Nu we beide redelijk vlot uit het water komen met ons wakeboard en flink wat meters kunnen maken achter de boot werd het tijd voor wat meer uitdaging. Zoonlief was het met mij eens. In tegenstelling tot hem kost alles mij meer moeite. Het is überhaupt al heel wat dat ik in korte tijd heb leren wakeboarden. Gezien mijn eerdere pogingen, die hier en hier te lezen zijn. En als je ze terug leest: beloof dan niet te lachen!! Ik had de eerste keer al een vooruitziende blik: “Mijn kans om het te proberen komt nog wel!” Ik had gelijk. Vorig jaar lukte het mij, zowaar in één keer, achter onze eigen boot. Sindsdien gaat het wakeboarden, in vergelijking met de eerste paar keer, super goed.
Het leren wakeboarden achter de boot lukte mij dit keer zelfs sneller dan zoonlief, die meer moeite had om uit het water te komen. Maar daar hield mijn leercurve zo’n beetje wel op. Een groot verschil tussen ons is dat ik te voorzichtig ben. Ik denk te veel na bij wat ik doe en ben daarbij te bang om te vallen met de nodige pijntjes tot gevolg. Dus leer ik stapje voor stapje. Bekijk 100 keer de youtube filmpjes. Lees boeken, verslagen en neus rond op forums. Ik zal toch niet de enige zijn die hier tegenaan loop? Zoonlief springt letterlijk in zeven sloten tegelijk. Zoals hij eerder wel eens tegen mij zei: “Ja, van buiten doe ik wel stoer maar eigenlijk vind ik het heel spannend. Maar fuck it! Ik doe het gewoon!!” Hij ziet de gevolgen later wel. Hoe vaak denk je achteraf niet: dat viel reuze mee!! Als ik iets zou willen leren zal ik meer zijn voorbeeld moeten volgen.
Om in de bewoording van zoonlief te blijven: Fuck it, ik doe het gewoon, maakte ik dus kort geleden mijn eerste voorzichtige sprongetjes over de hekgolven van de boot. Met voorzichtig bedoel ik geen wake-to-wake van zes meter maar een mini jump van een paar cm hoog. Van buiten naar binnen, terug naar het midden van de golf. HELL YEAH!! Weet je wat voor een adrenaline boost ik hier van kreeg? Dat ik gewoon heel de nacht heb liggen stuiteren in bed, en niet kon slapen omdat ik zo onwijs trots op mijzelf was dat ik iets gedaan heb waarvan ik nooit had durven dromen dat ik dit zou kunnen!?
Je snapt, het hek is nu van de dam. Wanneer we gaan wakeboarden (wat we in mijn ogen te weinig doen want er zijn jammer genoeg ook nog andere verplichtingen) ben ik alleen nog maar bezig met het uitproberen en maken van sprongetjes. Voor Zoonlief kan het allemaal niet snel genoeg gaan. Na drie sprongen en wat “ollies” is ie alweer bezig met andere trucjes. Inmiddels hebben we beide aan den lijve ondervonden dat water geen genade kent wanneer je er met 30 km/ph op klapt. Wanneer je, je oogballen tegen de achterkant van je schedel aan voelt klappen weet je dat je iets niet goed gedaan hebt.
Er valt nog heel veel te verbeteren en ondanks mijn niet zo snelgroeiende leercurve is er toch een voorzichtige stijgende lijn te zien. Dus inderdaad: FUCK IT, gewoon doen!! Maar dan houd ik het nog wel even bij deze ene sprong, oke?!
***
Deborah Hamar 
Respect
Held jij!
Wat stoer dat je dit durft! Gave foto’s heb je er van.
Ik lees een innerlijke Pippi… Ook jij kent haar…/ hebt haar…
Ja die Pippi is een bekende van mij. Zou haar eigenlijk iets vaker moeten zien!!
Gaaf hoor, ik denk dat mijn zoontje dat ook snel nog eens wil doen haha
En groot gelijk heeft ie!! Wat een kick om zo over het water te scheren (en te springen natuurlijk haha)
Oh wat super gaaf lijkt het mij. Maar ook best eng om te doen denk ik.
Wel gaaf hoor!
‘Wanneer je, je oogballen tegen de achterkant van je schedel aan voelt klappen weet je dat je iets niet goed gedaan hebt.’ – Dat kan ik inderdaad geloven. Maar je doet het gewoon, toch?!
Wat tof zeg!! Ik heb dit nog nooit gedaan, maar het lijkt me wel heel erg tof!
Wat leuk dat je de smaak te pakken hebt gekregen en dat het zo’n kick geeft zeg!
wat een lef en wat leuk dat je dat met je zoon doet ! ik doe ht je niet na!
Wat gaaf en stoer dat je het hebt gedaan!
Wauw wat ontzettend stoer en gaaf van je!
Wat gaaf! Ik zou er ook veel te veel bij na gaan denken ben ik bang. Maar wel tof als het lukt en goed gaat. Met kleine stapjes kom je er ook wel.
Stoer hoor! Maar niet echt mijn ding… 😉
Ik moet spontaan denken aan Pipi Langkous: “Ik heb het nog niet eerder gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan” (dat was geloof ik de uitspraak). Gaaf! En heel goed hoe je – wellicht wat langzamer dan je zoon, maar wel gedegen – verder komt. Top!
Wow echt gaaf meis! Super tof en heerlijk hoe je erover schrijft! Fuck it inderdaad!
Nog nooit gedaan, maar kan me wel voorstellen dat dit een enorme kick geeft. Zo gaaf!
Wow dit lijkt me zo gaaf, ik kan me voorstellen dat het een heerlijke kick geeft!
Er is echt helemaal niks in mij wat eraan denkt zoiets te gaan doen. Dus chapeau!
Wat stoer! Lijkt me ook zo gaaf om te kunnen, zo’n vrij gevoel! Helaas heb ik zelf problemen met mijn evenwicht en vind zelfs fietsen al een ding, dus denk niet dat dit voor mij weggelegd is haha
Cool! Hier in de buurt is een kabelbaan voor wakeboarders. Mijn kinderen hebben het al geprobeerd maar het blijkt niet eenvoudig. Misschien moet ik ook maar eens zeggen Fuck It en het gewoon zelf eens proberen!
Wat een gave foto’s! En wat vind ik jullie stoer. Wauw!
Oh wauw wat vet dat je dat doet. Lijkt mij ook heel leuk. Is het moeilijk?
Haha ja man, vet moeilijk als je een leercurve zoals ik heb 😂😂 maar lijk je meer op zoonlief dan heb je het binnen een uurtje wel door 😂
Zo fuck it, echt stoer! (en tof, nieuwe dingen leren!!)
Ik dacht hetzelfde gisteren ook, maar het ging over iets totaal anders. Vanavond ook een fuck it blogje bij mij 😉
Geweldig! Ben benieuwd 🤗
O wat goed zeg. Weet niet of ik het zelf zou durven. hihi.
Wat tof dat jullie dit gedaan hebben! Ik houd het denk ik nog geen vijf minuten vol haha.
Wauw, echt respect dat je dit hebt gedaan. Lijkt me dood eng maar ook onwijs gaaf. Super toffe fotos ook
Pingback: Morgen weer hoor… | Deborah Hamar