Tagarchief: bootje

Hijs het zeil #2…

Posted on by

Dit weekend hebben we de perfecte weercondities voor een aantal zeiluurtjes. Na mijn enthousiaste vaardag met collega’s beloofde vriendlief om mij de beginselen van het zeilen te “leren”. Ik bel de verhuurder van een paar dorpen verder of ie nog een bootje heeft liggen. Gewoon een simpel bootje, zonder al te veel poespas. Zo een die niet stuk te krijgen is… Vriendlief kan dan wel zeilen, ik moet nog leren en doe daarbij dingen die misschien niet helemaal verantwoord zijn. Geen zorgen zegt de beste man. Hij heeft nog wat liggen en we zijn meer dan welkom.

Bij aankomst worden we enthousiast begroet. Hij oogt vriendelijk en daar ben ik blij om. Want tja, geen idee hoe zijn bootje er na een paar uur met Boor aan boord uitziet natuurlijk. Hij verteld hoe we het beste de zeilen kunnen hijsen. Wat we wel en vooral niet moeten doen. Op wat termen na snap ik niet zo veel van zijn uitleg, hij zou net zo goed Grieks kunnen praten. Maar vriendlief knikt bevestigend. De motor wordt gestart en we krijgen de opdracht om naar de overkant te varen en tegen de wind in de zeilen te hijsen. 

Het is aan mij de taak om de boot tegen de wind in te houden tot vriend het zeil gehesen heeft. Daarna krijg ik uitleg. De giek, gaffel, schoten en vallen, het grootzeil, de fok en het roer. De giek kun je op je gaffel krijgen en daarmee kun je vallen!! Zeer belangrijk: Doet zeer! Blijf daarbij uit de buurt! Is dan ook mijn eerste gedachte. Maar zo zit het toch niet helemaal. Wanneer we een stukje het water opgaan trekt de wind aan en kan het feest beginnen. 

Vriendlief laat mij naast zien ook voelen wat er met de boot gebeurd. Ik krijg nu een beeld bij de termen die eerder voorbij kwamen. Het begint te leven en daardoor blijft het beter hangen. Al snel mag ik het roer en de schoot, das dus het touwtje waar mee je het zeil bediend, overnemen. Ik was nu zelf de baas over hoe hard of zacht we gingen. Het is heel leuk om daar mee te spelen en zelf te ervaren wat er allemaal gebeurd.

Na twee uur gieken, gijpen en vaart maken doe ik iets doms. Ik houd geen rekening meer met de wind maar zet wel mijn bocht in. Daar wordt ik direct voor afgestraft. De giek klapt van stuur- naar bakboord en de hele boot helt over. Even ben ik bang dat we overboord slaan en ik hoogst persoonlijk de boot tot zinken breng. Dat laatste schijnt niet zo makkelijk te gaan maar ik ben daar niet zeker van. Onder veel gegil want “PANIEK”, laat ik roer en schoot los. De spanning schiet van de lijnen en het zijl en we dobberen weer op het water. Naast wat water in de boot, een nat pak voor vriendlief en de schrik bij mij, is er niks aan de hand. Ik weet nu uit ervaring dat je geen “klapgijp” wilt meemaken. 

We varen nog wat heen en weer, hebben een eenvoudige lunch aan boord en na nog een uurtje varen gaan terug naar de haven. Ondanks mijn domme fout was het wel een hele toffe dag. Eentje die naar nog meer smaakt. Nu eens kijken waar ik een goede leerschool kan vinden, want die heb ik wel nodig… 

Driemaal is scheepsrecht… 

Posted on by

Wat een leuke titel voor dit blog als je bedenkt dat ik met mijn vaarbewijs bezig ben. En ook nog eens voor de derde keer. De twee voorgaande keren kwam ik niet verder met leren dan hoofdstuk drie en vervolgens hoofdstuk vier. Die keren wilde ik het samen met vriendlief halen. Nadat hij het boek wel geteld één keer had doorgebladerd werd het aan de kant geschoven. Terwijl ik mij het apenlazarus aan het leren was. Ik besloot te stoppen. Het was immers zijn droom om een boot te kopen. Het boek verdween ergens onderop een stapel in de kast. Toch kwam er dit jaar weer een moment waarop ik dacht, waarom niet?  Het varen is toch eigenlijk best wel heel erg leuk. Ik besloot het nog één keer te proberen. Drie maal is scheepsrecht. In de eerste plaats voor mijzelf. In de tweede plaats voor die lang gekoesterde droom van vriendlief. En in de derde plaats: Het zou toch om te gieren zijn wanneer ik straks met mijn eigen boot door het water mag scheuren.

Het leren begon goed. De stof was eigenlijk heel logisch (misschien omdat ik al voor een derde keer bezig was🙄). Tot ik bij het onderdeel bruggen, sluizen en waterdieptes was aangekomen. Mensen die mij kennen weten hoe ik ben met cijfertjes! En als er dan staat: H=30, KP=NAP-5, WW NAP+1. Je bootje is 22DM boven water. Hoeveel DM speling bla bla bla… Dan begint het mij te duizelen. De oplossing was deze berekening te tekenen. Toen ik eenmaal doorhad hoe dat werkte snapte ik al dit “wiskundige” abracadabra. Hierna leerde ik dat de rechteroever best aan je linkerhand kan liggen. Dat een roeiboot voorrang heeft op een motorbootje. Rechts gaat niet altijd voor links en al helemaal niet wanneer je … In ieder geval, ik zat er lekker in.

Naast mijn twee lesboeken (mijn oude en nieuwe) kocht ik ook een inlogcode om proefexamens te maken. Ik voelde mij een nerd. Iedere dag was ik er mee bezig. Deed ik vroeger maar zo mijn best… Ik kreeg lol in het vergaren van kennis. Het werd tijd om het echte examen aan te vragen. Dat was wel een “dingetje”. Alsof ik er nog niet klaar voor was. Tot nu toe was ik voor bijna ieder proefexamen geslaagd. Er waren toch nog steeds een aantal onderdelen die ik niet goed uit elkaar kon houden. Sjees ik ben een nerd… Op het moment dat mijn Ego even niet keek, gaf ik mijzelf op.

Ik had niemand iets verteld over het examen. Zelfs vriendlief niet. Onder werktijd piepte ik er tussenuit om het examen te maken. Wat was ik zenuwachtig. Wat nu als er heel andere vragen gesteld zouden worden? Het is lang geleden dat ik mij zo gevoeld heb. Zoals altijd bleek het mee te vallen. Er zaten wel wat twijfel gevallen tussen. Maar het merendeel van de vragen kon ik met zekerheid invullen. Nadat de examinator het had nagekeken kwam ze mij feliciteren. Met maar drie fout, en 76 punten van de 80 was ik ruimschoots geslaagd. Je wil niet weten hoe blij ik was!! Ik kreeg mijn vaarbewijs direct mee. Vriendlief dacht eerst dat ik een grapje maakte. Maar was daarna aangenaam verrast en trots toen ik hem het pasje onder zijn neus hield.

Ik ben alweer aan het kijken of ik misschien iets kan gaan doen als aanvulling op mijn vaarbewijs. Mijn padi duikbrevet halen of zo. Voor nu kan de zoektocht naar een leuke boot in ieder geval gestart worden.