Tagarchief: nieuw jaar

Bruisend en energievol…

Posted on by

365 dagen liggen achter mij. Het jaar is als een dik boek volgeplakt met mooie belevenissen. Geweldige herinneringen. Spannende momenten. Wat ups hier, wat downs daar. Af en toe een sierlijke droedel in de kantlijn tot compleet doorgehaalde niet te lezen chaos. De titel zou misschien zoiets zijn als: “van alles een beetje”. Klinkt veilig, en dat was het ook. Naast veilig, ook lekker comfortabel. Soms is dat ook goed. Al dobberend in rustig vaarwater de boel observeren. De boog hoeft niet altijd gespannen te staan. 

Nu liggen er 365 dagen als een ongeschreven boek voor mij. De bladzijdes nog helemaal blanco. Hoewel… Hier en daar is al wat geschetst. Een High tea hier een workshop daar. Sommige afspraken heel voorzichtig met potloot, terwijl andere gebeurtenissen met vet fluorescerende stift zijn beschreven. De vakanties zijn namelijk al helemaal rond. De eerste is onze wintersport, deze is met een mooie coole blauwe kleur gemarkeerd. In de hoop op witte bergen met een mooie strakblauwe lucht. En de zomervakantie, op de laatste dag van het jaar geboekt, is geel gemarkeerd. Kijk dat zijn leuke afspraken om het jaar mee af te sluiten en weer mee op te starten.  

Maar dat zijn afspraken voor later in het jaar. Vandaag is de eerste dag van het jaar en dus ook de eerste bladzijde van het nieuwe boek dat ik ga schrijven en beplakken, want ik ben nu eenmaal “old school”. Het voelt schoon, fris en uitdagend. Bijna bruisend zelfs. Alsof ik (al) boven op een besneeuwde bergtop sta. Om mij heen is het het oorverdovend stil en voor mij niks anders dan maagdelijk witte sneeuw. Ik ben de eerste die daar naar beneden mag stuiteren en mijn eigen pad mag trekken.

Uitzicht vanaf een besneeuwde berg met witte boomtoppen.
 

Op naar een bruisend en energievol 2023!! 🥂

In 2022 was …

Posted on by

… het leukste feestje dat van mijn zus en haar werk. Het feest was door Corona al een keer uitgesteld. Het thema was “Happy Together”. Ik had mijn bedenkingen maar Boskalis heeft de verwachtingen overtroffen. De locatie was Ahoy met eetkramen, disco en dansvloeren, entertainment, diverse barretjes, wijnproeverijen en zelfs een heuse kermis werd de vooravond gevuld. Het tweede deel stond in het teken van de voetjes van de vloer met een toffe line up. oa Waylon, Edsilia Rombley, Gerard Jolink, en The Dirty Daddies kwamen voorbij. De hele avond was nogal overweldigend maar super tof.

… mijn boekenkast goed gevuld. Ik las (en luisterde) in totaal 55 boeken. Er zijn zoveel mooie verhalen voorbij gekomen met uiteenlopende genres dat ik besloten heb daar een apart blog over te schrijven. Deze drie sprongen er met kop en schouders boven uit. Waargebeurd en een echte eye opener: “Verpleegthuis” van Teun Toebes. Hilarisch: “Ook dat nog” gevoelig, ingetogen: “Het kamermeisje”. Alle drie een complete verrassing en echte aanraders.

… ons thema verduurzamen. We brachten een aantal aanpassingen aan in huis. Er kwamen zonnepanelen. Gingen voor een deel van het gas en met het starten van de winter testen we hoe koukleumerig we echt waren. Tevens werd het huis van een flinke isoleerlaag voorzien. Er staan nog wat taken op de to-do lijst. Maar die schuiven we naar volgend jaar.

… Poownie tegen alle verwachtingen in zo aangesterkt dat hij een verzorgster kreeg die hem nu wekelijks mee uitrijden neemt.

… het grote afscheid van bed en slaapkamer. Na lang zoeken vonden we een goed matras en nieuw bed. De slaapkamer kreeg een make-over met een hotel chique uitstraling en zo weinig mogelijk prul. De kleuren spierwit & nachtblauw met accenten van goud domineren nu de ruimte en er heerst een serene rust. Er moeten nog wat puntjes op de I gezet worden maar ben er helemaal blij mee.

… de keuken ook aan de beurt. Het bleek dat we eigenlijk heel tevreden zijn met de indeling. Wel moest er iets gedaan worden aan al het loslatende folie op deuren en laden. We besloten de boel te laten schilderen. Nu hebben we een chocolade bruine in plaats van roomwitte keuken. De nieuwe handvatten op deuren en laden en een mooie luxaflex voor het raam maken het helemaal af.

