
Je bent niet te oud om te leren 🙂 mijn tante ging dit jaar voor het eerst mee de berg op, na eerst in NL wat lessen gehad te hebben. Volgend jaar weer. Dat is wel een klein probleem, als je het leuk vind… Ben je verkocht 🙂
enkele eeuwen geleden speelde ik ijshockey. na een eerste keer een half uurtje op het ijs was ik meteen verkocht, zalig gevoel! jammer genoeg nooit onderhouden.
nu is de vriend van mijn dochter een snowboardfanaat, gaat iedere winter naar Oostenrijk, en natuurlijk kon mijn dochter ook niet achterblijven, en is ze nu ook verkocht.
Bijzonder he, hoe een bepaalde sport je zo in eens kan aanspreken. Jammer dat je het niet hebt onderhouden. Wel leuk dat je dochter nu ook aan het boarden is geslagen!!
Lief dat jij als eerste mocht hahha….
Ja lief he. Het “oude” vlees moest natuurlijk eerst op hihi.
wow, prachtige foto, Deborah!
Wij zijn nog nooit op wintersportvakantie geweest, en door de rugperikelen van vrouwlief vrees ik dat het er ook nooit zal van komen…
Lijkt me wel super om de bergen af te glijden!
Dank je wel Billy. Ja een goede gezondheid is er wel voor nodig. Gelukkig zijn er nog heel veel andere dingen te doen dan wintersport!!
La Plagne in Frankrijk.
Verteld uit eigen ervaring? Ik zet het op de lijst in ieder geval. Bedankt!!
Ik heb nog nooit aan wintersport gedaan. Het klinkt altijd wel leuk als ik erover hoor praten, zoals in jouw logje nu, maar ik ben zelf geen held daarin. Dus ja, dat jij een gewone piste doet, is voor mij al een prestatie 🙂
Ik ben absoluut geen wintersport fan. Geef mij de zon maar. Maar gelukkig dat smaken verschillen, anders zou de wereld erg saai worden. Mooi dat je onzichtbare hobbels hebt overwonnen.
Niet alleen saai maar ook erg druk op het strand (of de piste 🙂 )
Ja goed he, ik had zeker niet verwacht dat ik dat stijle stuk nog eens af zou gaan. Vorig jaar heb ik Uk nog staat filmen en liepen de rillingen over mijn rug. Nu ben ik er zelf meerdere keren vanaf gegaan. Wie weet neem ik de bospaden nog wel een keer op volle snelheid hihi.
Ik ben nog nooit op wintersport geweest en dat gaat er ook nooit meer van komen. Heel erg leuk om jouw belevingen te lezen!
Dat riep ik ook altijd Liann. Inmiddels ben ik verkocht. Verslaafd is misschien meer op zijn plaats haha. Hoe is het nu met jou??
Bedankt voor je reactie.
haha, Gerlos, hoorde ik,
Ik ben nog nooit op wintersport geweest, en eigenlijk trekt dat me ook helemaal niet.
Ik ben meer van het rustig wandelen en zo.
Ah maar rustig wandelen kan daar ook heb ik gezien 🙂 mijn oom en tante hebben een groot deel vd week gewandeld, met speciale schoenen aan hun voeten zodat ze de berg op konden lopen. Goed voor de bovenbeentjes 🙂
Ik ben een keer op wintersport geweest.. Ging ook snowboarden, incl snowboardles. Ben niet zo’n held, en de instructeur liet ons ivm slechte/weinig sneeuw van een enorm steile piste afgaan. Doodeng vond ik het hahaha.
Eind van het liedje; heel veel spierpijn, blauwe plekken en angst. Ik kon nog steeds geen bochtjes maken. Ergens wil ik ooit nog wel een keer. Maar dan wil ik wel goed voorbereid en hier in NL al lessen hebben genomen.
Pingback: 2013 in vogelvlucht… | Deborah Hamar