“Uk, wil je de dinsdagavond vrij houden?” “Hoezo??” Was het enige antwoord dat ik van onze pre-puber te horen kreeg. “Omdat ik een plekje voor ons op de boot gereserveerd heb.” Ik vroeg mij af of hij direct door zou hebben wat we zouden gaan doen. “Dat meen je niet? Echt waar? Gaan we echt?!” Twee zielen één gedachten. Hij begreep het direct. Nu konden we eindelijk eens uitproberen waar we vorig jaar zomer mee geëindigd waren. Onze gezamenlijke hobby in wording. Uk en ik gingen wakeboarden achter een boot…
Natuurlijk was ik mijn pijnlijke ervaring van vorig jaar nog niet vergeten, waterskiën bij Center Parks… Juist omdat dit zo klungelig ging en ik daarna de kracht niet meer had om het wakeboarden uit te proberen, waar ik eigenlijk voor kwam, was ik er op gebrand om deze zomer opnieuw mijn vaardigheden te testen. Toen ik in de krant las dat “Board Academy” (een watersportschool) in Dordrecht zijn deuren had geopend, besloot ik de gok te wagen en het niet aan de kabelbaan maar in het eggie te gaan proberen.
Board Academy is alleen in het weekend open, maar op reservering varen ze ook door de weeks. We waren die avond dus maar met z’n tweetjes. Vriendlief ging ook mee, maar bleef in de boot om al onze val en stuiterpartijen vast te leggen op foto en film. Dat bleek achteraf nog niet zo makkelijk aangezien we heel vaak over, door en onder water doorbrachten in plaats van netjes achter de boot. Maar de pro achter het stuur, die ons tevens les gaf, bleef positief! “Dat komt helemaal goed!!”
Om half 8 zaten we bepakt en bezakt in de boot. De gashendel ging (nog niet eens vol) open en we stuiterden plankgas over het water, onder de Moerdijkbrug door, naar het stuk voor de watersporters. Uk was helemaal in zijn element. Ik hoorde alleen maar “OH JO!! VET, TOF en Ik wil ook een boot!!” Toegegeven, dat was ook best wel cool. Eenmaal in positie kregen we nog een korte uitleg en toen was het zover. De kleinste mocht eerst, maar die vond dat dames voor gingen. Ik lag dus als eerst in het water. Ik startte aan de boom, naast de boot. Een soort bar waar je jezelf aan vast kunt houden en kunt ervaren hoe het is om naast een boot te “hangen”, want van boarden was nog niet veel te zien. Het is ook de bedoeling dat je direct goed leert staan op je board en de juiste houding voor een waterstart aanleert. Na twee pogingen en een paar meter verder was het de beurt aan Uk. Bij hem ging het net zo vlot en zelfs vlotter.
We gingen direct door met het “echte” werk. De korte lijn werd uitgegooid. Ik dobberde achter de boot en mijn eerste waterstart moest binnen nu en een half uur een feit zijn. Ik houd het graag tot het allerlaatste moment spannend. Na drie pogingen wisselden Uk en ik van plaats. Mijn gestuntel vrat energie. Ik was gesloopt. Uk deed het super goed. Hij bleef staan en maakte zelfs een aantal meter. Springen over golven was iets te veel van het goede. Met de beentjes omhoog ging hij door de lucht.
De korte lijn werd omgewisseld voor de lange lijn zodat we niet steeds in de golven van de boot zouden komen. Hierdoor konden we ons evenwicht beter bewaren. Uk deed alsof hij nooit anders gedaan had, korte lijn, lange lijn of de boom. Fantastisch om te zien met wat voor gemak hij dit soort activiteiten oppakt. De vermoeidheid sloeg bij hem ook toe. Hij kroop in de boot en ik mocht de laatste tien minuten vol maken.
Ik was inmiddels ook zo moe dat ik de lijn steeds uit mijn handen liet glijden. Gelukkig had de instructeur geduld. Ik kreeg nog wat tips en trucks en bij de laatste poging lukte het mij om uit het water te komen, te gaan staan en zelfs een paar meter te boarden. Dat gaf zo’n enorme kick dat ik de vermoeidheid spontaan vergat… Tot ik de boot weer in moest klimmen…
Ruim anderhalve week lang werd ik herinnerd aan dit uurtje wakeboarden. Spierpijn in het kwadraat. Maar dat mocht de pret niet drukken. Uk en ik hadden een mooie sportieve avond achter de rug die smaakt naar meer.
Board Academy bedankt voor deze stoere ervaring. Wij komen heel snel weer een lesje bij jullie boeken!!