… het druk op mijn werk. Nieuwe directeur, projecten en aanpak. Dat laatste was ook van toepassing op zaken die jarenlang door de vingers werden gezien en wat de groei op meerdere vlakken tegenhield. Het was schokkend en tegelijk bevrijdend toen daar eindelijk iets aan gedaan werd. Het onderzoek kostte een collega (terecht) haar baan. Nu dit achter de rug is kunnen we weer vooruit zonder dat iemand op de rem blijft trappen.

… ik het minst op het water te vinden. Mijn SUP bleef vaker thuis. Mijn fototoestel kwam minder vaak uit de tas en ik plaatste ook maar 41 blogs. Wel heb ik een rondje op natuur ijs geschaatst.

… mijn rug op zijn zwakst. Ik ging er finaal doorheen en heb daar eigenlijk nog steeds last van. Hierdoor maakte ik wel kennis met yoga. Een heerlijke manier van rekken en strekken wat ik nu een paar keer per week met veel plezier doe.

2022 was, met hier en daar een uitschieter, een rustig en mooi jaar. Voor 2023 heb ik energievolle verwachtingen die ik hopelijk ook waar kan maken. Daarover later meer. Bedankt voor alle keren dat jij hier langs kwam en de moeite nam mijn verhalen te lezen. Voor nu wens ik jou een fijn en warm uiteinde van dit jaar en een fantastisch mooi begin van 2023. Tot volgend jaar!

Let’s celebrate…

Posted on by

Terwijl een aantal collega’s de eerste week van het jaar lekker vrij waren bestonden die dagen voor mij gewoon uit werken. Mijn noeste arbeid werd verspreid over kantoor en thuis. De helft van Nederland was ook nog lekker vrij en dat zorgde voor de nodige rust aan de telefoon. Het waren heerlijke werkdagen. Ik kreeg taken lekker vlot af en kon op die manier mijn 2-do lijst achter elkaar afvinken. Alsof ik in een flow aan het werk was. Zelfs taken die stiekem al even lagen te wachten kon ik die week mooie afmaken. Hopelijk is dit een voorbode voor de rest van het jaar. 

Mijn weekend start met veel regen en veel te koud weer. Oké het is winter en dan hoort het dit weer te zijn. Maar als warmte liefhebber voel ik mij toch altijd een beetje ontheemd in deze natte en vieze dagen. Zowel de vrijdagmiddag en avond als de zaterdag bleef het maar regenen. Als ik zaterdagmiddag verkleumd van stal thuis kom is de warme douche een zaligheid. Veel tijd heb ik niet want tegen 17.00 uur worden we op het eerste feestje van het nieuwe jaar verwacht. Een nieuwjaarsreceptie bij mijn schoonouders. 

Het contrast met het troosteloze weer buiten en de gezellige sfeer binnen had niet groter kunnen zijn. Het is behaaglijk warm, er hangen sfeerlichtjes en overal staan kaarsjes. Hierdoor voel ik mij in een mum van tijd rozig worden. En dan heb ik nog niet eens van de champagne gedronken. Veel tijd om in mijn cocontoestand (niet te verwarren met corona toestand) te verkeren heb ik niet. Er zijn al familieleden binnen en niet veel later is de rest ook gearriveerd. 

We toasten met champagne op het nieuwe jaar en mijn schoonouders verklaren het buffet voor geopend. Er staat van alles en voor ieder wat wils. Onder het eten passeren de gebeurtenissen van het afgelopen jaar de revue. We halen herinneringen op aan lang geleden en praten over de plannen van dit nieuwe jaar. Zoals altijd gaan we later dan verwacht pas weer naar huis. 

Het tweede feestje van dit jaar heb ik direct de dag erna. Mijn zusje, al heel lang een volwassen vrouw, maar voor mij nog steeds mijn zusje, is jarig. Hoewel ze het niet echt viert maar wel een hele grote doos gebak in de koelkast heeft staan, zijn een aantal vrienden en familieleden welkom. Vroeg in de middag reis ik af naar Bergen op Zoom. Ik had wel naar haar verjaardag gevraagd maar niet expliciet laten weten dat ik kwam. Het was dus een (hopelijk) leuke verrassing toen ik opeens voor de deur stond.

Eenmaal daar snapte ik waarom de gebaksdoos zo vreselijk groot was. Er zaten maar een paar koeken in. Maar die hadden wel een doorsnee van een kleine 20 tot 25 cm, zo niet groter. Het waren de bekende “Groffen Koeken”. Of de “platte tiet” voor de doorsnee inwoners van Bergen. Tiet of niet, de smaak is super. De koek is groot, rond, gevuld met banketbakkersroom en afgewerkt met chocolade fondant. Mier zoet en zoveel lekkerder dan taart. Na deze “koek” eenmaal weggewerkt te hebben zat ik tot het avondeten vol. 

