Aan alles komt een eind…

Hoewel de mooie dagen toch nog even voortkabbelden liep ons zomerseizoen toch echt op zijn einde. En met ons bedoel ik die van Poownie en zijn graas-maatjes. Was het begin van het seizoen nog wat zoeken naar mooie stukjes groene weides in verband met de droogte, hadden we aan het einde mals groen gras in overvloed. Toch moest eens de knoop doorgehakt worden. Dus halverwege oktober stond voor ons wederom een kleine verhuizing gepland. We moesten van ons zomerverblijf naar ons winterverblijf. 

Dat is best een onderneming kan ik je zeggen. Waar ik eigenlijk altijd het geluk heb gehad de wei en stal op één terrein te hebben, moesten we nu dus een wandeling van een kilometer of drie maken. Dat betekende eerst een auto op stal neerzetten. Ons af laten zetten bij de wei en met paard en al weer lopend terug naar stal. Goed voor de stappenteller, dat dan wel weer. Poownie, zijn vriendinnetje en sinds enkele maanden nog een ander witje zijn er dit jaar nieuw bijgekomen. Het winterverblijf is voor hen dus een grote verrassing. We waren dan ook erg benieuwd hoe ze hierop zouden reageren. 

Ons winterverblijf is niet zomaar een stal. Sterker nog, er zijn niet eens stallen zoals we die gewend zijn. Er is hier geen ophokplicht. De paarden lopen vrij in de zandpaddock. Eigenlijk is het een soort Poownies playground. Maar dan zonder ballenbak. Er staan diverse hooi-ruiven die 24/7 gevuld zijn. De paddock is een grote zandbak met her en der diverse bergen zand om op te klimmen en te graven. Er is een (wandel)track rond de rijbak met hier ook weer her en der boomstronken en bielzen om je tanden in te zetten of overheen te klauteren. Er staan bomen waar ze aan kunnen knagen en er is een schuilstal met diverse openingen en richtingen om verstoppertje in te spelen.

Eenmaal gearriveerd werden we begroet door de dames en paarden die al wat eerder die kant op waren gegaan. Het was een feest der herkenning toen de paarden weer bij elkaar in de bak stonden. Er werd over en weer gehinnikt en er werd direct wat afgesnuffeld en geknuffeld (alsof ze elkaar weken niet gezien hadden) Daarna ploften er een aantal neer om eerst eens lekker te gaan rollen. Een teken dat ze zich direct thuis voelden. Toen ze de track in de gaten kregen was het hek van de dam. De gehele groep kwam in beweging en er werden wat rondjes gesjeesd. 

Sneller dan verwacht kwam de rust weer terug en kon het verkennen op hun nieuwe verblijf hervat worden. Poownie verloor zijn vriendinnetje geen minuut uit het oog. Alles werd samen ondernomen. Eten, drinken, een wandeling door de stallen. Als ik hem mijn stappenteller had gegeven was ik voor de rest van dit jaar binnen. 

Niet alleen voor de paarden een fijne plek. Ook voor ons is gezorgd. Het hele terrein is voorzien van verlichting. De drinkbak is automatisch dus geen gesleep met emmers meer. We hebben een opgeruimde en verwarmde zadelkamer met een gezellig zitje voor ons. Inclusief een keukentje, waar we met koude en regenachtige dagen lekker een kop thee kunnen drinken. De zomer is weliswaar teneinde maar wij komen deze winter wel door. En als bonus is onze achtertuin wederom een prachtig natuurgebied. 

 

Rollend paard, rennend paard en een etend paard

 

 

***

38 gedachtes over “Aan alles komt een eind…

  1. De witte paarden vind ik zo mooi. Ook een leuke vergelijking met de playground. Voor paarden lijkt het mij ook fijner als ze vrij kunnen rondlopen.

  2. Wauw dat is een flinke wandeling ja! Maar hoe je het omschrijft klinkt het echt als een heerlijke plek voor ze! 🙂

  3. Wauw, dit is wel een heel mooi winter onderkomen om zo te zien! Ik had geen idee dat dit soort locaties bestonden, maar voor de paarden is het wel super fijn. Heerlijk om de foto’s te zien, je kunt echt zien dat ze plezier hebben!

  4. Wat fijn dat ze nu zo’n mooie plek hebben. En dat ook aan jullie is gedacht. Hoop Maris snel weer een keer te zien. Xx

    • Ja je moet echt eens langs komen (en cap meenemen 😉 ) . Hij is inmiddels aan de betere hand. vd week voor het eerst weer een buitenrit gemaakt en ging super goed 🤗

  5. Ik heb me laatst nog laten vertellen dat paarden heel goed mensen kunnen aanvoelen. Er zijn zelfs complete trainingen op gericht. Mooi genomen foto’s trouwens

  6. Omg wat een mooie paarden zeg! En wat hebben ze het goed daar! Love it! Ik hou van paarden en ik word altijd heel rustig van stallen. Vind ik zo mooi als aan beiden kanten de staldeuren open kunnen en dan zo het licht er mooi invalt…

  7. Wat een klus! Zelf heb ik de luxe dat mijn pony’s het hele jaar rondom het huis kunnen staan. Daardoor ga je overdag ook sneller even kijken bij ze, zo gezellig ☺️

Reacties zijn gesloten.