Deborah Hamar 
Wat gaaf! Geweldig!
Die spierpijn kan ik me zoooo voorstellen 😉 Maar idd; wat gaaf !!! 🙂
Ja echt he… Ga het vd week weer proberen. Ik vrees nu al voor de week er na. Dus er worden tot nader order geen afspraken gemaakt :’)
Net als met mijn snowboard avontuur gaat ook hier de spierpijn steeds iets minder worden. (hoop ik)
Prachtverhaal.
De verdere foto’s en het filmpje komen nog?
Vragende groet,
Die komen pas als ik een beetje normaal kan blijven staan Rob 🙂
Dus nog een weekje of wat geduld hihi….
Gewoon gaaf!
Cool! Lijkt me idd tof om eens te doen!
In NL zijn verschillende kabelbanen waar je dit “gecontroleerd” kunt leren. 🙂
Super! Ik heb één keer gewaterskied (?), erg leuke ervaring! Hoewel ik er niet veel van bakte zou ik het graag nog een keer doen!
het ziet er makkelijker uit dan het is!
Maar jij lijkt er al goed mee overweg te kunnen, Deborah!
Dat is het probleem inderdaad Billy. Het ziet er allemaal zo makkelijk uit. Aaah dat doen we wel ff… Inmiddels spreek ik uit ervaring en weet ik dat als het er zo makkelijk uitziet, het mij meestal veel moeite kost haha.
De foto is echter een moment opname. De foto’s die direct hierna gemaakt zijn, zijn niet internet waardig haha.
Ow dit zou niets voor mij zijn, alleen al bij je levendige beschrijving liepen de rillingen over mijn rug. Ik haat boten, ik hou wel van schepen, lekker solide onder je voeten. En dat laatste is precies de reden waarom ik niet waterskie/board.
Stoere actiefoto’s hoor! Ik weet niet of het het iets voor mij is, aangezien ik meestal niet zo handig ben in dat soort dingen…
Thnx!!
Meestal ziet het er zo makkelijk uit. Ik ben er overigens wel achter dat mijn lichaam niet meer zo soepel en lenig is als een jaar of 10 geleden.. Oef.. Als ik straks 40 ben heb ik al spierpijn nog voor ik ergens aan begonnen ben :’) haha.
Wat ontzettend leuk geschreven zeg! Wakeboarden lijkt mij ook een super ervaring, maar op een of andere manier kom ik er maar niet aan toe om het eens te proberen…
Thnx!! en welkom op mijn blog.
Inderdaad, het is niet iets dat je zomaar gaat doen. Tenminste, wij niet. Maar we willen er wel alle twee beter in worden. Herhaling is de beste leermeester.
Wauw… super!
Leuke foto’s 🙂
Pff al kreeg ik een miljoen ging ik het nog niet doen haha maar ik ben ook totaal geen waterrot moet ik zeggen. Vind het wel knap hoor. Mijn zus waterskiede vroeger ook en dat was nog helemaal niet gemakkelijk. Mijn ex en zoon waren allebei gek op boten en water, zoonlief heeft een speedboot nu met zijn vriend samen gekocht. Arme ik dus…. heb jaren met ze (met veel plezier overigens wel hoor) met de boot op vakantie gegaan. Maar ik pas er voor.
Oeh dat zou mijn vriend ook zo graag eens willen. Met een boot op vakantie. Maar daar ben ik dan weer niet zo’n fan van. Een dagje varen is prima, uurtje watersporten (en vervolgens een week spierpijn) is ook nog te doen. Maar een week dobberend door brengen is voor mij net iets te veel van het goede…
Wat leuk! En wat een gave foto’s!
Wat een leuke nieuwe hobby zeg! Ik doe het jullie niet na hoor 😀
Wat een stoere hobby, leuk!
Ziet (en leest) er geweldig uit!!
Dank je wel Bea.
Afgelopen week zijn we weer aan het wakeboarden geslagen. Dat ging al een stuk beter. Natuurlijk nog wel met de nodige val en stuiterpartijen. (en de daarbij behorende spierpijn…) Maar ik heb nu ook eindelijk geboard zoals het moet haha…
In één woord: superstoerrrrrrrrrr!
Inderdaad Desire 🙂
Vriendlief zei vandaag nog: Misschien moet je het maar niet meer doen. Je loopt al vier dagen met spierpijn :’) hihi.
Hopelijk volgende week weer een rondje. En dan misschien wat minder spierpijn…
Stoer zeg! Leuk om dat samen met je zoon te doen.
Pingback: Hobby in wording III… | Deborah Hamar
Pingback: Fuck it… | Deborah Hamar