Ik ben bijtijds weer thuis zodat ik de avond rustig in kan luiden. Nog even een moment voor mijzelf voor de werkweek weer start. 

Throwback…

Posted on by

Terwijl ik nog helemaal in mijn creatieve blogflow zit, realiseer ik mij plotsklaps dat we al aan het einde van het jaar gekomen zijn. Volgende week zitten we midden in de feestdagen. De tijd tikt gestaag door. Daar hoeven we helemaal niks voor te doen. Voor mijn gevoel is het soms aanpoten om dit bij te houden. Hoe kan dat toch? Gevoelsmatig zit ik namelijk nog steeds ergens in oktober en moet de herfst nog beginnen… 

Dit is inmiddels alweer mijn laatste blog van 2021 en ik eindig met een kleine terugblik. Want dit was best een bijzonder jaar. Alleen al door Corona. Maar ook zakelijk en privé heb ik van alles ondernomen. Ben ik kleine en grote projecten gestart en door alles merk ik bij mijzelf een kleine verschuiving in mijn interesses. Ik bruis van de energie en zit barstensvol nieuwe ideeën. Ik moet mijzelf beteugelen want voor ik het weet ren ik mijzelf voorbij. 

2021, het jaar waarin bijna al onze uitjes en vakanties geannuleerd werden. Hierdoor konden we wel flink investeren in ons huis en werden er een aantal doelen op onze 2-do lijst sneller afgevinkt van verwacht. Je weet hoe dat gaat als je eenmaal bezig bent. Dan kan dit en misschien dat ook nog wel. Dus ook in 2022 gaan er nog wat zaken aangepakt worden.

Vanaf de start van het nieuwe voetbalseizoen heb ik mij gestort op de fotografie. Ik heb het hele voorgaande seizoen moeten missen. Dat zou mij niet nog eens gebeuren. Uiteindelijk miste ik maar 2 zaterdagen door eigen toedoen. En dankzij de afzegging van de KNVB miste ik er nog twee. Verder mocht ik niet klagen. Wat een plezier en energie heb ik daar uitgehaald. Op naar 2022.

Las ik 42 boeken. Ik had niet verwacht dat het er nog zoveel zouden worden. Er waren moment dat ik totaal niet aan lezen toe kwam. Sommige boeken waren vermoeiend en namen de lust om te lezen even weg. Andere had ik binnen twee dagen uit. Zoals deze leuke en vlotte serie en dit boek wat overigens waargebeurd maar wel erg verdrietig was om te lezen.

Ook volg ik al meer dan een jaar de curly girl methode en zijn we de badkamer plastic vrij aan het maken. Daarover volgend jaar meer. 2021 is ook het jaar waarin ik startte met Intermittent fasting. Omdat dit mij tot nu toe zo veel (goeds) gebracht heeft vroeg ik mij af wat ik nog meer teweeg kon brengen… 

Er kwamen in totaal 42 logjes online. Net zoveel als het aantal boeken dat ik las. Ik ontdekte andere bloggers maar kreeg er ook nieuwe volgers erbij. Super leuk!! Ik was weer aangenaam verrast door de leuke, lieve en soms ontroerende reacties die ik mocht ontvangen op mijn schrijfsels. Hartelijk dank daarvoor. Uiteraard hoop ik jullie in het nieuwe jaar weer allemaal (digitaal) terug te zien!

Ik eindigde het jaar met verdieping en verbreding van mijn kennis. Via het werk mocht ik diverse cursussen volgen. Daar haalde ik niet alleen nieuwe bruikbare informatie uit maar het gaf mij ook nieuwe inzichten, voldoening en plezier.

2021 was een vrij rustig maar leerzaam jaar en ik ben heel benieuwd wat er allemaal op mijn pad gaat komen in 2022. 

Voor nu wens ik een ieder mooie, warme kerstdagen. Fijne momenten, alleen of met elkaar en een sprankelende start van een een gloednieuw jaar.   

happy new year 2022

In 2020…

Posted on by

1 januari 2020. Een sprankelend nieuw jaar met een nog bijna lege agenda. Ik was er helemaal klaar voor en hier en daar had ik hem al ingevuld met tof tijdverdrijf. Helaas, Corona begon al rap om zich heen te slaan en ik kon beginnen met schrappen en verschuiven van mijn planning. Sommige afspraken en vakanties moesten zelfs geannuleerd worden. Wat had ik er naar uitgekeken, naar al die leuke momenten met familie en vrienden.

Het afgelopen jaar verliep niet helemaal zoals gepland, het was een tikkie anders dan verwacht en ging al helemaal niet als gehoopt… Maar was het allemaal zo ellendig?

In 2020 …

• Vierde ik mijn negende blog jubileum. Er verschenen in totaal 43 logs online. Al jullie bezoekjes en reacties maken het bloggen nog leuker. En ik heb ook nog eens een hoop nieuwe bloggers leren kennen.

• Las ik 36 boeken. Stiekem had ik gehoopt de teller op 40 te krijgen. Ik las bijzondere, fascinerende, spannende, iets minder van dit alles en boeiende boeken. Maar er was er een die er tussenuit sprong: De Alchemist van Paulo Coelho. Omdat het verhaal zoveel mooier was dan verwacht.

• Heb ik mijn collega’s nog nooit zo weinig live gezien. Veel van ons werkten vanuit huis, of in wisseldienst op kantoor.

• Vond ik mijn kleurboeken terug, intensiveerde ik mijn workout in de “sportschool” en leerde ik wat Yin-Yoga met mijn lichaam deed. Dat eerste kun je vergeten. Maar de laatste twee zijn zeker aanraders!!

• Gaf ik mijzelf een SUP cadeau. Hij stond al een jaar op mijn lijst en dankzij Corona besloot ik hem nu eindelijk te kopen. En net op tijd ook, want twee maanden later waren ze uitverkocht.

• Was ik dus veel op het water te vinden met vrienden en familie. Maar ook met totaal onbekenden. We bezochten diverse wateren en plaatsen. Vriendlief kon na de aanschaf van een bootje ook gezellig mee.

• Bleef de haven gelukkig gewoon open. Dus konden we ook nog lekker uitvaren met Merlin.

• Gaven we de moeder van een vriendin een onvergetelijke dag door haar mee uit varen te nemen. Op haar verzoek ging het gas helemaal open en vlogen we over het water. Dit bezorgde niet alleen haar een toffe dag.

• Adopteerde ik een vogel op afstand. Ging mijn nichtje trouwen. In aangepaste vorm mochten we hierbij aanwezig zijn. Blies Poownie alweer 26 kaarsjes uit.

• Hield ik mij bezig met de CG-methode en leerde dat mijn haar nog meer kon krullen. Ik volgde hier zelfs een workshop over.

• Schrok ik van mijzelf toen ik zei dat ik de voetbal miste. Het seizoen begon veelbelovend maar verder dan vijf wedstrijden fotograferen ben ik niet gekomen. Ik schoot platen in de verzengende hitte maar ook tijdens de gietende regen. Dit leverde wel weer hele stoere platen op.

Dit is zomaar een greep uit de momenten van dit jaar die Corona en alles er omheen deden vergeten. 2021 zal opnieuw in het teken van Corona staan. Maar ik hoop anders. Ik hoop beter! Dat 2020 enkel een voorbode is geweest van hoe het kan zijn, maar niet hoeft te wezen.

2021 is loading

Bedankt voor alle keren dat jullie mijn blog bezochten en moeite namen om te reageren!! Hopelijk brengen jullie nog een paar mooie momenten in dit jaar door. Voor nu wens ik een ieder alvast een fijne overgang van oud naar nieuw en zien we elkaar terug in een schoon en fris 2021!!

 

💫

 

Van begin tot het einde…

Posted on by

Jeetje, zo vieren we het begin van 2018 en zo alweer het einde. Dit jaar is wederom snel voorbij gegaan en hebben we lekker veel ondernomen. Ik kijk er met veel plezier op terug. Sommige uitstapjes hebben mij zoveel energie gegeven dat ik daar nog weken op heb kunnen teren. Sterker nog, ze stonden garant voor nieuwe inzichten, verdieping en uiteindelijk verbreding van en in mijn hobby. We moesten keuzes maken. Gaan we links of gaan we rechts bijvoorbeeld. En dat kan zomaar eens verschil maken tussen het wel of niet vastlopen met je boot. Op wat kleine gebeurtenissen na was 2018 niet een heel bewogen jaar. Wel een jaar met een hoop eerste keren en nieuwe dingen.

Ik deed weer mee met de reading challenge van Hebban en las dit jaar 43 boeken, waarvan ook: alle goede dingen.

Merlin kreeg een nieuwe ligplaats met daarbij voor ons een compleet nieuwe wateromgeving. De kaart werd er geregeld bij gepakt om te kijken waar we waren of hoe we moesten varen. Het gebied is zo groot dat we nog niet eens alles hebben gezien. Ook zijn we een aantal keer vastgelopen aan de grond. Dat krijg je dus, als je kiest voor links in plaats van rechts. Of gewoon niet goed op de kaart kijkt. Draak was dit jaar voor het eerst mee uit varen en dat gaf soms wat bekijks, zo’n pratende vogel op de boot. Samen met zoonlief heb ik gesprongen tijdens onze wakeboard sessies. In 2019 gaan we hier uiteraard mee verder. Wat ons vooral op viel op deze stek was de rust in de haven en op het water. 

Dit jaar had ik één van de mooiste gesprekken met mijn overleden moeder.

Poonwnie moest, noodgedwongen, verhuizen naar een andere stal. We stonden goed, gingen naar beter, maar staan nu het beste! Deze stal is een soort overtreffende trap van de vorige, met een leuke kudde en lieve mensen. Ik schreef er al eerder over maar ook de omgeving is heel fijn. We hebben veel wandelpaden tot onze beschikking en staan midden in een natuurgebied. Helaas liep Poownie dit jaar een peesblessure op.  Gelukkig gaat het na maanden revalideren super goed en hebben we onze eerste ritjes en flink wat wandelingen gemaakt. 

Kreeg ik een nieuwer vervoersmiddel: Meet Milo. 

Begin dit jaar reserveerde ik samen met Oom B. een vogelschuilhut. Voor ons beide de eerste keer om op zo’n manier vogels te fotograferen. Echt fantastisch om zo dichtbij te kunnen komen. Op deze manier fotograferen lukt mijzelf niet bij ons in het park. Later in het jaar bezochten we er één speciaal gericht op roofvogels. Ging ik met vriendin Y. nogmaals naar een vogelhut en togen we af naar de Amsterdamse Waterleidingduinen waar we vossen en herten op de foto hebben gezet. In 2019 wil ik graag verder borduren op natuur- en vogelfotografie. Ook Macro heeft mijn interesse gewekt.

2018 stond voor nog meer stappen op de teller.

En nu, op naar 2019. Een jaar dat voor mij in het teken staat van meer (mee)doen aan goede doelen. Het aan gaan van nieuwe uitdagingen en opzoek naar mooie (natuur)avonturen! Doen jullie mee?
Hoe jij de laatste dagen van dit jaar ook gaat doorbrengen, ik wens je fijne rustige dagen toe en een sprankelende liefdevolle start van 2019!

 

 

Tot volgend jaar !!

De eerste…

Posted on by

365 nog niet ingeplande dagen liggen als een ongeschreven boek voor mij. Achter mij ligt een vol gekalkt boek met mooie belevenissen. Geweldige herinneringen. Spannende momenten. Wat ups hier, wat downs daar. Met af en toe een sierlijke droedel in de kantlijn tot compleet doorgehaalde niet te lezen chaos. Ja, dat omschrijft 2017 wel zo’n beetje. Vandaag voelt alsof ik boven op een besneeuwde bergtop sta. Voor en onder mij, niks anders dan maagdelijk witte sneeuw. Ik ben de eerste die daar, figuurlijk gezien, naar beneden mag stuiteren. De eerste die een pad mag trekken. Mijn eigen pad.

Ik heb geen idee wat dit jaar mij zal brengen. Ik heb geen uitgesproken nieuwe doelen in mijn hoofd. Ook staan er tot nu toe geen grote vakanties of evenementen gepland. Toch heb ik reuze zin om een aantal van die 365 blanco dagen al in te kleuren. Het liefst met felle sprekende kleuren zodat ze eruit spatten. Niet vaak heb ik dit gevoel aan het begin van een nieuw jaar. Eigenlijk nooit. Als kind vond ik het vieren van oud naar nieuw maar een raar iets. Dat doe je toch ook niet bij iedere maand, week of dag?

Met het verstrijken der jaren ben ik de tijd die mij, hier op aarde, gegund is wel gaan waarderen. Te veel familieleden en vrienden moet ik al missen. Het is namelijk helemaal niet zo vanzelfsprekend dat je een nieuw jaar voor je hebt. Laat staan dat je het nog kunt vieren met mensen die je dierbaar zijn. Daarom ben ik blij dat ik de feestdagen met lieve mensen heb mogen doorbrengen.

Eerste kerstdag waren vriendlief en ik lekker samen. Met een hapje, drankje en films brachten we de dag door. ’s Avonds aten we iets uitgebreider dan anders en veel te laat gingen we naar bed. Tweede kerstdag waren we, samen met nog een aantal familieleden, uitgenodigd bij mijn nichtje en haar vriend. Ze hebben ons flink verwend door oa home made gerookte zalm te maken. Ik begreep later dat zelfs de wekker gezet werd om de zalm op tijd van nieuwe “rook” te voorzien. Naast een heerlijke maaltijd werden we ook getrakteerd op een avond met gezelligheid en veel lol tijdens het dobbelspel.

Iedereen had een kleinigheidje gekocht met als thema koken/eten. Ingepakt stonden de cadeaus onder de boom. Na een uur dobbelen had iedereen er schik in. Behalve Opa, die niet zo blij was dat hij geregeld zijn cadeau aan zijn linker- of rechterbuur moest afgeven. Uiteindelijk gingen we allemaal naar huis met iets leuks, lekkers of origineels.

Oud & Nieuw werd voor het eerst sinds jaren bij ons thuis gevierd. Met zo’n beetje dezelfde samenstelling aan mensen als tijdens de kerst. Ook nu was het weer een dolle boel. Gelachen om verhalen en belevenissen uit het verleden. Veel gegeten en nog meer gesnoept. En een Groene Draak die zich voor het eerst op een feestje heeft laten horen en zien. Om 24.00 uur werd er traditiegetrouw getoost met champagne, die zoals altijd niet te drinken was. De beste wensen werden uitgewisseld, daarna hadden we zicht op een hoop siervuurwerk vanuit de buurt.

Het waren geslaagde feestdagen. Inmiddels zit de eerste dag er alweer een paar uur op. Ingekleurd met een wollig gevoel in mijn hoofd haha. Nog 364 en een halve dag om in te vullen. Voor 2018 wens ik jullie een hoop mooie, liefdevolle en onvergetelijke momenten met jullie dierbaren toe.

 

*❤️*

2016 in vogelvlucht…

Posted on by

2016 was een rustig jaar. En dan bedoel ik niet de zondagse rust die in huis heerst wanneer iedereen nog op bed ligt. Ik bedoel dat er eindelijk eens geen uitersten waren. Geen emotionele achtbanen. Geen hoge pieken en diepe dalen. En vooral geen afscheid hoeven nemen van dierbaren. Eindelijk ben ik eens in rustig vaarwater terecht gekomen. Ik zou het bijna saai willen noemen, hoewel het allerminst saai was. Zo aan het einde van het jaar vind ik het leuk om terug te kijken en neem ik jullie in een vogelvlucht mee in mijn leven:

De voorjaarsvakantie werd benut voor een week wintersport. Ook dit keer waren we met een groep familieleden naar Oostenrijk gereden. We hadden prachtig weer, goede pistes en hebben heel veel lol gehad. We gaan al een aantal jaar naar hetzelfde gebied en nog steeds begint het niet te vervelen.

Enkele weken na de wintersport ontving zoonlief een brief van de KNVB. Samen met zijn voetbalmaatje was hij uitgenodigd om deel te nemen aan de voorselectie voor jongens U14. Het waren twee spannende en leerzame dagen met verschillende wedstrijden. Voor zoonlief bleef het bij deze wedstrijden. Zijn maatje was echter door naar de volgende ronde en heeft kortgeleden een tweedaagse interne training bij de KNVB mogen volgen. Wie weet waar dit hem nog gaat brengen… Ik heb in ieder geval aardig wat actiefoto’s van hem. Nu zijn handtekening nog haha.

De “Terheijdense Paardendagen” vonden dit keer plaats in april. Onze stal was goed vertegenwoordigd. We hebben zelfs de krant gehaald. De rit bestond uit een uitgestippelde route waarbij we de pijltjes moesten volgen. Dat bleek nog een hele klus. We reden verkeerd en plakten zo nog een km of 4 extra aan de rit. De lunch werd verzorgd door de organisatie en onderweg was er zelfs nog een fruithap voor iedere deelnemer. Misschien gaan we in 2017 weer.

De meeste indruk heb ik dit jaar opgedaan tijdens de ROPARUN. Ik mocht mee om foto’s te maken en het basiskamp te versterken. Ik heb nooit eerder onderdeel uitgemaakt van zo’n groot evenement en heb mijn ogen uitgekeken. Het was een bijzonder, indrukwekkend en emotionele driedaagse. Je bent gesloopt en tegelijk geeft het je vleugels als je ziet wat je als team kunt neerzetten. Ik denk dat het meedoen als loper of fietsen nog meer indruk zal maken.

Dit jaar maakten we kennis met het nieuwe voetbalteam van Zoonlief. De oudere spelers gingen naar U15 en hij bleef, gezien zijn leeftijd, nog een jaartje plakken. We hebben inmiddels aardig wat wedstrijden met elkaar meegemaakt. Feestjes gevierd en zijn er heel veel foto’s gemaakt. Een heel gezellige en sociale groep. Zowel ouders als jeugd! We gaan in 2017 verder waar we gebleven waren en ik hoop dat we nog heel vaak een feestje met elkaar kunnen vieren.

Natuurlijk was er nog veel meer:

2017 gaat, wat mij betreft, een pittiger jaar worden. Meer actie. Veel buiten zijn. Veel fotograferen. Met de boot weg. Nieuwe mensen leren kennen en vriendschappen sluiten. En vooral leuke dingen doen.

Ik wil jullie heel erg bedanken voor alle keren dat jullie dit jaar op mijn blog meelazen. Reacties achterlieten en blogjes deelden op eigen social media. Ik waardeer dit enorm.

Voor nu wens ik jullie allemaal een knallend uiteinde van 2016 en een sprankelend begin van 2017 toe! Tot volgend jaar!

happy new year 2017

Bye Bye 2015…

Posted on by

Toen ik klein was kon ik weken uitzien naar de kerst. Het mooiste feest van het jaar. Met een grote groep, veel en lekker eten. En natuurlijk cadeautjes voor iedereen. In tegenstelling tot vroeger had ik dit jaar totaal geen zin in de feestdagen. Vriendlief moest ook nog eens werken. Ik wilde eigenlijk niet eens een boom in huis. De meerderheid stemde voor. Dus werd alles van zolder gehaald en kwam er een boom. Natuurlijk is het best gezellig als ie dan eenmaal staat. Zelfs de huisdieren vinden het leuk en liggen er ieder jaar weer onder. Hij is ook best mooi en dat voor een nepperd. Kleine Krijger dacht zelfs dat ie de takjes kon eten. Die heb ik meermaals uit de boom moeten vissen met de mededeling dat het ding van plastic was. Al snel lagen er ook wat pakjes onder. En dan is het beeld van kerst toch weer compleet.

Inmiddels hebben we de kerstdagen achter de rug en kunnen we vandaag gebruik maken om uit te buiken van al het lekkere eten. Het duurt nog maar een paar dagen voor 2015 definitief is afgelopen. De start van een gloednieuw jaar is dan een feit. Voor 2016 heb ik geen goede voornemens. Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Een aantal dingen kan ik toch niet sturen of veranderen. Wel wil ik proberen om de dingen die op mijn pad komen (gevraagd en ongevraagd) op te pakken. Mijn graantje mee pikken. Ik wil er van leren. Ik wel er door groeien. Geestelijk, lichamelijk, emotioneel en spiritueel. De les die ik afgelopen jaar namelijk geleerd heb is dat wanneer dit in balans is, ikzelf ook in balans ben.

Gevoelsmatig is 2015 nog sneller voorbij gegaan dan voorgaande jaren. Er zijn weer mooie dingen op mijn pad gekomen. Ik heb kansen gekregen. Nieuwe mensen leren kennen. Oude hobby’s opgepakt. Aardig wat boeken gelezen. Maar ik heb ook een stapje terug moeten doen. Waardoor ik af moest zien van gestelde doelen. Ook heb ik afscheid moeten nemen van bepaalde mensen. Het is goed dat sommige mensen niet meer in je leven zijn. Ze halen je naar beneden en vreten energie. Andere zal ik vreselijk gaan missen.

Afgelopen augustus bestond mijn blog vier jaar. In totaal kwamen er dit jaar, inclusief dit blog, 48 blogjes online. Nog steeds schrijf ik met veel plezier en zonder een vaste niche. De onderwerpen Afscheid, Uitvaart en Uitvaartfotografie daarentegen worden het meest gelezen en gedeeld. Een teken dat de dood veel mensen intrigeert. Of ze herkennen het, omdat de dood ons allemaal een keer overkomt… Ik schreef niet alleen voor mijn eigen blog maar ook kwam er maandelijks een gastblog van mij online bij familieberichten.nl met als thema uitvaartfotografie. Volgend jaar ga ik mogelijk voor nog een platvorm gastbloggen maar daarover in het nieuwe jaar meer.

Ik wil jullie heel erg bedanken voor alle keren dat jullie dit jaar op mijn blog meelazen. Dat jullie moeite deden om reacties achter te laten en mijn blogjes deelden op eigen social media. Ik waardeer dit enorm!! Voor nu wens ik jullie allemaal een knallend uiteinde van 2015. En een sprankelend begin van 2016 toe! Tot volgend jaar!

2014 in vogelvlucht…

Posted on by

Het jaar loopt alweer bijna op zijn eind. Gek eigenlijk hoe snel dat toch iedere keer weer gaat. Vorig jaar, met oud & nieuw, waren we met heel de familie bij elkaar gekomen in het nieuwe huis van mijn oom en tante. We hadden een super gezellige avond. De heren hadden het nodige knal en siervoorwerk gekocht dat tussen de regeldruppels door werd afgestoken. De dames bleven lekker binnen en vanachter het keukenraam hadden we zicht op wat er buiten gebeurden. Zo begon het jaar voor mij.

@Work:
2014 was, op een aantal kleine dingen na, een rustig jaar. Geen gekke uitspattingen zoals ik in mijn vorige blog al schreef. Alleen op mijn werk was er wat commotie. We kregen een nieuw systeem om mee te werken. Dat moest niet alleen van de grond af opgebouwd worden. Maar dat moest ook grondig getest worden. Daarnaast moesten we dit ons eigen maken en dat alles tussen de bedrijven door. We kregen te maken met de verkoop van ons “zusje” waarmee een vijftigtal collega’s ons pand ging verlaten. Om in ons pand te blijven moesten wij van drie naar één hoog verhuizen.

Poownie:
De herfst was voor Poownie en mij een iets minder fijne start. Hij werd kreupel en bleef kreupel. De veearts stelde mij ook niet bepaald gerust toen hij kwam met zijn eerste diagnose. Die week hakte er wel even in. Het was afwachten of hij zou herstellen en hoe hij zou herstellen. Inmiddels zijn we ruim drie maanden verder. Hij heeft al die tijd op rust gestaan. Gelukkig in de paddock en niet op stal. Zijn enige uitje was een uurtje per dag grazen aan de dijk. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. In stap is er helemaal niks meer van de kreupelheid te zien. Afgelopen week heb ik een stukje met hem aan de hand gedraafd. Ook toen liep hij goed. In het nieuwe jaar worden er weer foto’s van zijn been gemaakt en hopen we voorzichtig weer een wandelingetje te kunnen maken.

Hardlopen:
Eindelijk kan ik zeggen dat ik al mijn doelen op het gebied van hardlopen heb gehaald dit jaar. Ik begon met een snelle vijf km. Die liep ik in 29.17 minuten. Als ik niet te lui was om te trainen dan had ik hem waarschijnlijk nog sneller kunnen lopen. In mei 2015 ga ik voor een herkansing. Ook liep ik eindelijk tien km. Hoewel ik deze afstand niet geheel had ingepland, ik ging voor 8 km maar de route bleek 10 km te zijn, heb ik heerlijk gelopen. Beide doelen had ik mijzelf opgelegd om mijzelf te pushen, door te gaan wanneer het even tegen zat. Te lopen wanneer het vies weer was. Te gaan wanneer ik eigenlijk geen tijd of puf had. Hoewel ik niet iedere training met even veel plezier of gemak gelopen heb, deed ik het wel. Ben niet gesmolten, ben niet ziek geworden en ik ben er niet slechter door geworden. We hebben nu een winterrust ingelast. In het nieuwe jaar pakken we de draad weer op. Ik kan niet wachten!!

KNVB:
En dan hebben we natuurlijk nog de prestaties van Uk. Die werd zowaar gescout door de KNVB. Na twee wedstrijden werd hij voor het A-team geselecteerd en kreeg hij tevens te horen dat hij er tot en met de winterstop bij zat. Met zijn nieuwe team mocht hij deelnemen aan twee wedstrijden waarvan één tegen de jeugdopleiding van Excelsior. In het nieuwe jaar zullen er wederom diverse selectiewedstrijden volgen om te kijken wie van de spelertjes door mag voor het selectieteam van Regio West. Het hield echter niet op bij de KNVB. Bij één van de laatste wedstrijden op zijn eigen club bleek er ook een scout van FC Dordrecht aanwezig te zijn. In het nieuwe jaar mag hij een aantal trainingen bijwonen voor jongens onder de 14 jaar.

Persoonlijk:
Ik schreef in mijn vorige blog al dat ik niet zo veel bijzondere dingen gedaan heb maar dat er wel een aantal deuren voor mij geopend zijn. Het verhaal lees je hier: Liefde is, loslaten… Op persoonlijk gebied was dit wel de mooiste les die ik heb meekregen dit jaar. In 2015 gaat mijn spirituele groei voortgezet worden. Ik ga mij namelijk bezig houden met Reiki/Shamballa. Vanaf de zomer heb ik al verschillende keren met energie mogen werken. Het blijft erg bijzonder om dit zelf te voelen en ook om te zien hoe een ander, zowel mens al dier, het ervaart. Ik ben heel benieuwd hoe deze nieuwe weg, die ik inmiddels al een aantal maanden bewandel, zal lopen en wat ik op mijn pad tegen kom.

Bedankt dat jullie er het afgelopen jaar bij waren. Dat jullie hebben mee gelezen en hebben gereageerd. Bedankt voor jullie lieve reacties op de momenten dat het even tegenzat. (ook per mail en op fb). Ik hoop dat jullie er in 2015 weer bij zullen zijn.

Voor nu wens ik jullie allemaal een heel mooi uiteinde van 2014 en een sprankelend begin van 2015!!

Tot volgend jaar.